امام زمان و صفحهٔ اصلی: تفاوت میان صفحه‌ها

از ویکی‌مهدی
(تفاوت بین صفحه‌ها)
(صفحه‌ای تازه حاوی «امام زمان علیه السلام فرزند امام حسن عسکری علیه السلام در سال 255 هجری قمری به...» ایجاد کرد)
 
جز
 
خط ۱: خط ۱:
امام زمان علیه السلام فرزند امام حسن عسکری علیه السلام در سال 255 هجری قمری به دنیا آمده و مادرش امیرزاده رومی، نرجس خاتون بوده است.
+
'''مدیاویکی با موفقیت نصب شد.'''
سامرا محل تولد ایشان است و 5 سال با پدر معاصر بوده و در سال 260 هجری، امامت ظاهری ایشان شروع شده و تا سال 329 هجری دوران غیبت صغری 69 سال بوده است و در این مدت 4 نایب خاص داشته اند: عثمان بن سعید عمری، محمد بن عثمان، حسین بن روح نوبختی، علی بن محمد سمری. در سال 329 هجری چند روز قبل از مرگ آخرین نایبشان نامه ای به او نوشتند که تو حداکثر تا 6 روز دیگر خواهی مرد و به کسی در این باب وصیت نکن که غیبت کبری آغاز شده و دیگر برای من ظهوری نیست تا گاهی که خدا اجازه دهد و تکلیف مردم این است که مشکلات خود را با فقهای جامع الشرایط در میان بگذارند.
+
محمّد بن حسن عسکری معروف به حُجَّتِ بنِ الْحَسَن (به عربی: محمّد بنِ الْحسنِ الْعَسکَری؛ زادهٔ ۱۵ شعبان ۲۵۵ یا ۲۵۶ هجری قمری) بنابر باور شیعیان دوازده‌امامی، دوازدهمین و آخرین امام و همان مهدی موعود است. او فرزند حسن بن علی عسکری، امام یازدهم شیعیان، و همچون پیامبر اسلام نامش محمد و کنیه‌اش ابوالقاسم است. «امامِ زمان»، «صاحبُ الزَّمان»، «ولیِّ عَصر»، «قائمِ آلِ محمد» و «مَهدیِ موعود» از القاب مشهور اوست. در باور کنونیِ شیعهٔ دوازده امامی، حجّت بن حسن در نیمهٔ شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ ه‍.ق در سامرّا زاده شد؛[۹][۱۰][۱۱] او در پنج سالگی و پس از مرگ پدرش به امامت رسید. پس از درگذشت حسن عسکری، مهدی تنها از طریقِ چهار سفیر یا نایب با شیعیان تماس می‌گرفت. البته بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد که از آغاز، تعداد وکلا محدود به چهار تن نبوده و اصطلاح نیابتِ خاص در قرن‌های چهارم و پنجم هجری توسط علمای شیعه مانند شیخ طوسی و برای تبیینِ غیبت صغری ایجاد شده‌است.[۱۲][۱۳][۱۴] پس از یک دورهٔ هفتاد ساله — موسوم به غیبت صغری و با مرگ علی بن محمد سَمَری، چهارمین نایب امام دوازدهم شیعه، بار دیگر حیرت شیعیان را فراگرفت. آن‌ها سرانجام در سدهٔ پنجم به تبیینی عقلی در کلامِ شیعه از غیبتِ امام دست یافتند.[۱۵] به‌باور شیعیان، پس از دوران سُفَرا(نایبان خاص)، شیعیان با مهدی به‌طور مستقیم در ارتباط نیستند و این دوران را اصطلاحاً غیبت کبری می‌نامند. پس از پایان دورهٔ غیبت، وی با عنوان مهدی قیام خواهد کرد و او کسی خواهد بود که توسط وی حق و عدالت بار دیگر به پیروزی خواهد رسید.[۱۶]ز [https://www.mediawiki.org/wiki/Special:MyLanguage/Help:Contents راهنمای کاربری]
 +
برای اطلاعات بیشتر در مورد به‌کارگیری نرم‌افزار ویکی استفاده کنید.
 +
 
 +
در باره‌ی [[ویکی‌مهدی]] مطالعه بفرمایید.
 +
 
 +
== آغاز به کار ==
 +
 
 +
* [https://www.mediawiki.org/wiki/Special:MyLanguage/Manual:Configuration_settings فهرست تنظیمات پیکربندی]
 +
* [https://www.mediawiki.org/wiki/Special:MyLanguage/Manual:FAQ پرسش‌های متداول مدیاویکی]
 +
* [https://lists.wikimedia.org/mailman/listinfo/mediawiki-announce فهرست ایمیلی نسخه‌های مدیاویکی]
 +
* [https://www.mediawiki.org/wiki/Special:MyLanguage/Localisation#Translation_resources محلی‌سازی مدیاویکی به زبان شما]
 +
* [https://www.mediawiki.org/wiki/Special:MyLanguage/Manual:Combating_spam یادگیری روش‌های مقابله با هرزنگاری در ویکی]

نسخهٔ ‏۴ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۶

مدیاویکی با موفقیت نصب شد. محمّد بن حسن عسکری معروف به حُجَّتِ بنِ الْحَسَن (به عربی: محمّد بنِ الْحسنِ الْعَسکَری؛ زادهٔ ۱۵ شعبان ۲۵۵ یا ۲۵۶ هجری قمری) بنابر باور شیعیان دوازده‌امامی، دوازدهمین و آخرین امام و همان مهدی موعود است. او فرزند حسن بن علی عسکری، امام یازدهم شیعیان، و همچون پیامبر اسلام نامش محمد و کنیه‌اش ابوالقاسم است. «امامِ زمان»، «صاحبُ الزَّمان»، «ولیِّ عَصر»، «قائمِ آلِ محمد» و «مَهدیِ موعود» از القاب مشهور اوست. در باور کنونیِ شیعهٔ دوازده امامی، حجّت بن حسن در نیمهٔ شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ ه‍.ق در سامرّا زاده شد؛[۹][۱۰][۱۱] او در پنج سالگی و پس از مرگ پدرش به امامت رسید. پس از درگذشت حسن عسکری، مهدی تنها از طریقِ چهار سفیر یا نایب با شیعیان تماس می‌گرفت. البته بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد که از آغاز، تعداد وکلا محدود به چهار تن نبوده و اصطلاح نیابتِ خاص در قرن‌های چهارم و پنجم هجری توسط علمای شیعه مانند شیخ طوسی و برای تبیینِ غیبت صغری ایجاد شده‌است.[۱۲][۱۳][۱۴] پس از یک دورهٔ هفتاد ساله — موسوم به غیبت صغری — و با مرگ علی بن محمد سَمَری، چهارمین نایب امام دوازدهم شیعه، بار دیگر حیرت شیعیان را فراگرفت. آن‌ها سرانجام در سدهٔ پنجم به تبیینی عقلی در کلامِ شیعه از غیبتِ امام دست یافتند.[۱۵] به‌باور شیعیان، پس از دوران سُفَرا(نایبان خاص)، شیعیان با مهدی به‌طور مستقیم در ارتباط نیستند و این دوران را اصطلاحاً غیبت کبری می‌نامند. پس از پایان دورهٔ غیبت، وی با عنوان مهدی قیام خواهد کرد و او کسی خواهد بود که توسط وی حق و عدالت بار دیگر به پیروزی خواهد رسید.[۱۶]ز راهنمای کاربری برای اطلاعات بیشتر در مورد به‌کارگیری نرم‌افزار ویکی استفاده کنید.

در باره‌ی ویکی‌مهدی مطالعه بفرمایید.

آغاز به کار