ابا صالح و امام مهدی علیه السلام فرزند امام حسن عسکری علیه السلام: تفاوت میان صفحه‌ها
از ویکی‌مهدی
(تفاوت بین صفحه‌ها)
(اصلاح زیرنویس، ویرایش متن، ایجاد لینک) |
جز (اصلاح زیرنویس، ویرایش متن، ایجاد لینک) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
| − | + | یکی دیگر از صفات امام عصر، '''«ابن الحسن بن علی»'''<ref>«ابن ولیک؛ فرزند وليت.» طوسی، مصباح المتهجد، ص ۶۱؛ سیدبن طاووس، جمال الأسبوع، ص ۲۰؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج ۸۳، ص ۲۸۵ و ج ۸۸، ص ۲۱۷ و ج 91، ص ۴۲ و ج ۹۹، ص ۸۹. ((ولي الحسن و وصيه و واړثه)) ولي حسن و جانشین و وارث او.» بحارالأنوار، ج ۹۹، ص ۱۰۲. «ابن عبدك ؛ فرزند بنده تو.» جمال الأسبوع، همان، بحارالأنوار، ج ۸۸، ص ۲۱۷.</ref> است. امام حسن عسکری <small>علیه‌السلام</small>، پدر بزرگوار امام [[مهدی]] و یازدهمین پیشوای شیعیان است که در سال ۲۳۲ هجری قمری چشم به جهان گشود.<ref>کلینی، کافی، ج ۱، ص ۵۰۳؛ مفید، ارشاد، ج ۲، ص ۳۱۳.</ref> پدر بزرگوار ایشان، امام دهم، حضرت هادی <small>علیه‌السلام</small> و مادر ایشان بانوی پارسا و شایسته‌ای به نام «حديث» است که برخی از او به نام «سوسن» یاد کرده‌اند.<ref>کلینی، همان.</ref> این بانوی گرامی، از زنان نیکوکار و دارای بینش اسلامی بود و در فضیلت او همین بس که پس از شهادت امام حسن عسکری <small>علیه‌السلام</small> در آن مقطع زمانی بسیار بحرانی و پر اضطراب، پناهگاه و نقطه‌ی اتکای شیعیان بود.<ref>ر.ک: عباس، قمی، بی تا، الأنوار البهية، مشهد: کتابفروشی جعفری، ص ۱۵۱.</ref> اسم شریف آن حضرت «حسن»<ref>اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۰۲.</ref> و یکی از مشهورترین القاب آن حضرت، «عسکری» است. از آن جایی که پیشوای یازدهم به دستور خلیفه‌ی عباسی در «سامرا»، در محله‌ی عسكر سکونت اجباری داشتند، به همین جهت «عسکری» نامیده می‌شود.<ref>صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۴۱.</ref> القاب دیگر آن حضرت: «الصامت»، «الهادی»، «الزکی» و «النقی» و کنیه‌ی ایشان «أبو محمد» است. آن جناب و پدر و جد بزرگوارشان در زمان خودشان مشهور به «ابن الرضا» بودند.<ref>ابن شهر آشوب، مناقب، ج ۴، ص ۱۲۳.</ref> امام حسن عسکری <small>علیه‌السلام</small> ۲۲ ساله بودند که پدر ارجمندشان به شهادت رسیدند. مدت امامت ایشان ۶ سال و عمر شریفش ۲۸ سال بود و در سال ۲۶۰ هجری قمری در منزل شخصی خود در سامرا، به شهادت رسیدند و در کنار مرقد پدرشان به خاک سپرده شدند.<ref>کلینی، کافی؛ مفید، ارشاد.</ref> امامت امام حسن عسکری <small>علیه‌السلام</small>، با ایام خلافت سه خلیفه عباسی به نام‌های معتز، مهتدی و معتمد، مصادف بود و آن حضرت در زمان خلافت معتمد به شهادت رسیدند.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ص ۳۶۷.</ref> [[مهدی]] [[موعود اسلام|موعود]] ، یگانه فرزند امام حسن عسکری <small>علیه‌السلام</small> است و این مطلب در ۲۹۳ حدیث تصریح شده است.<ref>صافی گلپایگانی، منتخب الأثر، ج ۲، ص ۲۷۷؛ كمال الدين، ج ۲، ص ۴۰۸ و ۴۰۹.</ref> | |
| − | + | - لیلا خلیلیان فر اوصاف حضرت حجت در ادعیه و زیارات صفحه 261 و 262 | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
نسخهٔ ۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۶
یکی دیگر از صفات امام عصر، «ابن الحسن بن علی»[۱] است. امام حسن عسکری علیه‌السلام، پدر بزرگوار امام مهدی و یازدهمین پیشوای شیعیان است که در سال ۲۳۲ هجری قمری چشم به جهان گشود.[۲] پدر بزرگوار ایشان، امام دهم، حضرت هادی علیه‌السلام و مادر ایشان بانوی پارسا و شایسته‌ای به نام «حديث» است که برخی از او به نام «سوسن» یاد کرده‌اند.[۳] این بانوی گرامی، از زنان نیکوکار و دارای بینش اسلامی بود و در فضیلت او همین بس که پس از شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام در آن مقطع زمانی بسیار بحرانی و پر اضطراب، پناهگاه و نقطه‌ی اتکای شیعیان بود.[۴] اسم شریف آن حضرت «حسن»[۵] و یکی از مشهورترین القاب آن حضرت، «عسکری» است. از آن جایی که پیشوای یازدهم به دستور خلیفه‌ی عباسی در «سامرا»، در محله‌ی عسكر سکونت اجباری داشتند، به همین جهت «عسکری» نامیده می‌شود.[۶] القاب دیگر آن حضرت: «الصامت»، «الهادی»، «الزکی» و «النقی» و کنیه‌ی ایشان «أبو محمد» است. آن جناب و پدر و جد بزرگوارشان در زمان خودشان مشهور به «ابن الرضا» بودند.[۷] امام حسن عسکری علیه‌السلام ۲۲ ساله بودند که پدر ارجمندشان به شهادت رسیدند. مدت امامت ایشان ۶ سال و عمر شریفش ۲۸ سال بود و در سال ۲۶۰ هجری قمری در منزل شخصی خود در سامرا، به شهادت رسیدند و در کنار مرقد پدرشان به خاک سپرده شدند.[۸] امامت امام حسن عسکری علیه‌السلام، با ایام خلافت سه خلیفه عباسی به نام‌های معتز، مهتدی و معتمد، مصادف بود و آن حضرت در زمان خلافت معتمد به شهادت رسیدند.[۹] مهدی موعود ، یگانه فرزند امام حسن عسکری علیه‌السلام است و این مطلب در ۲۹۳ حدیث تصریح شده است.[۱۰]
- لیلا خلیلیان فر اوصاف حضرت حجت در ادعیه و زیارات صفحه 261 و 262
- ↑ «ابن ولیک؛ فرزند وليت.» طوسی، مصباح المتهجد، ص ۶۱؛ سیدبن طاووس، جمال الأسبوع، ص ۲۰؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج ۸۳، ص ۲۸۵ و ج ۸۸، ص ۲۱۷ و ج 91، ص ۴۲ و ج ۹۹، ص ۸۹. ((ولي الحسن و وصيه و واړثه)) ولي حسن و جانشین و وارث او.» بحارالأنوار، ج ۹۹، ص ۱۰۲. «ابن عبدك ؛ فرزند بنده تو.» جمال الأسبوع، همان، بحارالأنوار، ج ۸۸، ص ۲۱۷.
- ↑ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۵۰۳؛ مفید، ارشاد، ج ۲، ص ۳۱۳.
- ↑ کلینی، همان.
- ↑ ر.ک: عباس، قمی، بی تا، الأنوار البهية، مشهد: کتابفروشی جعفری، ص ۱۵۱.
- ↑ اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۰۲.
- ↑ صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۴۱.
- ↑ ابن شهر آشوب، مناقب، ج ۴، ص ۱۲۳.
- ↑ کلینی، کافی؛ مفید، ارشاد.
- ↑ طبرسی، اعلام الوری، ص ۳۶۷.
- ↑ صافی گلپایگانی، منتخب الأثر، ج ۲، ص ۲۷۷؛ كمال الدين، ج ۲، ص ۴۰۸ و ۴۰۹.
