حضرت مهدی، پرچم برافراشته‌ی هدایت و آیات مهدویت - سوره بقره آیه 2 و 3: تفاوت میان صفحه‌ها

از ویکی‌مهدی
(تفاوت بین صفحه‌ها)
 
 
خط ۱: خط ۱:
==حضرت مهدی، پرچم برافراشته‌ی هدایت==
+
الم*ذلك الكتاب لا ريب فيه هُدى للْمُتَّقِينَ * الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (۱)
<center>[[پرونده:علم_المنصوب.jpg|هیچ|جایگزین=حضرت مهدی پرچم برافراشته‌ی هدایت|بی‌قاب|300x300پیکسل]]
+
(الم* این کتاب ]از رموز و اسرار قرآن[- که هیچ تردیدی در آن نیست - روشنگر راه پرهیزگاران است. آنان که به غیب ایمان آورند و نماز را برپای دارند و از آن چه به ایشان روزی داده ایم اتفاق کنند)
«'''العَلَم المنصوب'''؛<ref>طبرسی، احتجاج، ج ۲، ص ۴۹۳؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج ۵۳، ص ۱۷۱ و ج 9۱، ص ۳ و ۳۷ و ج ۹۹، ص ۸۱ و ۹۳.</ref> پرچم برافراشته»<ref>«'''عَلَم الهدی''': پرچم هدایت.» احتجاج، ص ۴۹۴؛ بحارالأنوار، ج ۵۳، ص ۱۷۲ و ج ۹۱، ص ۴ و ج ۹۹، ص ۸۳ و ۱۰۲. «'''ناشر راية الهدی'''؛ گستراننده و برافرازنده‌ی پرچم هدایت.» اقبال الاعمال، ص ۲۹۷؛ بحارالأنوار، ج ۹۹، ص ۸۶ و ۱۰۷. «'''اللواء المشهور'''؛ پرچم معروف.» مجلسی، همان، همانجا، ص ۸۴.</ref>
+
ابن بابويه : قال: حدثنا على بن احمد بن محمد الدقاق رضى الله عنه قال: حدثنا محمد أحمد بن أبي عبدالله الكوفي قال:
</center>
+
حدثنا موسى بن عمران الخيري، عن عمه الحسين بن يزيد عن على بن أبي حمزه، عن يحيى بن أبي القاسم قال: سأل الامام الصادق عليه السلام عن قول الله عزوجل : والم به ذلك الكتاب لا ريب فيه هدى للمتقین والذين يؤمنون بالغيب فقال: الموت شيعه على عليه السلام و المميت فهو اله ( الغائب و شاهد ذلك قوله تعالى : ويقولون لولا أنزل عليه آيه من ربه فقل إنما الغيب للله فانتظروا اتى معكم من المنتظرين ) .(۲)
 
+
ابن بابویه گوید: حدیث گفت ما را علی بن احمد بن محمد دقاق رضی الله عنه، وی گفت: حدیث آورد ما را محمد احمد بن ابی عبدالله کوفی که گفت حدیث آورد ما را موسی بن عمران، نخعی از عمویش حسین بن یزید، از علی بن ابی حمزه از یحیی بن ابی القاسم که گفت از امام صادق علیه السلام درباره فرموده خدای عز و جل (الم این کتاب که هیچ تردیدی در آن نیست؛ روشنگر راه پرهیزکاران است آنان که به غیب ایمان آوردند پرسیدم) حضرت صادق علیه السلام فرمود: متقیان شيعيان على علیه السلام، هستند و غیب همان حجت (غائب) است.
==لغت==
+
و شاهد آن، فرموده خدای تعالی است و کافران گویند چرا آینی از پروردگارش بر او نازل نمی شود پس بگو همانا غیب مخصوص خداست، پس منتظر باشید که ما نیز از منتظران هستیم.
 
+
عنه: قال: حدثنا محمد بن موسى بن المنويل رضى الله عنه قال: حدثنا محمد يحيى العطار قال: حدثنا آخم محمد بن عيسى، عن مربن عبد العزيز عن غير واحد من أصحابنا، عن داوود بي تثير الرقي، عن أبي عبدالله عليه السلام في قول الله وجل: الذين يومنون بالغيب م قال: من آقا بقيام القائم انه حق»
«عَلَم» در لغت به معنای «اثری که شیء را از غیر خودش مجزا می‌سازد» است و «پرچم» و «کوه» را به همین جهت «عَلَم» نامیده‌اند و جمع آن «أعلام» است.<ref>ابن فارس، معجم مقاييس اللغة، ج ۴، ص ۱۰۹.</ref> به عقیده‌ی برخی «عَلَم»، اسم برای هر چیزی است که به وسیله‌ی آن مطلبی دانسته شود.<ref>مصطفوی، التحقيق، ج ۸، ص ۲۱۰.</ref> لذا به تابلوها و نشانه‌هایی که در راه‌ها نصب می‌شود تا علامت و مایه‌ی هدایت شود «عَلَم» گفته می شود.<ref>فراهیدی، العین، ج ۲، ص ۱۵۳. </ref>
+
و از او ابن بابویه است که گوید حدیث آورد ما را محمدبن موسی بن متوکل رضی الله عنه گوید: حدیث گفت ما را محمد بن يحيى عظار وی :گفت حدیث آورد ما را احمد بن محمد بن عیسی از عمر بن عبدالعزیز، از چند تن از اصحابمان از داود بن کثیر رقی از حضرت ابی عبدالله امام صادق علیه السلام درباره فرمود خدای عزوج و آنان که به غیب ایمان آورند و فرمود: هر کس ایمان آورد ( اقرار کند که قیام قائم (ع) حق است.  
 
+
وعنه : باسناده عن جابر بن عبد الله الأنصارى، عن رسول الله صلى الله عليه و آله وسلم في حديث يذكر فيه الآيثه الأثنى عشر وهم القائم عليه السلام قال: قال رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم : طوبى للضابرين في غيبته، طوبي للمقيمين على محبتهم أولئك من وصفهم الله في كتابه فقال: والذين ويون بالغيب ثم قال: وأولئك حزب الله الا إن حزب ! الله هم الغالون (۴)
==شرح==
+
د و از او | ابن بابویه است که به سند خود از جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در حدیثی که امامان دوازده گانه و در میان آنان قائم علیه السلام را یاد کرده چنین آمده | جابر :گوید رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم فرمود:  
 
+
((خوشا به حال صبر کنندگان در زمان غیبت او خوشا به حال کسانی که بر محبتشان پای برجا میمانند، آنهایند که خداوند در خوشا به حال صبر کتاب خویش چنین وصفشان فرموده و آنان که به غیب ایمان آورند و سپس فرمود و آنان حزب خدایند آگاه باشید که حزب خداوند پیروزند))
ممکن است از صفت «'''العَلَم المنصوب'''» معنای کنایی آن اراده شود، یعنی پرچم برافراشته، کنایه از مقام هدایتی [[مهدی|حضرت مهدی <small>علیه‌السلام</small>]] است. به عبارت دیگر، این تعبیر کنایه از این است که امام عصر <small>علیه‌السلام</small> نشانه‌ای است که به وسیله‌ی ایشان خلق هدایت می‌شوند، همان‌گونه که پرچم و علامت، نشانه است و هرکجا برافراشته شود، همه دور او گرد آیند و از گمراهی نجات یابند.<ref>رفیعی، تفسیر و شرح زیارت آل یاسین، ص ۸۸.</ref> به عقیده‌ی برخی دیگر، تشبیه امام به «عَلَم»، کنایه از بلندی مقام و منزلت امام <small>علیه‌السلام</small> است که خداوند آن حضرت را به عنوان شاخصی قرار داده و نشانه‌ی راه حق نموده که شناختن ایشان برای هر کسی مقدور باشد؛ یا همچو مشعلی فروزان است که انوار علوم و هدایت از آن جناب آشکار و درخشان است و یا به جهت استواری و پایداری چنین تشبیه گردیده؛ زیرا امام همچو کوه، ثابت و پاینده است.<ref>حائری قزوینی، میثاق منتظران، ص ۱۵۳.</ref> بنابراین در تأویل برخی آیات قرآن کریم، احادیث، ادعیه و زیارات، درباره‌ی ائمه <small>علیهم‌السلام</small> عنوان «عَلَم» به کار رفته است. امام صادق <small>علیه‌السلام</small> در تفسیر آیه‌ی: «'''و علامات و بالنجم هم يهتدون'''» (نحل: ۱۶) می‌فرمایند:  
 
 
 
«'''النجم رسول الله و العلامات هم الائمه'''»<ref>کلینی، کافی، ج ۱، ص ۲۰۶.</ref>
 
 
 
علامه مجلسی در مورد این آیه می‌نویسد:
 
 
 
«منافاتی ندارد که ظواهر آیات مقصود باشد، زیرا همان‌گونه که کوه‌ها و نهرها و ستاره‌ها، برای اهل زمین علامت‌هایی هستند که به وسیله‌ی آنها، مردم به راه‌های ظاهری خود رهنمون می‌گردند، همچنین وجود پیامبراکرم و امامان <small>علیهم‌السلام</small> و نیز علما برای اهل زمین، مانند کوه‌های استوار و افراشته است که توسط آنان، زمین پایدار می‌ماند و ایشان سرچشمه‌های علوم و معارف‌اند که زندگی معنوی مردم به وجود ایشان وابسته است».<ref>مجلسی، مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج ۲، ص ۴۱۳؛ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۴۱۲.</ref>
 
 
 
بنابراین امام سبب هدایت خلق به سوی حق است و هرکس طالب حق و حقیقت است، باید چشم به این پرچم و نشانه بدوزد و از آن اطاعت کند تا هرگز گمراه نگردد، چنان که امام سجاد <small>علیه‌السلام</small> در دعای روز عرفه به خداوند عرض می‌کنند:
 
 
 
«'''اللهم إنك أيدت دینک في كل أوان بإمام أقمته عَلَما لعبادك و منارا في بلادك'''»:<ref>صحیفه سجادیه، دعای ۴۷.</ref>
 
 
 
«خداوندا! به راستی که تو دینت را در هر زمانی به امامی تأیید نموده‌ای که او را نشانه و پرچمی برای بندگانت و مناری در شهرهایت قرار داده ای».
 
 
 
از طرفی ممکن است از این صفت معنای حقیقی اراده نشود و مضافی در تقدیر باشد؛ یعنى «'''صاحب العَلَم المنصوب'''». این جمله، بیانگر عَلم و بیرق خاصی است که متعلق به آن وجود مقدس است و باز شدن آن پرچم، نشانه‌ی ظهور موفور السرور حضرتش است.
 
 
 
لیلا خلیلیان فر، اوصاف حضرت حجت <small>علیه‌السلام</small> در ادعیه و زیارات صفحه 110
 
 
 
==پانویس==
 
<references />
 

نسخهٔ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۲

الم*ذلك الكتاب لا ريب فيه هُدى للْمُتَّقِينَ * الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (۱) (الم* این کتاب ]از رموز و اسرار قرآن[- که هیچ تردیدی در آن نیست - روشنگر راه پرهیزگاران است. آنان که به غیب ایمان آورند و نماز را برپای دارند و از آن چه به ایشان روزی داده ایم اتفاق کنند) ابن بابويه : قال: حدثنا على بن احمد بن محمد الدقاق رضى الله عنه قال: حدثنا محمد أحمد بن أبي عبدالله الكوفي قال: حدثنا موسى بن عمران الخيري، عن عمه الحسين بن يزيد عن على بن أبي حمزه، عن يحيى بن أبي القاسم قال: سأل الامام الصادق عليه السلام عن قول الله عزوجل : والم به ذلك الكتاب لا ريب فيه هدى للمتقین والذين يؤمنون بالغيب فقال: الموت شيعه على عليه السلام و المميت فهو اله ( الغائب و شاهد ذلك قوله تعالى : ويقولون لولا أنزل عليه آيه من ربه فقل إنما الغيب للله فانتظروا اتى معكم من المنتظرين ) .(۲) ابن بابویه گوید: حدیث گفت ما را علی بن احمد بن محمد دقاق رضی الله عنه، وی گفت: حدیث آورد ما را محمد احمد بن ابی عبدالله کوفی که گفت حدیث آورد ما را موسی بن عمران، نخعی از عمویش حسین بن یزید، از علی بن ابی حمزه از یحیی بن ابی القاسم که گفت از امام صادق علیه السلام درباره فرموده خدای عز و جل (الم این کتاب که هیچ تردیدی در آن نیست؛ روشنگر راه پرهیزکاران است آنان که به غیب ایمان آوردند پرسیدم) حضرت صادق علیه السلام فرمود: متقیان شيعيان على علیه السلام، هستند و غیب همان حجت (غائب) است. و شاهد آن، فرموده خدای تعالی است و کافران گویند چرا آینی از پروردگارش بر او نازل نمی شود پس بگو همانا غیب مخصوص خداست، پس منتظر باشید که ما نیز از منتظران هستیم. عنه: قال: حدثنا محمد بن موسى بن المنويل رضى الله عنه قال: حدثنا محمد يحيى العطار قال: حدثنا آخم محمد بن عيسى، عن مربن عبد العزيز عن غير واحد من أصحابنا، عن داوود بي تثير الرقي، عن أبي عبدالله عليه السلام في قول الله وجل: الذين يومنون بالغيب م قال: من آقا بقيام القائم انه حق» و از او ابن بابویه است که گوید حدیث آورد ما را محمدبن موسی بن متوکل رضی الله عنه گوید: حدیث گفت ما را محمد بن يحيى عظار وی :گفت حدیث آورد ما را احمد بن محمد بن عیسی از عمر بن عبدالعزیز، از چند تن از اصحابمان از داود بن کثیر رقی از حضرت ابی عبدالله امام صادق علیه السلام درباره فرمود خدای عزوج و آنان که به غیب ایمان آورند و فرمود: هر کس ایمان آورد ( اقرار کند که قیام قائم (ع) حق است. وعنه : باسناده عن جابر بن عبد الله الأنصارى، عن رسول الله صلى الله عليه و آله وسلم في حديث يذكر فيه الآيثه الأثنى عشر وهم القائم عليه السلام قال: قال رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم : طوبى للضابرين في غيبته، طوبي للمقيمين على محبتهم أولئك من وصفهم الله في كتابه فقال: والذين ويون بالغيب ثم قال: وأولئك حزب الله الا إن حزب ! الله هم الغالون (۴) د و از او | ابن بابویه است که به سند خود از جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در حدیثی که امامان دوازده گانه و در میان آنان قائم علیه السلام را یاد کرده چنین آمده | جابر :گوید رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: ((خوشا به حال صبر کنندگان در زمان غیبت او خوشا به حال کسانی که بر محبتشان پای برجا میمانند، آنهایند که خداوند در خوشا به حال صبر کتاب خویش چنین وصفشان فرموده و آنان که به غیب ایمان آورند و سپس فرمود و آنان حزب خدایند آگاه باشید که حزب خداوند پیروزند))