سیمای جهان در عصر ظهور
اشاره
در احادیث وارده از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و پیشوایان معصوم سیمای جهان در عصر ظهور امام زمان علیه‌السلام طوری ترسیم شده که هر فرد عاقل و فرهیخته‌ای را به آرزو وا می‌دارد و هر کسی آرزو می‌کند که چنین روزی را درک نماید و اینک چند نمونه از این احادیث:
آبادانی جهان
امام باقر علیه‌السلام پیرامون آبادانی جهان در عصر امام زمان علیه‌السلام می‌فرماید:
«فَلا یَبْقی فِی الْأَرْضِ خَرابٌ إِلّا عَمَّرَ»
در روی زمین ویرانه‌ای نمی‌ماند، جز این که آن را آباد می‌سازد.[۱]
مولای متقیان در مورد سرسبز شدن جهان در عصر ظهور امام عصر علیه‌السلام می‌فرماید:
اگر یک نفر در میان عراق و شام گام بردارد، جز بر روی سبزه گام نمی‌گذارد.[۲]
امنیت جهانی
در عصر ما رقم بسیار بالایی از بودجه‌ی کشورها به تسلیحات نظامی اختصاص دارد و در هیچ نقطه‌ای امنیت وجود ندارد، ولی در عصر ظهور هزینه‌ی تسلیحاتی به صفر می‌رسد و سرتاسر جهان آکنده از امنیت و آسایش می‌شود. مولای متقیان علیه‌السلام در این رابطه می‌فرماید:
هنگامی که قائم ما قیام کند، با عدالت رفتار می‌کند، ظلم و ستم در زمان او رخت بر می‌بندد، راه‌ها امن می‌شود، زمین برکاتش را نازل می‌کند و هر حقی به صاحبش بر می‌گردد.[۳]
در حدیث دیگری فرمود:
یک پیرزن از عراق تا شام گام می‌سپارد، زنبیلش را بر سرش می‌گذارد، نه درنده‌ای او را می‌آزارد و نه از چیزی هراس می‌دارد.[۴]
امام باقر علیه‌السلام در همین رابطه فرمود:
یک پیرزن از مشرق تا به مغرب می‌رود، احدی برای او مانع ایجاد نمی‌کند.[۵]
بهداشت جهانی
علیرغم پیشرفت چشم‌گیر پزشکی در عرصه‌های مختلف، همه روزه شاهد پیدایش بیماری‌های نوظهور هستیم، که برخی از آنها ناشناخته هستند و برخی دیگر در شمار بیماری‌های غیر قابل درمان می‌باشند، ولی در عصر ظهور آمار بیماران در جهان به صفر می‌رسد، چنان‌که امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید:
«لا یَبْقی عَلی وَجْهِ الْأَرْضِ أَعْمی وَ لا مُقْعِدٌ وَ لا مُبْتَلی»
در روی زمین کور، زمین گیر و هیچ بیمار دیگری یافت نمی‌شود.[۶]
شکوفایی علم و فرهنگ
امام صادق علیه‌السلام شکوفایی علم و دانش را در عصر ظهور چنین ترسیم می‌فرماید:
دانش ۲۷ رشته است، همه‌ی آنچه پیامبران آورده‌اند دو رشته بیشتر نمی‌باشد، چون قائم ما علیه‌السلام قیام کند، ۲۵ رشته‌ی دیگر را ظاهر می‌سازد و در میان مردم منتشر می‌نماید، تا همه‌ی ۲۷ رشته انتشار یابد.[۷]
هنگامی که برق اختراع شد، یک علم بر هزاران علم موجود افزوده شد، سیمای جهان دگرگون شد، در عصر ما با راه اندازی اینترنت و اختراع کامپیوتر سیمای جهان به کلی دگرگون شده است. اگر روزی موعود جهانی ظهور کرده، ۱۲ برابر علم موجود را بر آن اضافه کند، دیگر سیمای جهان برای ما قابل ترسیم نیست.
بی‌نیازی از انرژی خورشیدی
در احادیث فراوان در تفسیر آیه‌ی شریفه‌ی: «وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا»[۸]
آمده است:
هنگامی‌که قائم ما قیام کند، زمین با نور صاحبش روشن می‌گردد، مردم از نور خورشید بی‌نیاز می‌شوند، شب و روز یکسان گردد، تاریکی رخت برمی‌بندد.[۹]
خشنودی همگانی
از روزی که انسان قدم در کره‌ی خاکی نهاده هیچ حکومتی بر سریر قدرت ننشسته که همگان از آن راضی باشند، ولی در حکومت جهانی حضرت ولی‌عصر ارواحنافداه همگان از آن خشنود می‌شوند، چنان‌که رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرماید:
«یَرضی بِهِ ساکِنُ السَّماءِ وَ ساکِنُ الْأَرْضِ»
ساکنان آسمان و زمین از او خشنود می‌شوند.[۱۰]
بی‌نیازی همگان
در عصر ظهور وفور نعمت به حدی می‌رسد که همگان بی‌نیاز می‌شوند و کسی زکات و مبرّات را نمی‌پذیرد.
امام صادق علیه‌السلام فرمود:
هر یک از شما به دنبال کسی می‌گردد که به او کمک کند و زکاتش را بپذیرد، ولی هرگز کسی را پیدا نمی‌کند که زکات او را بپذیرد زیرا همگان از فضل پروردگار بی‌نیاز می‌شوند.[۱۱]
رفاه همگانی
رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در مورد رفاه و آسایش همگانی می‌فرماید:
امت من در زمان او آنقدر در نعمت فرو می‌روند که هرگز چنین نعمت و رفاهی دیده نشده، خداوند آسمان را سیل‌آسا برای آنها فرو می‌ریزد و زمین چیزی از گیاه و میوه‌جاتش را ذخیره نمی‌کند.[۱۲]
خدمت‌رسانی
امام باقر علیه‌السلام در مورد خدمت‌رسانی دولت مهدوی می‌فرماید:
فرمان می‌دهد که از پشت حرم امام حسین علیه‌السلام قناتی را به سوی نجف اشرف حفر کنند، تا آب وارد نجف شود آنگاه بر دهانه‌های آن پل‌ها و آسیاب‌ها می‌سازند.[۱۳]
عدالت فراگیر
در ۱۴۸ حدیث آمده است که زمین را پر از عدل و داد کند، همانگونه که پر از جور و ستم شده باشد.[۱۴]
امام صادق علیه‌السلام در ترسیم عدالت فراگیر آن حضرت می‌فرماید:
«أما وَاللهِ لَیَدْخُلَنَّ عَلَیْهِمْ عَدْلُهُ جَوْفَ بُیُوتِهِمْ، کَمَا یَدْخُلُ الْحَرُّ وَ الْقَرُّ»
به خدا سوگند عدالت آن حضرت از درهای بسته بر خانه‌های آنها وارد می‌شود، همانگونه که سرما و گرما به داخل خانه‌ها نفوذ می‌کند.[۱۵]
آشتی فراملی
امام صادق علیه‌السلام در مقام تشریح آشتی فراملی عصر ظهور می‌فرماید:
«وَاصْطَلَحَتِ السِّباعُ وَ الْبَها‌ئِمُ»
حتی درندگان و چارپایان با یکدیگر آشتی می‌کنند.[۱۶]
سالم‌سازی شهرها
مولای متقیان در مورد زیباسازی و سالم‌سازی شهرها می‌فرماید:
جاده‌های اصلی را توسعه می‌دهد، آنها را به ۶۰ ذراع می‌رساند.
هر پنجره‌ای که به سوی خیابان باشد، مسدود می‌کند، هر ناودان، بالکن و فاضلابی که به طرف خیابان باشد، برمی‌چیند.[۱۷]
فرماندهان لشکری و کشوری
در میان صدها هزار نفر که روز اول با آن حضرت بیعت می‌کنند، تعداد ۳۱۳ تن یاران خاص آن حضرت می‌باشند، که آنها فرماندهان لشکری و کشوری هستند.
امام صادق علیه‌السلام در مورد آنها می‌فرماید:
گویی قائم علیه‌السلام را بر فراز منبر کوفه می‌بینم که ۳۱۳ نفر، به تعداد اصحاب بدر در اطراف او هستند، آنها پرچم‌داران و زمامداران روی زمین هستند.[۱۸]
آنگاه در وصف آنها می‌فرماید:
آثار سجده در پیشانی آنها آشکار است، آنها شیران روز و راهبان شب هستند. گویی بدن‌های آنها قطعات آهن هستند. به هر یک از آنها نیروی چهل مرد داده شده است.[۱۹]
حکومت جوان
یاران حضرت مهدی همه جوان هستند، کهنسالی در میان آنها یافت نمی‌شود، جز به مقدار نمک طعام و سرمه‌ی چشم.[۲۰]
بر تارک عرفان
مولای متقیان در تعبیری بلند، از جایگاه رفیع معرفتی انصار حضرت پرده برداشته، می‌فرماید:
«رِجالٌ عَرَفوا اللهَ حَقَ مَعْرِفَتِه»
خدای را آنگونه که باید، شناخته‌اند.[۲۱]
امام باقر علیه‌السلام در وصف آنان می‌فرماید:
«هُمُ النُّجَباء، وَالْقُضاهُ، وَالْحُکّامُ، وَالْفُقَهاءُ فِی الدِّینِ»
آنها بزرگواران، داوران، زمامداران و کارشناسان احکام دین می‌باشند.[۲۲]
رشک ملک
در ترسیم عشق و دلباختگی همگان به دولت مهدوی آمده است که:
«تَتَمَنَّی الْأَحْیاءُ الْأَمْواتَ مِمّا صَنَعَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ بِأَهْلِ الْأَرْضِ مِنْ خَیْرِهِ»
زندگان مردگان خود را آرزو می‌کنند که ایکاش زنده بودند و می‌دیدند که خداوند چقدر به اهل زمین لطف و عنایت نموده است.[۲۳]
فرمانروای محبوب
فرمانروای مهربان
دلرباترین فرمانروا
پانویس
- ↑ ابن صباغ مالکی، الفصول المهمّه، ص ۳۰۲.
- ↑ شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص ۴۱۹.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص ۳۸۴.
- ↑ شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۴۱۹.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵.
- ↑ همان، ج ۵۳، ص ۶۲.
- ↑ قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ۲، ص ۸۴۱.
- ↑ سوره‌ی زمر، آیه‌ی ۶۹.
- ↑ طبری دلائل الامامه، ص ۴۸۶.
- ↑ همان، ص ۴۷۱.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص ۳۸۱.
- ↑ طبری، دلائل‌الامامه، ص ۴۷۸.
- ↑ ابن فتّال، روضه‌الواعظین، ج ۲، ص ۱۷.
- ↑ آیت‌الله صافی، منتخب‌الاثر، ج۲، ص ۲۲۲-۲۳۵.
- ↑ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲.
- ↑ شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۴۱۹.
- ↑ شیخ طوسی، الغیبه، ص ۲۸۳.
- ↑ بحرانی، حلیه‌الابرار، ج ۵، ص ۴۹۴.
- ↑ نیلی، منتخب‌الأنوار، المضیئه، ص ۱۹۵.
- ↑ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۲.
- ↑ متقی هندی، کنزالعمال، ج ۱۴، ص ۵۱۹.
- ↑ طبری، دلائل‌الامامه، ص ۳۰۷.
- ↑ حاکم نیشابوری، المستدرک للصحیحین، ج ۴، ص ۴۶۵.
