رقعه‌ی استغاثه به امام زمان (علیه السلام)
رقعه‌ی استغاثه به امام زمان(علیه السلام)
مؤلّف گوید: رقعه‌ی استغاثه به حضرت حجّت(علیه السلام) به چند شکل روایت شده و در کتب ادعیه‌ی رایج، موجود است.[۱] و لکن نسخه‌ای به دست آمده که نه تنها در آن کتب، بلکه در بخش زیارات و بخش دعای بحارالانوار که جای‌گاه گردآوری آنهاست نیز ذکر نشده. با توجّه به کمیاب بودن این نسخه، نقل آن در این‌جا لازم به نظر رسید.
فاضل متبحّر، محمّد‌بن محمّد الطّیّب از علمای دوره‌ی صفویّه، در کتاب انیس العابدین[۲] -که علّامه مجلسی در بحار، و فاضل خبیر، میرزاعبد‌الله اصفهانی در صحیفه‌ی ثالثه از آن نقل می‌کند- از کتاب سعادات، این عبارات را نقل کرده است:
في کتاب السّعادات: دعاء التّوسّل لکلّ مهمٍّ و حاجةٍ
بسم الله الرّحمن الرّحیم
تَوَسَّلْتُ إلَیْكَ یا أَبَاالْقاسِمِ م‌ح‌م‌د‌بْنَ الْحَسَنِ‌بْنِ عَليِّ‌بْنِ مُحَمَّدِ‌بْنِ عَليِّ‌بْنِ موسَی‌بْنِ جَعْفَرِ‌بْنِ مُحَمَّدِ‌بْنِ عَليِّ‌بْنِ الْحُسَیْنِ‌بْنِ عَليِّ‌بْنِ أَبي‌طالِبٍ، النَّبَإ الْعَظیمِ، وَ الصِّراطِ الْمُسْتَقیمِ، وَ عِصْمَةِ اللّاجینَ، بِأُمِّكَ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمینَ وَ بِآبائِكَ الطّاهِرینَ وَ بِأُمَّهاتِكَ الطّاهِراتِ، بِـ«یس» وَ الْقُرْآنِ الْحَکیمِ وَ الْجَبَروتِ الْعَظیمِ وَ حَقیقَةِ الْإیمانِ وَ نورِ النّورِ وَ کِتابٍ مَسْطورٍ، أَنْ تَکونَ سَفیري إلَی اللهِ تَعالیٰ فِي الْحاجَةِ لِفُلانٍ؛ أَوْ هَلاكِ فُلانِ‌بْنِ فُلانٍ.
و این رقعه را در گِل پاکی بگذارد و در آب جاری یا چاهی بیندازد و در حال انداختن بگوید:
یا سَعیدَ‌بْنَ عُثْمانَ وَ یا عُثْمانَ‌بْنَ سَعیدٍ، أَوْصِلا قِصَّتي إلیٰ صاحِبِ الزَّمانِ(علیه السلام).[۳]
نسخه این‌گونه بود؛ امّا با ملاحظه‌ی روایات و شیوه‌ی بعضی از رقعه‌ها، باید چنین باشد: «یا عثمان‌بن سعید و یا محمّد‌بن عثمان...». و الله العالم.
[1].
[2].
[3].
- ↑ ر.ک: المصباح (للکفعمی) / 404؛ بحارالأنوار 99 / 234؛ زاد المعاد / 578.
- ↑ کتاب انیس العابدین را بعضی از فضلا برای خان آغابیگم، دختر شاه عبّاس ترجمه کرده. ابن‌طاووس نیز در کتاب خود، گاهی از کتاب سعادات نقل می‌کند. (مؤلّف محترم)
- ↑ انیس العابدین، نسخه‌ی خطّی / برگه‌ی 365. (کتاب‌خانه‌ی مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران، شماره‌ی کتاب: 51 مشکاة)