صف - آیه ۸

از ویکی‌مهدی

آیات مهدویت - سوره صف - آیه 8

«یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ»[۱]

می‌خواهند نور خداوند را با پف دهانشان خاموش سازند و خداوند تمام کننده نور خود است هر چند کافران را ناخوش آید.

محمّد بن یعقوب: عن علیّ بن محمّد، عن بعض أصحابنا، عن ابن محبوب، عن محمّد بن الفضیل، عن أبی الحسن الماضی علیه‌السّلام قال:

سألته عن قول اللّه عزّوجلّ: یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ قال علیه‌السّلام:

«یریدون لیطفؤوا ولایة أمیرالمؤمنین علیه‌السّلام بأفواههم.»

قلت: وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ قال: «و اللّه متمّ الإمامة لقوله عزّوجلّ: فَآمِنُوا[۲] بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا[۳] فالنّور هو الإمام.

قلت: هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِ[۴] قال علیه‌السّلام: «هو [الّذی] أمر رسوله (محمّدا صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم) بالولایة لوصیّه، و الولایة هی دین الحقّ.»

قلت: لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ[۴] قال: «یظهره علی جمیع الأدیان عند قیام القائم علیه‌السّلام قال: یقول اللّه: وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ بولایة[۵] القائم وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ بولایة علیّ.»

قلت: هذا تنزیل؟ قال: «نعم، أمّا هذا الحرف فتنزیل، و أمّا غیره فتأویل.»[۶]

محمد بن يعقوب: از علی بن محمد از بعض اصحابمان از ابن محبوب از محمد بن الفضيل از حضرت ابوالحسن الماضي امام کاظم علیه‌السلام آورده که گوید: درباره فرموده خدای عزوجل: می‌خواهند نور خداوند را با پف دهانشان خاموش سازند؛ پرسیدم، آن حضرت عليه‌السلام فرمود: می‌خواهند ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را با پف دهانشان خاموش نمایند.

عرض کردم: و خداوند تمام کننده نور خود است و فرمود: خداوند تمام کننده امامت است، به دلیل فرموده خدای عزوجل: آنانکه به خداوند و رسول او و نوری که نازل ساختیم ایمان آوردند، پس نور همان امام است، عرضه داشتم: اوست خدائی که رسولش را به هدایت و دین حق فرستاد و فرمود: [یعنی] اوست خدائی که رسول خویش را به ولایت وصیش امر فرمود، و ولایت همان دین حق است، گفتم: تا بر همه دین غالب گرداند و فرمود: (یعنی) آن را بر تمامی ادیان هنگام قیام حضرت قائم عليه‌السلام غالب سازد. خداوند فرماید: و خداوند تمام کننده نور خود است؛ [یعنی] ولایت قائم عليه‌السلام را به مرحله تمام می‌رساند، و هر چند کافران را خوش نیاید [یعنی] هر چند کافران به ولایت علی علیه‌السلام اکراه دارند، عرضه داشتم: این تنزيل است؟ فرمود: آری، اما این حرف تنزيل است، و اما غیر آن تأویل می‌باشد».

علیّ بن إبراهیم، فی تفسیره، قال: و (أمّا) قوله: یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ (قال:) قال:

«القائم[۷] من آل محمّد علیه‌السّلام [حتّی] إذا خرج یظهره اللّه علی الدّین کلّه حتّی لا یعبد غیر اللّه، و هو قوله صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم: یملأ الأرض قسطا و عدلا، کما ملئت جورا و ظلما[۸][۹]

علی بن ابراهيم: در تفسیرش گويد: (و اما) فرمود خداوند: و می‌خواهند نور خداوند را با پف دهانشان خاموش سازند و خداوند تمام کننده نور خود است (گوید:) فرمود: قائم از آل محمد عليه‌السلام است، هرگاه خروج نماید خداوند او را بر همه دین آشکار می‌گرداند، تا آنجا که جز خداوند پرستیده نشود، و همین است [معنی] فرموده پیغمبر اکرم صلی‌الله‌عليه‌وآله: او (حضرت قائم عليه‌السلام) زمین را آکنده از قسط و عدل خواهد ساخت همچنانکه از جور و ظلم پر شده باشد».


سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۳۸۱

پانویس

  1. صف (۶۱): ۸.
  2. [در متن و مأخذ: الّذین آمنوا.]
  3. [تغابن (۶۴): ۸.]
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ [صف (۶۱): ۹.]
  5. در مأخذ: ولایة.
  6. کافی ۱: ۴۳۲ [کتاب الحجّة، باب فیه نکت و نتف ... ۱۰۸، ح ۹۱].
  7. [در مأخذ: بالقائم.]
  8. در مأخذ: ظلما و جورا.
  9. تفسیر قمی ۲: ۳۶۵.