نمایش مبدأ برای ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن

'''نوبهار حُسن'''


ای روی ماه منظر تو نوبهار حُسن

خال و خط تو مرکز حسن و مدار حُسن

ماهی نتافت همچو تو از برج نیکویی

سروی نخاست چون قدت از جویبار حُسن

خرم شد از ملاحت تو عهد دلبری

فرخ شد از لطافت تو روزگار حُسن

حافظ طمع برید که بیند نظیر تو!

دیّار نیست جز رخت اندر دیار حُسن


ابن یمین:

ای روی دلربای تو باغ و بهار حُسن

وی خط مشکبار تو نقش و نگار حُسن

در باغ حسن تا گل خودروی تو شکفت

از دل برون نمیرودم خار خار حُسن

در کارگاه صنع که تعیین کارها

کردند و شد حواله به روی تو کار حُسن

هستند بی قرار چو زلف تو عالمی

تا دیده دید در خم زلفت قرار حُسن

گر ماه عارضت بگشاید ز رخ نقاب

دیار کس نشان ندهد در دیار حُسن

یوسف برفت و حسن ازین کهنه دیر برد

تو آمدی و شد ز تو نو روزگار حُسن

<nowiki>------------</nowiki>

حافظ امید موعود، عبدالحسین فخاری
----۱.موعود حافظ، میزان و ترازوی همه حسن هاست که حُسن شان با او سنجیده می شود: در زیبائی و نیکوئی و ملاحت و لطافت و...و در یک کلام دیّار و جنبنده ای نظیر تو حافظ نیافت: حافظ طمع برید که بیند نظیر تو/ دیّار نیست جز رخت اندر دیار حُسن!