نمایش مبدأ برای حج - آیه ۶۰

== [[:رده:آیات مهدویت|آیات مهدویت]] - [[:رده:سوره حج|سوره حج]] - آیه 60 ==
'''«ذلِکَ وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِیَ عَلَیْهِ لَیَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ، إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ»'''<ref>حج (۲۲): ۶۰.</ref>

این است که هر آنکس به همانگونه که عقوبت دیده عقوبت نماید سپس مورد ستم قرار گیرد خداوند او را یاری می‌کند، همانا خداوند بسی عفو کننده و بسیار بخشنده است.

علیّ بن إبراهیم، فی تفسیره: فهو رسول اللّه <small>صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم</small> لمّا أخرجته قریش من مکّة و هرب منهم إلی الغار و طلبوه لیقتلوه فعاقبهم اللّه یوم بدر فقتل عتبة و شیبة و الولید و أبو جهل و حنظلة بن أبی سفیان و غیرهم، فلمّا قبض رسول اللّه <small>صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم</small> طلب بدمائهم، فقتل الحسین <small>علیه‌السلام</small> و آل محمّد بغیا و عدوانا، و هو قول یزید حین تمثّل بهذا الشّعر:

لیت أشیاخی ببدر شهدواجزع الخزرج من وقع الأسل      لأهلّوا و استهلّوا فرحاثمّ قالوا: یا یزید لاتشل

لست من خندف إن لم أنتقم من بنی أحمد ما کان فعل     قد قتلنا القرم من ساداتهم و عدلناه ببدر فاعتدل

و قال الشّاعر فی مثل ذلک (شعرا):

و کذاک الشّیخ أوصانی به فاتّبعت الشّیخ فیما قد سأل

و قال یزید أیضا (شعرا):

نقول<ref>[در مأخذ: یقول.]</ref> و الرّأس مطروح نقلّبه<ref>[در مأخذ: یقلّبه.]</ref>     یا لیت أشیاخنا الماضین بالحضر<ref>[در مأخذ: بالخضر.]</ref>

حتّی یقیسوا قیاسا لا یقاس به     أیّام بدر لکان الوزن بالقدر

فقال اللّه تبارک و تعالی: وَ مَنْ عاقَبَ یعنی رسول اللّه <small>صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم</small>، بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ یعنی حسینا أرادوا أن یقتلوه ثُمَّ بُغِیَ عَلَیْهِ لَیَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ یعنی بالقائم <small>علیه‌السلام</small> من ولده.<ref>تفسیر قمی 2: 87.</ref>

علی بن ابراهیم: در تفسیرش گوید: او رسول خدا <small>صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم</small> است، هنگامیکه قریش آن حضرت را از مکه بیرون آواره کردند و آن جناب از دست آنها به سوی غار گریخت، و آنها به جستجویش پرداختند تا حضرتش را بکشند، پس خداوند آنها را روز بدر عقوبت کرد، که عتبه و شیبه و وليد و ابوجهل و حنظلة بن ابی سفیان و غيرهم کشته شدند، و پس از رحلت رسول خدا <small>صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم</small> آن نابکاران به خونخواهی مقتولین خود پرداختند و امام حسین <small>علیه‌السلام</small> و آل محمد را از راه ظلم و تعدی کشتند، و این است [معنی ] قول یزید که به این شعر متمثل شد: ای کاش بزرگان قوم من که در بدر کشته شدند هم اکنون می‌بودند و شاهد ناله و اندوه خزرجیان از فرود آمدن شمشیرها و نیزه ها بر پیکر پیشوایانشان می‌شدند. که از شادی و خوشحالی به هم تبریک گفته و سپس فریاد بر می‌آوردند که: ای یزید دستت بریده مباد. از تیره دف نیستم اگر از فرزندان احمد بخاطر آنچه او کرد انتقام نکشم. ما بزرگان این قوم را کشتیم و با بدر آن را همتا و برابر ساختیم.

وشاعر همانند این معنی را از زبان یزید پلید (شعری) گفته: و اینگونه شیخ (= خليفه) بمن توصیه کرد، پس آنچه را که او خواسته بود بجای آوردم!

ونیز یزید (شعری) گفته، در حالیکه سر مطهر در برابر او بود چنین گفت: در حالیکه این سر افتاده و ما آن را زیر و رو می‌کنیم چنین می‌گوئیم: ای کاش بزرگان پیشین ما هم اکنون حاضر بودند. تا مقایسه می‌کردند مقایسه‌ای بی‌نظیر بین این جریان با روزهای بدر که وزن آن برابر می‌شد.

پس خدای تبارک و تعالی فرموده: { و هرکس عقوبت کند} یعنی: رسول خدا <small>صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم</small> ، و به مانند جریانی که بأن عقوبت شده و مقصود هنگامی است که آن حضرت را خواستند بکشند و سپس بر او ستم شد خداوند او را یاری می کند یعنی: به وسیله قائم <small>عليه‌السلام</small> از فرزندان او.

سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۲۵۶

== پانویس ==
<references />
[[رده:آیات مهدویت]]
[[رده:سوره حج]]