نمایش مبدأ برای حضرت مهدی علیه‌السلام، نابود کننده‌ی متکبران و سرکشان

'''«مُبِيدُ الْعُتَاةِ وَ الْمَرَدَة»'''؛<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ص ۲۹۷؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج ۹۹، ص ۱۰۷.</ref>

«نابود کننده‌ی متکبران و سرکشان».

'''لغات:'''

«عُتَاة» جمع واژه‌ی «عَاتی» برگرفته از ریشه‌ی «ع ت و» است و «عُتُّو» مصدر این واژه در معانی «تكبر ورزیدن»،<ref>فراهیدی، العین، ج ۲، ص ۲۲۶؛ ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ج ۴، ص ۲۲۵؛ ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۵، ص ۲۷.</ref> «سستی در طاعت»<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ج ۱، ص ۵۴۶.</ref> و «تجاوز از حدّ»<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۵، ص ۲۷.</ref> به کار می‌رود.

«مَرَدَة» جمع «ماَرِد» به معنای «عَاتی» یعنی «سرکش و متکبر»<ref>جوهری، صحاح، ج ۳، ص ۵۳۸؛ ابن منظور، لسان العرب، ج ۳، ص ۴۰۰.</ref> است. به عقیده‌ی راغب، «مَارِد» از انسان‌ها یا شیاطین کسانی هستند که از خیرات و نیکی‌ها، عاری و بی‌بهره‌اند.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ج ۱، ص ۷۶۴.</ref>

'''شرح:'''

در قرآن کریم واژه‌ی «عُتاة»، بیشتر درباره‌ی کسانی اطلاق شده است که از اطاعت امر خدا سرباز زده و سرپیچی آنان توأم با عناد و لجاجت بوده، به خصوص درباره‌ی آنان که کبر و خودبینی سراسر وجودشان را فراگرفته است. هم چنین خداوند متعال در مورد گروهی که در لجاجت خود اصرار داشته و وجود پروردگار راانکار می‌نمودند، می‌فرماید: '''«لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا في أَنْفُسِهِمْ وَ عَتَوْا عُتُوّاً كَبيراً»'''<ref>«قطعا در مورد خود تكبر ورزیدند و سخت سرکشی کردند». فرقان: ۲۱.</ref> و این همان روشی است که در همین دوران متکبران جهانی در پیش گرفته و تا زمان ظهور امام [[مهدی]] <small>علیه‌السلام</small> به حد نهایی خود می‌رسد. از آنجا که واژه‌ی «مَرَدة» صفتی پست و ننگین است، خدای تعالی در چند مورد آن را به شیطان و شیطان صفتان نسبت داده و می‌فرماید: '''«وَ حِفْظاً مِنْ کُلِّ شَيْطانٍ مارِدٍ»''' (صافات: ۷) «و [آن را] از هر شیطان سرکشی نگاه داشتیم». و در جای دیگر درباره‌ی کسانی که از این موجود سرکش پیروی می‌کنند و بدون هیچ علم و دانشی درباره‌ی خدا به مجادله می‌پردازند،<ref>زمردیان، ندبه و نشاط، ص ۴۹۳ و ۴۹۴.</ref> می‌فرماید: '''«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُجادِلُ فِي اللهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطانٍ مَریدٍ»'''. (حج: ۳) «و برخی از مردم درباره‌ی خدا بدون هیچ علمی مجادله می‌کنند و از هر شیطان سرکشی پیروی می‌نمایند». بنابراین، دو گروه دیگر از دشمنان اسلام و [[امام زمان]] <small>علیه‌السلام</small>، «عُتَاة» و «مَرَدَة» یعنی متجاوزان و طغیان کنندگان هستند که با سرپیچی از حدود و قوانین اسلام، گستاخی وگردن کشی نموده و از حدود الاهي خارج گشته و بر حسب قدرت ظاهری خود، از پذیرفتن حق اعراض و به میل نفسانی خود با مردم رفتار می‌کنند. اینان در واقع جنود شیطان هستند؛ چنان‌که در روایتی این‌گونه معرفی شده‌اند: '''«کَانَ إِبْلِيسُ وَجُنُودُهُ الْمَرَدَة»'''.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ج ۲۴، ص ۳۸۰.</ref> این دو گروه در راستای اوامر شيطان قدم برمی‌دارند و موجبات رضای او را فراهم می‌سازند و پر واضح است که شیطان آرزویی جز تأخير [[ظهور]] آخرین [[حجت]] الاهی را ندارد و افرادی که از او پیروی می‌کنند، او را یاری کرده و تشویق به تجاوز و طغیان در مقابل حق می‌کنند.<ref>رفیعی، تفسیر و شرح دعای ندبه، ص ۲۰۶.</ref> لذا حضرت [[مهدی]] <small>علیه‌السلام</small> به امر الاهی مأموریت نابودی «متکبران و سرکشان» را بر عهده دارند.