نمایش مبدأ برای سبا - آیه ۱۸

= [[:رده:آیات مهدویت|آیات مهدویت]] - [[:رده:سوره سباء|سوره سباء]] - آیه 18 =
'''<big>وَ جَعَلْنا بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْقُرَی الَّتِی بارَکْنا فِیها قُریً ظاهِرَةً وَ قَدَّرْنا فِیهَا السَّیْرَ. سِیرُوا فِیها لَیالِیَ وَ أَیَّاماً آمِنِینَ</big>'''<ref>سبأ (34): 18.</ref>

و ما میان ایشان و قریه هائی که آنها را برکت داده ایم قریه های ظاهره ای قرار دادیم با فاصله های کوتاه و نزدیک بهم و گفتیم در میان آنها در شبها و روزها با ایمنی مسافرت نمائید.

ابن بابویه، بإسناده عن أبی عبد اللّه علیه السّلام فی حدیث فی معنی الآیة قال:

«یا أبا بکیر<ref>[در مأخذ: أبا بکر.]</ref> سِیرُوا فِیها لَیالِیَ وَ أَیَّاماً آمِنِینَ فقال:- مع قائمنا أهل البیت علیهم السّلام.»<ref>[علل الشّرایع 1: 91، باب 81، ح 5].</ref>

«ابن بابویه: بسند خود از حضرت ابی عبدالله امام صادق عليه السلام ضمن حدیثی در معنی آیه آورده که فرمود: ای ابوبکیر و در میان آنها در شبها و روزها با ایمنی مسافرت نمایند ؟ فرمود: با قائم ما اهل البيت عليهم السلام».

الشّیخ الطّوسیّ، فی الغیبة، قال: روی محمّد بن عبد اللّه بن جعفر الحمیریّ، عن أبیه، عن محمّد بن صالح الهمدانیّ، قال: کتبت إلی صاحب الزّمان علیه السّلام: إنّ أهل بیتی یؤذوننی<ref>در مأخذ: یؤذونی.</ref> و یقرّعونی بالحدیث الّذی روی عن آبائک علیهم السّلام أنّهم قالوا: «خدّامنا و قوّامنا شرار خلق اللّه.» فکتب:

«و یحکم! ما تقرؤون ما قال اللّه تعالی: وَ جَعَلْنا بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْقُرَی الَّتِی بارَکْنا فِیها قُریً ظاهِرَةً؟! فنحن- و اللّه- القری الّتی بارک (اللّه) فیها و أنتم القری الظّاهرة.» .

شیخ طوسی: درکتاب غیبت گوید: محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری، از پدرش، از محمد بن صالح همدانی روایت کرد که گفت: به حضرت صاحب الزمان عليه السلام نوشتم که: خاندانم مرا اذیت می کنند و نکوهش می نمایند به آن حدیثی که از پدران شما عليهم السلام روایت شده که ایشان فرموده اند: خدمتگذاران و کارگزاران ما بدترین خلق خدایند؟ پس آن جناب علیه السلام در جواب نوشت: وای بر شما مگر نمی خوانید آنچه را خدای عز و جل فرموده: وما میان ایشان و قریه هائی که آنها را برکت داده ایم قریه های ظاهره ای قرار دادیم و مائیم به خدا سوگند آن قریه هایی که خداوند در آنها برکت نهاده، و شمائید قریه های ظاهره .

و رواه ابن بابویه فی غیبته، قال: حدّثنا أبی و محمّد بن الحسن، قالا:

حدّثنا عبد اللّه بن جعفر الحمیریّ، عن محمّد بن صالح الهمدانیّ، عن صاحب الزّمان علیه السّلام ... الحدیث إلی آخره.<ref>کمال الدّین و تمام النّعمة 2: 483، با اختلاف جزئی.</ref>

و ابن بابویه:در غیبت خود آن را روایت کرده گوید: پدرم و محمد بن الحسن حدیثمان دادند، گفتند: عبدالله بن جعفر حمیری حدیثمان داد، از محمد بن صالح همدانی، از صاحب الزمان عليه السلام و حدیث را تا آخرش آورده است».

می گویم: این تفسیر به این معنی از امام باقر و امام صادق و امام کاظم علیهم السلام نیز روایت گردیده، و همه در کتاب البرهان یاد شده است.

سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص 347
[[رده:آیات مهدویت]]
<references />
[[رده:سوره سباء]]