نمایش مبدأ برای سوره نساء - آیه ۷۸

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ: كُفُّوا أَيْدِيكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ قريب؟ (1) كَخَشْيهِ اللهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَة وقَالُوا رَبَّنا لِم كتبتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْ لا أَخْرَتَنا إلى أ 
آیا نمی نگری او در شگفت نمی مانی به آنان که به ایشان گفته شد فعلا دست از جنگ بدارید و نماز را بیا داشته و زکوه را ادا کنید، پس چون فرمان جنگ برایشان صادر گشت پس گروهی از ایشان بیش از آن اندازه که باید از خدا بترسند از مردم دشمنان خود ترسیدند و گفتند پروردگارا چرا حکم جنگ را بر ما فرض کردی چه می شد که عمر ما را تا به هنگام اجل، مهلت دهی و مرگ ما را تا زمانی نزدیک به تأخیر اندازی 
أحمد بن محمد، عن ابن سنان عن أبى الصباح بن عبد الحميد، عن محمد بن محمد بن يعقوب عن محمية مسلم عن أبي جعفر عليه السلام قال: 
الله للذى صنعه الحسن بن علي عليهما السلام كان خيرا لهذه الأمه مما طلعت عليه الشَّمس، (ف) والله لقد نزلت هذه الآيه: او أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلاة وآتوا الزكاة؟، إنما هي طاعه الإمام وطلبوا القتال، فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ القتال مع الحسين عليه السّلام، قالُوا: رَبَّنا لم كتبت علينا القتال؟ لَوْ لا أَخَرْتَنا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ نُحِبْ دَعْوَتَكَ وَ تَتَّبِعِ الرُّسُلُ؟ (۲) أرادوا تأخير ذلك إلى القائم عليه السلام. 
محمد بن یعقوب از محمد بن یحیی از احمد بن ،محمد از این سنان از ابوالصباح بن عبدالحمید از محمد بن مسلم از حضرت ابو جعفر امام باقر علیه السلام روایت آورده که آن حضرت فرمود: به خدا سوگند آن کاری که حسن بن علی علیه السلام کرد برای این است از آنچه خورشید بر آن می تابد بهتر است به خدا سوگند این آیه درباره او نازل شد: * آیا نمی نگری و تعجب نمی کنی | به آنان که به ایشان گفته شد فعلا دست از جنگ نگهدارید و نماز را بیا داشته و زکات را ادا کنید به همانا این اطاعت از امام است ولی آنها اصرار داشتند که فرمان جنگ به آنان داده شود پس چون جنگ کردن در رکاب امام حسین علیه السلام برایشان فرض شد گفتند پروردگارا چرا حکم جنگ را بر ما فرض فرمودی چه میشد که عمر ما را تا به هنگام اجل مهلت می دادی دعوتت را اجابت نموده و از رسولان پیروی میکنیم و منظورشان این بود که تا قیام حضرت قائم علیه السلام این حکم به تأخیر افتد. 
العياشي، في تفسيره بإسناده عن إدريس مولى لعبد الله بن جعفر، عن أبي عبد الله عليه السّلام في تفسير هذه الآيه: أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيكُمْ امع الحسن و أَقِيمُوا الصَّلاة أو أتُوا الزَّكَاةَ ، فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتال مع الحسين قالُوا: رَبَّنا لم كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالُ؟ لَوْ لَا أَخَّرْتَنَا إِلَى أجل قريب؟ إلى خروج القائم عليه السّلام فإن معهم النصر والظفر، قال الله: قُلْ مَتاعُ الدُّنْيا قَلِيل وَالآخِرَهُ خَيْرٌ لِمَن أتَّقى . 
عیاشی در تفسیرش بسند خود از ادریس آزاده شده عبدالله بن جعفر از حضرت ابی عبدالله صادق علیه السلام در تفسیر این :آیه آیا نمی نگری به آنان که به ایشان گفته شد فعلا دست از جنگ بدارید؟ فرمود: با امام حسن علیه السلام کو نماز را بیا دارید و زکات را ادا نمائید پس چون فرمان جنگ برایشان صادر شده با امام حسین علیه السلام :گفتند: پروردگارا چرا حکم جنگ را بر ما فرض کردی چه می شد که عمر ما را تا به هنگام اجل نزدیک مهلت می دادی تا خروج حضرت قائم علیه السلام زیرا که نصرت و پیروزی با آنان است خداوند فرمود: بگو کالای دنیا اندک است و آخرت برای کسی که تقوی پیشه کند بهتر ... تا آخر آیه » 
عنه، بإسناده عن محمد بن مسلم عن أبي جعفر عليه السلام قال: 
او الله الذي صنعه الحسن بن على عليهما التيلام كان خيرا لهذه الأمه مما طلعت عليه الشمس، والله لقيه نزلت هذه الآيه: أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ: كُفُّوا أَيْدِيكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلاة وآتوا الزكاة؟ إنما هى طاعه الإمام فطلبوا القتال، فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ مع الحسين عليه السلام، قالُوا: رَبَّنا لِم كَتَبتَ عَلَيْنَا الْقِتال؟ لَوْ لا أَخَرْتَنا وقوله: رَبَّنَا أَخْرُنا إلى أَجَلٍ قَرِيبٍ تُجِبْ دَعْوَتَكَ وَ تَتَّبِعِ الرُّسُلَ أرادوا تأخير ذلك إلى القائم عليه السلام (1) 
و از اوست بسند خود از محمد بن مسلم از حضرت ابو جعفر امام باقر علیه السلام آورده که فرمود به خدا سوگند آن کاری که حسن بن علی عليهما السلام کرد برای این اقت از آنچه را که خورشید بر آن می تابد بهتر بود به خدا سوگند درباره او این آیه نازل شد آیا نمی نگری به آنان که به ایشان گفته شد فعلا دست از جنگ بدارید و نماز را بپا دارید و زکات را ادا نمائید همانا این طاعت امام است پس آنان اصرار داشتند که جنگ برایشان فرض ،گردد پس چون قتال در راه خدا بر ایشان نوشته شده با امام حسین علیه السلام و گفتند پروردگارا چرا حکم جنگ را بر ما واجب ساختی چه می شد که عمر ما را تا به هنگام اجل نزدیک مهلت میدادی و اینکه فرموده پروردگارا تا آجلی نزدیک ما را به تأخیر انداز تا دعوت تو را اجابت نمائیم و از رسولان پیروی کنیم منظورشان به تأخیر افتادن آن حکم تا هنگام قیام امام قائم علیه السلام بوده.