نمایش مبدأ برای صافات - آیه ۸۳

= [[:رده:آیات مهدویت|آیات مهدویت]] - [[:رده:سوره صافات|سوره صافات]] - آیه 83 =
'''<big>«وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ»</big>'''<ref>صافّات (۳۷): ۸۳.</ref>

و به راستی که از جمله شیعیان او، ابراهیم است.

الشّیخ محمّد بن العبّاس<ref>[در متن: الحسن.]</ref> [رحمه اللّه: عن محمّد بن وهبان، عن أبی جعفر محمّد بن علیّ بن رحیم، عن العبّاس بن محمّد، قال: حدّثنی أبی، عن الحسن بن [علیّ] بن أبی حمزة قال: حدّثنی أبی، عن أبی بصیر یحیی بن أبی القاسم، قال:

سأل جابر بن یزید الجعفیّ جعفر بن محمّد الصّادق <small>علیه‌السّلام</small> عن تفسیر هذه الآیة: '''وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ''' فقال <small>علیه‌السّلام</small>:

«إنّ اللّه سبحانه لمّا خلق إبراهیم <small>علیه‌السّلام</small> کشف له عن بصره، فنظر فرأی نورا إلی جنب العرش، فقال: إلهی ما هذا النّور؟ فقیل له: هذا نور محمّد <small>صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم</small> صفوتی من خلقی، و رأی نورا إلی جنبه، فقال: إلهی و ما هذا النّور؟ فقیل له: هذا نور علیّ بن أبی طالب <small>علیه‌السّلام</small> ناصر دینی، و رأی إلی جنبهما<ref>[در مأخذ: جنبهم.]</ref> ثلاثة أنوار، فقال:

إلهی (و) ما هذه الأنوار؟ فقیل [له] : هذه فاطمة<ref>در مأخذ: هذا نور فاطمة.</ref> <small>علیها‌السّلام</small> - فطمت محبّیها من النّار - و نور ولدیها الحسن و الحسین <small>علیهما‌السّلام</small>.

و رأی تسعة أنوار قد حفّوا بهم، فقال: إلهی و ما هذه الأنوار التّسعة<ref>[در متن: إلهی و أری تسعة أنوار قد حفّوا بهم.]</ref>؟

قیل: یا إبراهیم هؤلاء الأئمّة من ولد علیّ و فاطمة، فقال إبراهیم: إلهی بحقّ هؤلاء الخمسة إلّا (ما) عرّفتنی من التّسعة.

فقال<ref>[در مأخذ: قیل.]</ref>: یا إبراهیم أوّلهم علیّ بن الحسین و ابنه محمّد و ابنه جعفر و ابنه موسی و ابنه علیّ و ابنه محمّد و ابنه علیّ و ابنه الحسن و الحجّة القائم ابنه <small>علیهم‌السّلام</small>.

فقال إبراهیم <small>علیه‌السّلام</small>: إلهی و سیّدی، أری أنوارا قد أحدقوا بهم لا یحصی عددهم إلّا أنت<ref>[در مأخذ: لا یحصی عددهم.]</ref>! قیل: یا إبراهیم هؤلاء [شیعتهم] شیعة أمیر المؤمنین علیّ بن أبی طالب <small>علیه‌السّلام</small>، فقال إبراهیم: و بما<ref>[در مأخذ: بم.]</ref> تعرف شیعته؟ قال: بصلاة إحدی و خمسین، و الجهر ببسم اللّه الرّحمان الرّحیم، و القنوت قبل الرّکوع، و التّختّم بالیمین، فعند ذلک قال إبراهیم: اللّهمّ اجعلنی من شیعة أمیر المؤمنین.»

قال: فأخبر اللّه فی کتابه فقال: وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ»<ref>تأویل الآیات الظّاهرة ۲: ۴۹۶- ۴۹۷ و به نقل از آن، البرهان، ذیل آیه.</ref>

شیخ محمد بن الحسن، از محمد بن وهبان، از ابوجعفر محمد بن علی بن رحیم، از عباس بن محمد، روایت آورده که گفت: پدرم برایم حدیث گفت از حسن بن علی بن ابی حمزه، از ابوبصیر یحیی بن أبي القاسم که گفت: جابر بن یزید جعفی از امام جعفر بن محمد صادق <small>عليه‌السلام</small> راجع به تفسیر این آیه پرسید: و به راستی که از جمله شیعیان او، ابراهیم است.

آن حضرت <small>عليه‌السلام</small> فرمود: همانا خداوند سبحان هنگامیکه ابراهيم <small>عليه‌السلام</small> را آفرید، پرده از روی چشمش برگرفت، ابراهیم نگاه کرد و نوری در کنار عرش مشاهده نمود، عرضه داشت: إلها این نور چیست؟ به او گفته شد: این نور محمد <small>صلى‌الله‌عليه‌وآله</small> برگزیده از خلق من است، و نوری در کنار آن نور دید، پرسید: خدایا و این نور چیست؟ [از سوی خداوند] به او گفته شد: این نور علی بن ابی طالب <small>عليه‌السلام</small> یاور دین من است. در کنار آن دو نور سه نور دیگر دید، پرسید: خدایا این نورها چیستند؟ به او گفته شد: این [نور] فاطمه <small>علیها‌السلام</small> است که دوستانش را از آتش بازداشته و جدا کرده، و نور دو پسرش حسن و حسين <small>عليهما‌السلام</small>.

آنگاه ابراهیم گفت: بار الها نه نور هم می‌بینم که پیرامون آنان را گرفته‌اند؟ گفته شد: ای ابراهیم اینان امامان از فرزندان علی و فاطمه هستند، پس ابراهیم عرضه داشت: بار خدایا به حق این پنج تن تو را سوگند می‌دهم که بمن بشناسانی آن نه تن کیانند؟

خداوند فرمود: ای ابراهیم اولینشان علی بن الحسین است، و پسرش محمد، و پسرش جعفر، و پسرش موسی، و پسرش علی، و پسرش محمد، و پسرش علی، و پسرش حسن، و حجت قائم پسر اوست <small>عليهم‌السلام</small>. پس ابراهيم <small>عليه‌السلام</small> گفت: ای خدا و سید من، نورهایی را می‌بینم پیرامونشان حدقه زده‌اند که شماره آنها را جز تو کسی نمی‌داند؟ گفته شد: ای ابراهیم اینان شیعیان امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب <small>عليه‌السلام</small> می‌باشند. ابراهیم گفت: به چه نشانه‌هایی شیعیان او شناخته می‌شوند؟ [خداوند] فرمود: به خواندن پنجاه و یک رکعت نماز، و بلند خواندن بسم الله الرحمن الرحيم، وقنوت گرفتن پیش از رکوع، و انگشتری به دست راست کردن. در این هنگام ابراهیم گفت: بار خدایا مرا از شیعیان امیرالمؤمنین قرار ده. امام صادق <small>عليه‌السلام</small> فرمود: پس خداوند این را در کتاب خود خبر داد که فرمود: او به راستی که از جمله شیعیان او، ابراهیم است»



سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۳۱۹

== پانویس ==
[[رده:آیات مهدویت]]
[[رده:سوره صافات]]