نمایش مبدأ برای قصص - آیه ۵

== [[:رده:آیات مهدویت|آیات مهدویت]] - [[:رده:سوره قصص|سوره قصص]] - آیه 5 ==
'''<big>وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ</big>''' <ref>قصص (28): 5.</ref>

و ما اراده کردیم بر آنانکه در زمین مستضعف شدند منت گذاریم و آنان را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهیم.<blockquote>محمّد بن الحسن الشّیبانیّ، فی کشف البیان، قال: روی عن الباقر و الصّادق علیهما السّلام:

«أنّ فرعون و هامان هاهنا شخصان من جبابرة قریش یحییهما اللّه تعالی عند قیام القائم من آل محمّد علیه السّلام فی آخر الزّمان فینتقم منهما بما أسلفا.»<ref>[نهج البیان (- کشف البیان) 3: 221، به نقل البرهان 4: 254.]</ref></blockquote>محمد بن الحسن شیبانی: در کتاب کشف البيان گوید: از امام باقر و امام صادق عليهما السلام روایت شده که فرعون و هامان در اینجا دو شخص از جباران قریش می باشند، خداوند تعالی آندو را هنگام قیام قائم آل محمد عليه السلام در آخرالزمان زنده خواهد ساخت، و به خاطر آنچه در گذشته مرتکب شده اند از آنها انتقام خواهد گرفت».

و روایات در مورد اینکه این آیه در باره امامان از آل محمد عليهم السلام نازل شده بسیار است که در کتاب «البرهان» یاد گردیده است).

أبو جعفر محمّد بن جریر الطّبریّ، فی مسند فاطمة علیها السّلام، قال:

أخبرنا أبو المفضّل، قال: حدّثنی علیّ بن الحسن<ref>[در متن: الحسین.]</ref> المنقریّ الکوفیّ، قال: حدّثنی أحمد بن زید الدّهّان، عن مکحول<ref>در متن: محول [محوّل؟].</ref> بن إبراهیم، عن رستم<ref>در متن: رشدم.</ref> بن عبد اللّه بن خالد المخزومیّ، عن سلیمان الأعمش، عن محمّد بن خلف الطّاهریّ<ref>[در مأخذ: الطّاطریّ.] (5 و 6). [در مأخذ: و دعاها.]</ref>، عن زاذان، عن سلمان، قال:

قال لی رسول اللّه صلّی اللّه علیه و اله و سلم: «إنّ اللّه تبارک و تعالی لم یبعث نبیّا و لا رسولا إلّا جعل له اثنی عشر نقیبا.» فقلت: یا رسول اللّه (صلّی اللّه علیه و اله و سلم) لقد عرفت هذا من أهل الکتابین، فقال «یا سلمان هل علمت من نقبائی و من الاثنا عشر الّذین اختارهم اللّه للأمّة من بعدی؟» فقلت: اللّه و رسوله أعلم. فقال:

«یا سلمان خلقنی اللّه من صفوة نوره و دعانی فأطعته و خلق من نوری علیّا علیه السّلام و دعاه فأطاعه و خلق (منّی و) من نور علیّ فاطمة علیها السّلام فدعاها فأطاعته، و خلق منّی و من علیّ و فاطمة الحسن علیه السّلام فدعاه فأطاعه و خلق منّی و من علیّ و فاطمة الحسین علیه السّلام فدعاه فأطاعه.

ثمّ سمّانا بخمسة أسماء من أسمائه، فاللّه المحمود و أنا محمّد، و اللّه العلیّ فهذا<ref>[در مأخذ: و هذا.]</ref> علیّ، و اللّه الفاطر فهذه<ref>[در مأخذ: و هذه.]</ref> فاطمة، و اللّه الإحسان<ref>در مأخذ: ذو الإحسان.</ref> و هذا الحسن، و اللّه المحسن و هذا الحسین. ثمّ خلق منّا و من نور الحسین تسعة أئمّة فدعاهم

فأطاعوه قبل أن خلق اللّه<ref>در مأخذ: یخلق.</ref> سماء مبنیّة و (لا) أرضا مدحیّة و لا ملکا و لا بشرا (دوننا) [و کنّا] نورا نسبّح اللّه و نسمع له و نطیع.»

قال سلمان: فقلت: یا رسول اللّه (صلّی اللّه علیه و اله و سلم) بأبی أنت و أمّی! فما لمن عرف هؤلاء؟ فقال: «یا سلمان! من عرفهم حقّ معرفتهم و اقتدی بهم و والی ولیّهم و تبرّأ من عدوّهم فهو- و اللّه- منّا، یرد حیث نرد و یسکن حیث نسکن.»

فقلت: یا رسول اللّه (صلّی اللّه علیه و اله و سلم) فهل یمکن<ref>[در مأخذ: و هل یکون.]</ref> إیمان بهم بغیر معرفة بأسمائهم و أنسابهم؟ فقال:

«لا یا سلمان.»

فقلت: یا رسول اللّه فأنی لی بهم و قد عرفت إلی الحسین علیه السّلام؟ قال:

«ثمّ سیّد العابدین علیّ بن الحسین علیه السّلام، ثمّ ابنه محمّد بن علیّ علیه السّلام باقر علم الأوّلین و الآخرین من النّبیّین و المرسلین، ثمّ [ابنه جعفر بن محمّد لسان اللّه الصّادق علیه السّلام، ثمّ [ابنه موسی بن جعفر (علیه السّلام) الکاظم غیظه فی (سبیل) اللّه عزّ و جلّ، ثمّ [ابنه علیّ بن موسی الرّضا<ref>[در مأخذ: الرّضیّ.]</ref> لأمر اللّه (علیه السّلام)، ثمّ [ابنه محمّد بن علیّ (علیه السّلام) المختار من خلق اللّه، ثمّ [ابنه علیّ بن محمّد الهادی إلی اللّه، ثمّ [ابنه الحسن بن علیّ (علیه السّلام) الصّامت الأمین لسرّ اللّه، ثمّ ابنه محمّد بن الحسن الهادی المهدیّ النّاطق القائم بحقّ اللّه (علیه السّلام).»

ثمّ قال (صلّی اللّه علیه و اله و سلم): «یا سلمان إنّک مدرکه و من کان مثلک و من تولّاه بحقیقة المعرفة.»

قال سلمان: فشکرت اللّه کثیرا ثمّ قلت: یا رسول اللّه و إنّی مؤجّل إلی عهده؟ قال:

«یا سلمان اقرأ: فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولًا، ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَ أَمْدَدْناکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ جَعَلْناکُمْ أَکْثَرَ نَفِیراً<ref>اسراء (17): 6- 7.</ref> قال سلمان: فاشتدّ بکائی و شوقی، ثمّ قلت: یا رسول اللّه، أبعهد منک؟ فقال:

«إی و اللّه الّذی أرسل محمّدا بالحقّ منّی و من علیّ و فاطمة و الحسن و الحسین و التّسعة، و کلّ من هو منّا [و معنا] و مضام فینا. إی و اللّه یا سلمان، لیحضرنّ إبلیس و جنوده و کلّ من محض الإیمان محضا و محض الکفر محضا، حتّی یؤخذ بالقصاص و الأوتار و لا یظلم ربّک أحدا، و یحقّق تأویل هذه الآیة:

وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ، وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَرُونَ »

قال سلمان: فقمت من بین یدی رسول اللّه صلّی اللّه علیه و اله و سلم و ما یبالی سلمان متی لقی الموت أو الموت لقیه.<ref>دلائل الإمامة: [447- 450، ح 424].</ref>

« ابوجعفر محمد بن جریر طبری: در کتاب مسند فاطمه عليها السلام گوید: ابوالمفضل بما خبر داد، گفت: على بن الحسين منقری کوفی حدیثم داد، وی گفت: احمد بن زید دهان، از محول [ مکحول بن ابراهيم، از رشدم (رستم) بن عبدالله بن خالد مخزومی، از سلیمان اعمش، از محمد بن خلف طاهری، از زاذان، از سلمان حدیثم داد که سلمان گفت:

رسولخدا صلی الله عليه وآله بمن فرمود: خداوند تبارک و تعالی هیچ پیغمبر و رسولی را مبعوث نفرمود مگر اینکه دوازده نقيب برایش قرار داد، عرض کردم: یا رسول الله صلى الله عليه وآله این را از اهل دو کتاب (تورات و انجیل ] دانسته بودم، فرمود: (ای سلمان) آیا دانسته ای که نقبای من کیانند، و آن دوازده تنی که خداوند آنان را برای امت پس از من برگزیده چه کسانی هستند؟ عرضه داشتم: خدا و رسولش داناترند. فرمود: ای سلمان خداوند مرا از برگزیده نورش آفرید و مرا دعوت کرد پس او را اطاعت نمودم، و از نور من علی علیه السلام را آفرید و دعوتش فرمود پس على او را اطاعت کرد، و (از من) و از نور علی، فاطمه علیها السلام را خلق فرمود و او را دعوت نمود که از او اطاعت کرد، و از من و از علی و فاطمه حسن عليه السلام را آفرید پس دعوتش کرد که دعوت خداوند را اطاعت کرد، و از من و از علی و فاطمه حسين عليه السلام را آفرید و او را دعوت نمود که دعوت او را اطاعت نمود.

سپس ما را به پنج اسم از اسماء خود نامید، که خداوند محمود است و من محمد، و خداوند على است و اینهم علی بن ابی طالب، و خداوند فاطر است و این فاطمه، و خداوند [صاحب إحسان است و این حسن، و خداوند محسن و این هم حسین است، آنگاه خداوند از ما و از نور حسین نه امام آفرید و ایشان را دعوت فرمود که اطاعتش کردند پیش از آنکه خداوند آسمان ساخته شده و زمین پهن گردیده و فرشته ای و بشری (غير از ما خلق کند، نوری بودیم و خدای را تسبیح می گفتیم و از او می شنیدیم و اطاعت می نمودیم.

سلمان گوید: عرضه داشتم ای رسولخدا صلی الله عليه وآله پدر و مادرم فدایت باد برای کسی که ایشان را بشناسد چه پاداشی خواهد بود؟ فرمود: ای سلمان هرکس آنان را به راستی بشناسد و ایشان را الگوی خود قرار دهد و دوستانشان را دوست بدارد و از دشمنانشان بیزاری جوید، چنین کسی به خدا سوگند از ما خواهد بود هر کجا وارد شویم او نیز وارد خواهد شد و هر جا مسکن کنیم او هم سکنی یابد. عرض کردم: ای رسولخدا آیا می توان بدون شناختن نامها ونسبهایشان به آنان ایمان داشت؟ فرمود: نه ای سلمان. عرضه داشتم: یا رسول الله چگونه به شناخت ایشان دست یابم در حالیکه تا حسين عليه السلام شناخته ام؟ فرمود: پس از او سید العابدین علی بن الحسين عليه السلام است، سپس پسرش محمد بن علی علیه السلام شکافنده (باقر ] علم اولین و آخرین از پیغمبران و رسولان، سپس [ پسرش ] جعفر بن محمد عليه السلام زبان صادق راستگوی خداوند، سپس [پسرش ] موسی بن جعفر عليه السلام آن فرونشاننده خشم خود در راه خداوند عز و جل [از جهت صبر برای خدا ، سپس [پسرش ] علی بن موسی آن راضی به امر خدا عليه السلام ، سپس [پسرش ] محمد بن علی علیه السلام آن برگزیده خلق خداوند، سپس پسرش ] علی بن محمد آن هدایت کننده به سوی خداوند، سپس حسن بن علی علیه السلام آن صامت امین سر خداوند، سپس پسرش محمد بن الحسن (الهادی المهدی (الناطق) آن قائم به حق خدا [به امر خدا ] عليه السلام.

آنگاه رسولخدا صلی الله عليه وآله فرمودند: ای سلمان تو او را درک خواهی کرد و هرکس مانند تو باشد و نیز هرکس که با معرفت راستین از او پیروی نماید او را درک خواهد کرد.

سلمان گوید: پس شکر خدای را (بسیار) نمودم سپس گفتم: (یا رسول الله ) آیا من تا عهد و زمان او خواهم بود؟ فرمود: ای سلمان بخوان (پس قول خدای تعالی را خواند : پس چون هنگام انتقام اول فرا رسید بندگان سخت جنگجوی خویش را بر شما برانگیزیم تا درون خانه هایتان را نیز جستجو کنند و این وعده حتما تحقق خواهد یافت، سپس بار دیگر شما را بر روی آنها باز مسلط گردانیم و به وسیله مال و فرزند مدد نمائیم و تعدادتان را افزایش دهیم مسلمان گوید: در این هنگام گریه و اشتیاقم شدت یافت، آنگاه عرض کردم: یا رسول الله، آیا این جریان در زمان شما خواهد بود؟ فرمود: آری سوگند به خداوندی که مرا به حق فرستاد، من و علی و فاطمه و حسن و حسین و آن نه (معصوم دیگر]، و هر کسی که از ما است و با ما و در راه ما ستم دیده، آری به خدا قسم (ای سلمان) ابليس [برای مقابله با او ] لشکریانش را جمع می سازد، و تمامی آنانکه ایمانشان خالص بوده و نیز همه کافران حقیقی آورده می شوند تا از یکدیگر قصاص کشند و خونخواهی کنند، و پروردگار تو بر احدی ظلم نمی کند، و تأویل این آیه تحقق می یابد که: و می خواهیم بر آنانکه در زمین مستضعف شدند منت گذاریم و آنان را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهیم و ایشان را در زمین مکنت و توان بخشیم و به فرعون و هامان و لشکریانشان آنچه را که می ترسیدند نشان دهیم .

سلمان گوید: پس از محضر رسولخدا صلی الله عليه وآله برخاستم در حالیکه اهمیت نمی دهم کی به آغوش مرگ روم یا مرگ مرا به کامش برکشد ».<ref>و نیز شیخ طوسی بسند خود از حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام روایت نموده که در مورد فرموده خدای تعالی: ( ونريد أن نمن على الذين آشتفيقوا في الأرض ونجعلهم ائمة ونجعلهم الوارثين ) فرمود: «ایشان آل محمداند، خداوند مهدی ایشان را پس از تلاش او رنجشان ] برانگیزد پس آنان را عزت دهد و دشمنشان را خوار گرداند ». الغيبة ، شیخ طوسی، صفحه 113 (مترجم)</ref>

سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی - قائمیه اصفهان - ص 334
[[رده:آیات مهدویت]]
[[رده:سوره قصص]]