نمایش مبدأ برای چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور

'''نوح کشتیبان'''


ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند

چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور۱

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم

سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور

گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید

هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور

حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب

جمله می‌داند خدای حال گردان، غم مخور

حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار

تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور


جهان ملک خاتون: 

ای دل پر درد بر امّید درمان غم مخور

در رسد تشریف روز وصل جانان غم مخور

ای دل آشفته در هجران آن آرام جان

در جهان سرگشته شو از بهر سامان غم مخور

چون نئی واقف بر اسرار ضمیر روزگار

عاقبت خواهد گذشت این جور دوران غم مخور

بلبلا در هجر روی گل مشو یک دم خموش

شور در باغ افکن و از باغبانان غم مخور

هر که ما را دور کرد از صحبت آن گلعذار

هم شود رو زی اسیر خار هجران غم مخور

ای دل ار گشتی اسیر خار هجران باک نیست

ناگهان روزی درآید گل به بستان غم مخور

از شب هجران برآید عاقبت صبح وصال

سر ز مشرق بر کند خورشید تابان غم مخور


نسیمی:

تکیه کن بر فضل حق، ای دل ز هجران غم مخور

وصل یار آید، شوی زان خرم، ای جان غم مخور

گرچه جانسوز است درد هجر جانان، غم مخور

کز وصال او، رسی روزی به درمان، غم مخور


کوهی:

ای دل دیوانه از اندوه جانان غم مخور

وصل خواهی دید زود از درد هجران غم مخور

خوش به سودای دو چشم آهوی سرگشته‌ای

با صبا می گرد در کوه و بیابان غم مخور

<nowiki>---------</nowiki>

حافظ امید موعود، عبدالحسین فخاری
----۱. از غزل های امیدبخش و شورآفرین، همین غزل است با تشبیهات جالب و آشنا.اگر در کشتی نوح سوار هستی، باکی از طوفان نداشته باش که آن پیامبر الاهی، سالم تو را به مقصد می رساند؛ اگر شوق کعبه داری از مشکلات سفر مهراس، تا به دعا و دانش در کنج فقر و خلوت خویش می پردازی، هیچ نگران نباش و غم مخور که عنایات موعود با توست...