مدثر - آیه ۱۱

آیات مهدویت - سوره مدثر - آیه 11

ذَرْنِی وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِیداً

آن کس که من او را تنها آفریدم کارش را بمن وا بگذار.

شرف الدّین النّجفیّ، قال: جاء فی تفسیر أهل البیت علیهم السّلام: رواه الرّجال عن عمرو بن شمر، عن جابر [بن یزید] عن أبی جعفر علیه السّلام فی قوله عزّ و جلّ:

ذَرْنِی وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِیداً قال:

«یعنی بهذه الآیة إبلیس اللّعین، خلقه وحیدا من غیر أب و لا أمّ، و قوله:

وَ جَعَلْتُ لَهُ مالًا مَمْدُوداً یعنی هذه الدّولة إلی یوم الوقت المعلوم یوم یقوم القائم علیه السّلام.»

وَ بَنِینَ شُهُوداً وَ مَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِیداً ثُمَّ یَطْمَعُ أَنْ أَزِیدَ. کَلَّا! إِنَّهُ کانَ لِآیاتِنا عَنِیداً یقول: «معاندا للأئمّة علیهم السّلام یدعو إلی غیر سبیلها و یصدّ النّاس عنها و هی آیات اللّه.»

شرف الدین نجفی: گوید: در تفسير اهل البيت عليهم السلام آمده و رجال حدیث آن را از عمروبن شمر، از جابرابن یزید روایت کرده اند از حضرت ابوجعفر باقر عليه السلام که درباره قول خدای عز و جل «و آن کس که من او را تنها آفریدم کارش را بمن وابگذار» فرمود: منظور از این آیه، ابلیس لعین است که بدون پدر و مادر او را آفرید، و اینکه فرموده و برای او ثروت و مال فراوان قرار دادم [یعنی این دولت و سلطه شیطانی] است تا روز وقت معلوم، (روزی که قائم عليه السلام قیام نماید) و پسران آماده به خدمت باو دادم . و زمینه های اقتدار و مکنت برایش فراهم آوردم و آنگاه طمع دارد که با وجود کفران نعمتها و جنایتهایش باز هم بر او بیفزایم و هرگز که او با آیات ما عناد و دشمنی دارد ، می فرماید: او معاند و مخالف امامان عليهم السلام است، به غیر راه ایشان دعوت می کند و مردم را از آن باز می دارد، و ایشان آيات الله هستند».

سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص 456