اعراف - آیه ۱۲۹: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌مهدی
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''آیات مهدوی - سوره اعراف ۱۲۹''' قالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِالله...» ایجاد کرد)
 
جز (Saeed صفحهٔ سوره اعراف - آیه ۱۲۹ را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به اعراف - آیه ۱۲۹ منتقل کرد)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''آیات مهدوی - سوره اعراف ۱۲۹'''
= [[:رده:آیات مهدویت|آیات مهدویت]] - [[:رده:سوره اعراف|سوره اعراف]] - آیه 129 =
 
'''<big>قالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِالله وَاصْبِرُوا، إِنَّ الْأَرْضَ لله، يُورثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ الْعَاقِبَهُ لِلْمُتَّقِينَ</big>'''<ref>اعراف (۷) ۱۲۹</ref>
قالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِالله وَاصْبِرُوا، إِنَّ الْأَرْضَ لله، يُورثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ الْعَاقِبَهُ لِلْمُتَّقِينَ<sup>1</sup>


موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و صبر کنید، بدرستی که زمین از آن خداوند است. او به هر کس از بندگانش که خواهد آن را واگذارد و سرانجام کار مخصوص اهل تقوی است.  
موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و صبر کنید، بدرستی که زمین از آن خداوند است. او به هر کس از بندگانش که خواهد آن را واگذارد و سرانجام کار مخصوص اهل تقوی است.  


محمد بن يعقوب بإسناده عن أحمد بن محمد ابن عیسی،عن ابن محبوب، عن هشام بن سالم، عن أبي خالد الكابلي، عن أبي جعفر عليه السلام قال:  
محمد بن يعقوب بإسناده عن أحمد بن محمد ابن عیسی،عن ابن محبوب، عن هشام بن سالم، عن أبي خالد الكابلي، عن أبي جعفر <small>عليه‌السلام</small> قال:  


«وجدنا في كتاب على صلوات الله عليه: إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقِينَ أنا و أهل بيتى الَّذِينَ أورثنا الله الأرض، و نحن المتقون، والأرض كلها لنا، فمن أحيى أرضا من المسلمين فليعمّرها، وليؤدّ خراجها إلى الإمام من أهل بيتي، وله ما أكل منها.  
«وجدنا في كتاب على صلوات الله عليه: إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقِينَ أنا و أهل بيتى الَّذِينَ أورثنا الله الأرض، و نحن المتقون، والأرض كلها لنا، فمن أحيى أرضا من المسلمين فليعمّرها، وليؤدّ خراجها إلى الإمام من أهل بيتي، وله ما أكل منها.  


[فإن تركها أو أخربها، و أخذها رجل من المسلمين من بعده، فعمّرها و أحياها، فهو أحقّ بها من الذى تركها، يؤدى خراجها إلى الإمام من أهل بيتي، و له ما يأكل منها] حتى يظهر القائم عليه السلام من أهل بيتى بالسيف فيحويها و يمنعها و يخرجهم منها<sup>2</sup> كما حواها رسول الله صلى الله عليه و اله و سلم و منعها، إلا ما كان في أيدى شيعتنا، يقاطعهم على ما في أيديهم، ويترك الأرض في أيديهم.
[فإن تركها أو أخربها، و أخذها رجل من المسلمين من بعده، فعمّرها و أحياها، فهو أحقّ بها من الذى تركها، يؤدى خراجها إلى الإمام من أهل بيتي، و له ما يأكل منها] حتى يظهر القائم <small>عليه‌السلام</small> من أهل بيتى بالسيف فيحويها و يمنعها و يخرجهم منها<ref>در متن: يمنعها منهم و يخرجهم.</ref> كما حواها رسول الله <small>صلى‌الله‌عليه‌و‌اله‌و‌سلم</small> و منعها، إلا ما كان في أيدى شيعتنا، يقاطعهم على ما في أيديهم، ويترك الأرض في أيديهم.


محمد بن یعقوب بسند خود از احمد بن محمد بن عیسی از ابن محبوب، از هشام بن سالم از ابو خالد کابلی از حضرت ابو جعفر امام باقر عليه السلام آورده که فرمود:  
محمد بن یعقوب بسند خود از احمد بن محمد بن عیسی از ابن محبوب، از هشام بن سالم از ابو خالد کابلی از حضرت ابو جعفر امام باقر <small>عليه‌السلام</small> آورده که فرمود:  


در کتاب حضرت علی صلوات الله علیه یافتیم فرمود: [بدرستی که زمین از آن خداوند است او بهر کس از بندگانش که خواهد آن را واگذارد و سرانجام کار مخصوص اهل تقوی است] من و خاندانم هستیم، آنانکه خداوند زمین را به ما واگذارده، و ماییم متقیان، و زمین همه اش برای ما است. پس هر که از مسلمانان زمینی را احیاء نمود، باید که آن را معمور بدارد و خراج آن را به امام از اهل بیت من بپردازد، و هر چه از آن برداشت نماید برای او خواهد بود، پس چنانچه آن را رها سازد یا خراب کند، و مردی از مسلمانان پس از اعراض او آن را بگیرد و معمور بدارد و احیا سازد، نسبت به آن زمین شایسته تر از کسی که آن را ترک گفته خواهد بود، خراجش را به امام از خاندان من بپردازد و آنچه از آن بدست می آورد از آن او خواهد بود تا آنگاه که قائم از خاندانم علیه السلام با شمشیر بپا خیزد پس آن زمینها را تصرف نماید و از متصرفین جلوگیری کند و آنها را از آن زمینها اخراج نماید همچنانکه رسولخدا صلى الله عليه و آله وسلم زمینها را تصرف فرمود و از متصرفین جلوگیری کرد مگر زمینهایی که در اختیار شیعیان ما باشد که حضرت قائم علیه السلام با خود ایشان قرارداد بندد، و زمین را در دستشان باقی گذارد.
در کتاب حضرت علی <small>صلوات‌الله‌علیه</small> یافتیم فرمود: [بدرستی که زمین از آن خداوند است او بهر کس از بندگانش که خواهد آن را واگذارد و سرانجام کار مخصوص اهل تقوی است] من و خاندانم هستیم، آنانکه خداوند زمین را به ما واگذارده، و ماییم متقیان، و زمین همه‌اش برای ما است. پس هر که از مسلمانان زمینی را احیاء نمود، باید که آن را معمور بدارد و خراج آن را به امام از اهل بیت من بپردازد، و هر چه از آن برداشت نماید برای او خواهد بود، پس چنانچه آن را رها سازد یا خراب کند، و مردی از مسلمانان پس از اعراض او آن را بگیرد و معمور بدارد و احیا سازد، نسبت به آن زمین شایسته‌تر از کسی که آن را ترک گفته خواهد بود، خراجش را به امام از خاندان من بپردازد و آنچه از آن بدست می آورد از آن او خواهد بود تا آنگاه که قائم از خاندانم <small>علیه‌السلام</small> با شمشیر بپا خیزد پس آن زمینها را تصرف نماید و از متصرفین جلوگیری کند و آنها را از آن زمینها اخراج نماید همچنانکه رسولخدا <small>صلى‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلم</small> زمینها را تصرف فرمود و از متصرفین جلوگیری کرد مگر زمینهایی که در اختیار شیعیان ما باشد که حضرت قائم <small>علیه‌السلام</small> با خود ایشان قرارداد بندد، و زمین را در دستشان باقی گذارد.


و رواه العياشي في تفسيره بإسناده عن أبي خالد الكابلى عن أبي جعفر عليه السلام<sup>3</sup>
و رواه العياشي في تفسيره بإسناده عن أبي خالد الكابلى عن أبي جعفر <small>عليه‌السلام</small><ref>تفسير العياشی ۲: ۲۵ اعراف، ح ۶۶</ref>


عیاشی نیز این را در تفسیر خود از ابوخالد کابلی از حضرت ابو جعفر امام باقر عليه السلام روایت کرده است.  
عیاشی نیز این را در تفسیر خود از ابوخالد کابلی از حضرت ابو جعفر امام باقر <small>عليه‌السلام</small> روایت کرده است.  


سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص 159
سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص 159
 
<references />
1-    اعراف (۷) ۱۲۹
[[رده:آیات مهدویت]]
 
[[رده:سوره اعراف]]
2-    در متن: يمنعها منهم و يخرجهم.
 
3-    تفسير العياشی ۲: ۲۵ اعراف، ح ۶۶

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۴۱

آیات مهدویت - سوره اعراف - آیه 129

قالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِالله وَاصْبِرُوا، إِنَّ الْأَرْضَ لله، يُورثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ الْعَاقِبَهُ لِلْمُتَّقِينَ[۱]

موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و صبر کنید، بدرستی که زمین از آن خداوند است. او به هر کس از بندگانش که خواهد آن را واگذارد و سرانجام کار مخصوص اهل تقوی است.

محمد بن يعقوب بإسناده عن أحمد بن محمد ابن عیسی،عن ابن محبوب، عن هشام بن سالم، عن أبي خالد الكابلي، عن أبي جعفر عليه‌السلام قال:

«وجدنا في كتاب على صلوات الله عليه: إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقِينَ أنا و أهل بيتى الَّذِينَ أورثنا الله الأرض، و نحن المتقون، والأرض كلها لنا، فمن أحيى أرضا من المسلمين فليعمّرها، وليؤدّ خراجها إلى الإمام من أهل بيتي، وله ما أكل منها.

[فإن تركها أو أخربها، و أخذها رجل من المسلمين من بعده، فعمّرها و أحياها، فهو أحقّ بها من الذى تركها، يؤدى خراجها إلى الإمام من أهل بيتي، و له ما يأكل منها] حتى يظهر القائم عليه‌السلام من أهل بيتى بالسيف فيحويها و يمنعها و يخرجهم منها[۲] كما حواها رسول الله صلى‌الله‌عليه‌و‌اله‌و‌سلم و منعها، إلا ما كان في أيدى شيعتنا، يقاطعهم على ما في أيديهم، ويترك الأرض في أيديهم.

محمد بن یعقوب بسند خود از احمد بن محمد بن عیسی از ابن محبوب، از هشام بن سالم از ابو خالد کابلی از حضرت ابو جعفر امام باقر عليه‌السلام آورده که فرمود:

در کتاب حضرت علی صلوات‌الله‌علیه یافتیم فرمود: [بدرستی که زمین از آن خداوند است او بهر کس از بندگانش که خواهد آن را واگذارد و سرانجام کار مخصوص اهل تقوی است] من و خاندانم هستیم، آنانکه خداوند زمین را به ما واگذارده، و ماییم متقیان، و زمین همه‌اش برای ما است. پس هر که از مسلمانان زمینی را احیاء نمود، باید که آن را معمور بدارد و خراج آن را به امام از اهل بیت من بپردازد، و هر چه از آن برداشت نماید برای او خواهد بود، پس چنانچه آن را رها سازد یا خراب کند، و مردی از مسلمانان پس از اعراض او آن را بگیرد و معمور بدارد و احیا سازد، نسبت به آن زمین شایسته‌تر از کسی که آن را ترک گفته خواهد بود، خراجش را به امام از خاندان من بپردازد و آنچه از آن بدست می آورد از آن او خواهد بود تا آنگاه که قائم از خاندانم علیه‌السلام با شمشیر بپا خیزد پس آن زمینها را تصرف نماید و از متصرفین جلوگیری کند و آنها را از آن زمینها اخراج نماید همچنانکه رسولخدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلم زمینها را تصرف فرمود و از متصرفین جلوگیری کرد مگر زمینهایی که در اختیار شیعیان ما باشد که حضرت قائم علیه‌السلام با خود ایشان قرارداد بندد، و زمین را در دستشان باقی گذارد.

و رواه العياشي في تفسيره بإسناده عن أبي خالد الكابلى عن أبي جعفر عليه‌السلام[۳]

عیاشی نیز این را در تفسیر خود از ابوخالد کابلی از حضرت ابو جعفر امام باقر عليه‌السلام روایت کرده است.

سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص 159

  1. اعراف (۷) ۱۲۹
  2. در متن: يمنعها منهم و يخرجهم.
  3. تفسير العياشی ۲: ۲۵ اعراف، ح ۶۶