حج - آیه ۳۹: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌مهدی
(مقاله جدید)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
==== متن و ترجمه قرآن ====
= [[:رده:آیات مهدویت|آیات مهدویت]] - [[:رده:سوره حج|سوره حج]] - آیه 39 =
'''«أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلی نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ»'''<ref>حج (22): 40.</ref>
<big>'''«أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلی نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ»'''<ref>حج (22): 40.</ref></big>


به کسانی که با آنان نبرد می‌شود اجازه جنگ داده شده به خاطر اینکه به آنها ستم شده و خداوند بریاری آنان تواناست.
به کسانی که با آنان نبرد می‌شود اجازه جنگ داده شده به خاطر اینکه به آنها ستم شده و خداوند بریاری آنان تواناست.<blockquote>محمّد بن العبّاس، قال: حدّثنا الحسین بن أحمد المکّیّ<ref>در مأخذ: المالکیّ.</ref>، عن محمّد بن عیسی، عن یونس، عن مثنّی<ref>[در مأخذ: المثنّی.]</ref> الحنّاط، عن عبد اللّه بن عجلان، عن أبی جعفر علیه‌السلام فی قول اللّه عزّوجلّ: '''أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلی نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ''' قال: «هی فی القائم <small>علیه‌السلام</small> و أصحابه.»<ref>تأویل الآیات الظّاهرة 1: 338- 339.</ref></blockquote>محمد بن العباس: گوید: حسین بن احمد مکی [مالکی] از محمد بن عیسی، از یونس، از مثنی حتاط، از عبدالله بن عجلان، از حضرت ابوجعفر امام باقر <small>عليه‌السلام</small> حديثمان داد که آن جناب درباره فرموده خدای عزوجل: و به کسانی که با آنان نبرد می‌شود اجازه جنگ داده شده به خاطر اینکه به آنها ستم شده و خداوند بر یاری آنان تواناست و فرمودند: درباره حضرت قائم <small>عليه‌السلام</small> و اصحاب اوست».
 
محمّد بن العبّاس، قال: حدّثنا الحسین بن أحمد المکّیّ<ref>در مأخذ: المالکیّ.</ref>، عن محمّد بن عیسی، عن یونس، عن مثنّی<ref>[در مأخذ: المثنّی.]</ref> الحنّاط، عن عبد اللّه بن عجلان، عن أبی جعفر علیه‌السلام فی قول اللّه عزّوجلّ: '''أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلی نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ''' قال: «هی فی القائم <small>علیه‌السلام</small> و أصحابه.»<ref>تأویل الآیات الظّاهرة 1: 338- 339.</ref>
 
محمد بن العباس: گوید: حسین بن احمد مکی [مالکی] از محمد بن عیسی، از یونس، از مثنی حتاط، از عبدالله بن عجلان، از حضرت ابوجعفر امام باقر <small>عليه‌السلام</small> حديثمان داد که آن جناب درباره فرموده خدای عزوجل: و به کسانی که با آنان نبرد می‌شود اجازه جنگ داده شده به خاطر اینکه به آنها ستم شده و خداوند بر یاری آنان تواناست و فرمودند: درباره حضرت قائم <small>عليه‌السلام</small> و اصحاب اوست».


علیّ بن إبراهیم، قال: حدّثنی أبی، عن ابن أبی عمیر، عن ابن مسکان، عن أبی عبد اللّه <small>علیه‌السلام</small> فی قوله: '''أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلی نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ''' قال:
علیّ بن إبراهیم، قال: حدّثنی أبی، عن ابن أبی عمیر، عن ابن مسکان، عن أبی عبد اللّه <small>علیه‌السلام</small> فی قوله: '''أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلی نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ''' قال:
خط ۱۹: خط ۱۵:


== پانویس ==
== پانویس ==
<references />
[[رده:آیات مهدویت]]
[[رده:سوره حج]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۳۲

آیات مهدویت - سوره حج - آیه 39

«أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلی نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ»[۱]

به کسانی که با آنان نبرد می‌شود اجازه جنگ داده شده به خاطر اینکه به آنها ستم شده و خداوند بریاری آنان تواناست.

محمّد بن العبّاس، قال: حدّثنا الحسین بن أحمد المکّیّ[۲]، عن محمّد بن عیسی، عن یونس، عن مثنّی[۳] الحنّاط، عن عبد اللّه بن عجلان، عن أبی جعفر علیه‌السلام فی قول اللّه عزّوجلّ: أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلی نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ قال: «هی فی القائم علیه‌السلام و أصحابه.»[۴]

محمد بن العباس: گوید: حسین بن احمد مکی [مالکی] از محمد بن عیسی، از یونس، از مثنی حتاط، از عبدالله بن عجلان، از حضرت ابوجعفر امام باقر عليه‌السلام حديثمان داد که آن جناب درباره فرموده خدای عزوجل: و به کسانی که با آنان نبرد می‌شود اجازه جنگ داده شده به خاطر اینکه به آنها ستم شده و خداوند بر یاری آنان تواناست و فرمودند: درباره حضرت قائم عليه‌السلام و اصحاب اوست».

علیّ بن إبراهیم، قال: حدّثنی أبی، عن ابن أبی عمیر، عن ابن مسکان، عن أبی عبد اللّه علیه‌السلام فی قوله: أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلی نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ قال:

«العامّة[۵] یقولون: نزلت فی رسول اللّه صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم لمّا أخرجته قریش من مکّة، و إنّما هو القائم[۶] علیه‌السلام إذا خرج یطلب بدم الحسین علیه‌السلام، و هو قوله: نحن أولیاء (کم فی) الدّم و طلب[۷] الدّیة.»

علی بن ابراهيم: گوید: پدرم از ابن ابی عمیر، از ابن مسکان، از حضرت ابی عبدالله امام صادق عليه‌السلام برایم حدیث گفت که آن حضرت راجع به فرموده خداوند: به کسانی که با آنان نبرد می‌شود اجازه جنگ داده شده به خاطر اینکه به آنها ستم شده و خداوند بریاری آنان تواناست فرمود: اهل سنت می‌گویند: این آیه درباره پیغمبر صلى‌الله‌عليه‌وآله نازل شد هنگامیکه کفار قریش آن حضرت را از مکه بیرون کردند، و حال آنکه او قائم عليه‌السلام است که چون خروج کند برای حسین علیه‌السلام خونخواهی نماید، و این است فرمایش او که ما اولیای خون و طالبان دیه هستیم».

(و نیز روایت شده که آیه‌ی مزبور در بارۀ آل محمد عليهم‌السلام و درباره حضرت علی و حسن و حسین علیهم‌السلام است، این روایات در کتاب البرهان یاد شده اند).

سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۲۵۲

پانویس

  1. حج (22): 40.
  2. در مأخذ: المالکیّ.
  3. [در مأخذ: المثنّی.]
  4. تأویل الآیات الظّاهرة 1: 338- 339.
  5. در متن: إنّ العامّة.
  6. در مأخذ: هی للقائم.
  7. در مأخذ: طلّاب.