بروج - آیه ۱

آیات مهدویت - سوره بروج - آیه 1

«وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ»

سوگند به آسمان که دارای برجها و کاخهای باعظمت است.

المفید، فی کتاب الاختصاص: عن محمّد بن علیّ بن بابویه، قال:

حدّثنا محمّد بن موسی بن المتوکّل، عن محمّد بن أبی عبداللّه الکوفیّ، عن موسی بن عمران، عن عمّه الحسین بن یزید، عن علیّ بن سالم عن أبیه، عن سالم بن دینار، عن سعد بن ظریف، عن الأصبغ بن نباتة، قال: سمعت ابن عبّاس یقول:

قال رسول اللّه صلّی‌اللّه‌‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم: «ذکر اللّه عزّوجلّ عبادة، و ذکری عبادة، و ذکر علیّ عبادة، و ذکر الأئمّة من ولده عبادة، و الّذی بعثنی بالنّبوّة و جعلنی خیر البریّة، إنّ وصیّی لأفضل الأوصیاء و إنّه لحجّة اللّه علی عباده و خلیفته علی خلقه، و من ولده الأئمّة الهداة بعدی، بهم یحبس اللّه العذاب عن أهل الأرض، و بهم یمسک السّماء أن تقع علی الأرض إلّا بإذنه و بهم یمسک الجبال أن تمید بهم، و بهم یسقی خلقه الغیث، و بهم یخرج النّبات. أولئک أولیاء اللّه حقّا و خلفاؤه صدقا، عدّتهم عدّة الشّهور و هی اثنا عشر شهرا، و عدّتهم عدّة نقباء موسی بن عمران.»

ثمّ تلا علیه‌الصّلاة‌و‌السلام هذه الآیة: وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ ثمّ قال: «أتقدّر -یا ابن عبّاس- أنّ اللّه یقسم بالسّماء ذات البروج و یعنی به السّماء و بروجها؟!» قلت: یا رسول اللّه فما ذاک؟ قال: «أمّا السّماء فأنا، و أمّا البروج فالأئمّة بعدی أوّلهم علیّ و آخرهم المهدیّ صلوات اللّه علیهم أجمعین.»

«شيخ مفيد: در کتاب الاختصاص از محمد بن علی بن بابویه آورده که گوید: محمد بن موسی بن المتوكل از محمد بن ابی عبدالله کوفی، از موسی بن عمران، از عمویش حسین بن یزید، از علی بن سالم، از پدرش، از سالم بن دینار، از سعدبن ظریف، از اصبغ بن نباته حديثمان داد که گفت: شنیدم ابن عباس می‌گفت:

رسول خدا صلی‌الله‌عليه‌وآله فرمود: ذکر خداوند عزوجل عبادت است، و یاد من عبادت است، و یاد على عبادت است، و یاد امامان از فرزندانش عبادت است، سوگند به آنکه مرا به نبوت برانگیخت، و بهترین مخلوقات قرارم داد اینکه وصی من برترین اوصیاست و همانا او حجت خداوند بر بندگانش و خليفه او بر خلقش می‌باشد، و از فرزندانش امامان هدایتگر بعد از من هستند، به آنان خداوند عذاب را از اهل زمین حبس می‌کند، و به سبب آنان آسمان را نگاه می‌دارد که جز به إذن او بر زمین افتد، و به میمنت وجود آنان کوهها را نگاه می‌دارد که به حرکت درآیند، و به واسطه ایشان بر آفریدگان خویش باران می‌بارد، و به خاطر آنان گیاه می‌رویاند، ایشانند به حق اولیای خداوند و خلفای راستین من، شماره ایشان همان تعداد ماههاست، که دوازده ماه است، و به شماره نقبای موسی بن عمران، سپس این آیه را تلاوت فرمود:

سوگند به آسمان که دارای برجها و کاخهای باعظمت است و آنگاه فرمود: ای ابن عباس!

آیا چنین می‌پنداری که خداوند به آسمان دارای برجها سوگند یاد کند و منظورش همان آسمان و برجهای آن باشد؟ عرض کردم: یا رسول الله پس معنی آن چیست؟ فرمود: اما آسمان: من هستم، و اما برجها: پس امامان بعد از من می‌باشند اولینشان على، و آخرینشان مهدی است صلوات الله عليهم اجمعين».

سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۴۱۸