قدر - آیه ۵

از ویکی‌مهدی
نسخهٔ تاریخ ‏۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۰۷ توسط Saeed (بحث | مشارکت‌ها) (مطلب جدید)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آیات مهدویت - سوره قدر - آیه 5

«سَلامٌ هِیَ حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ»[۱]

سلام و رحمتی پیوسته تا هنگام طلوع فجر

محمّد بن العبّاس: عن أحمد بن هوذة، عن إبراهیم بن إسحاق، عن عبداللّه بن حمّاد، عن أبی یحیی الصّنعانیّ، عن أبی عبداللّه علیه‌السّلام قال: سمعته یقول:

«قال لی أبی محمّد علیه‌السّلام: قرأ علیّ بن أبی طالب علیه‌السّلام إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ و عنده الحسن و الحسین علیهما‌السّلام فقال له الحسین علیه‌السّلام: یا أبتاه، کأنّ بها من فیک حلاوة، فقال له: یا ابن رسول اللّه [و ابنی] إنّی أعلم فیها ما لا تعلم، إنّها لمّا أنزلت[۲] بعث إلیّ جدّک رسول اللّه صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم فقرأها علیّ ثمّ ضرب علی کتفی الأیمن و قال:

یا أخی و وصیّی و ولیّ[۳] أمّتی بعدی و حرب أعدائی إلی یوم یبعثون، هذه السّورة لک من بعدی و لولدیک[۴] من بعدک، إنّ جبرئیل أخی علیه‌السّلام من الملائکة حدّث إلیّ أحداث أمّتی فی سنتها (و اللّه) و إنّه لیحدّث ذلک إلیک کأحداث النّبوّة و لها نور ساطع فی قلبک و قلوب أوصیائک إلی مطلع فجر القائم علیه‌السّلام[۵]

«محمد بن العباس: از احمد بن هوده، از ابراهیم بن اسحاق، از عبدالله بن حماد، از ابویحیی صنعانی، از حضرت ابوعبدالله صادق عليه‌السلام آورده که راوی. گوید: شنیدم آن حضرت می‌فرمود: پدرم محمد باقر عليه‌السلام بمن فرمود: حضرت علی بن ابی طالب عليه‌السلام در حالیکه حسن و حسین علیهما‌السلام نزدش بودند سوره انا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ را خواند، حسین به آن جناب عرضه داشت: ای پدر گویی از دهان شما شیرینی دیگری دارد. امیرمؤمنان علیه‌السلام به او فرمود: ای فرزند رسولخدا و فرزند من، البته من در این سوره می‌دانم آنچه را که تو نمی‌دانی، هنگامیکه این سوره نازل شد جدت رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله در پی من فرستاد، پس آن را بر من خواند سپس بر شانه راست من زد و فرمود:

ای برادر و جانشین و ولی من بر امّتم بعد از من، و جنگ دشمنانم تا روزیکه برانگیخته شوند، این سوره برای تو است پس از من، و برای دو فرزندت [فرزندانت] بعد از تو، همانا جبرئیل برادرم از فرشتگان، حوادث و کارهای امتم در این سالشان را به اطلاع من رسانید، به خدا سوگند همانا این جریان اطلاع دادن از حوادث و کارها برای تو نیز خواهد بود همچون خبر گرفتن نبوت، و برای آن نور درخشانی است در دل تو و دلهای اوصیای تو تا طلوع فجر حضرت قائم عليه‌السلام»

شرف الدّین النّجفیّ: عن محمّد بن جمهور، عن موسی بن بکر، عن زرارة، عن حمران، قال: سألت أبا عبداللّه علیه‌السّلام عمّا یفرق فی لیلة القدر، هل هو ما یقدّر [اللّه] (سبحانه و تعالی) فیها؟ قال علیه‌السّلام:

«لا توصف قدرة اللّه [إلّا أنّه قال: فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ فکیف یکون حکیما إلّا ما فرّق، و لا توصف[۶] قدرة اللّه سبحانه لأنّه یحدث ما یشاء..] و أمّا قوله لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ یعنی فاطمة علیها‌السّلام و قوله (تعالی):

تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فِیها و الملائکة فی هذا الموضع المؤمنون الّذین یملکون علم آل محمّد علیهم‌السّلام وَ الرُّوحُ روح القدس و هی[۷] فاطمة علیها‌السّلام، مِنْ کُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ یقول: من کلّ أمر مسلّمة، حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ یعنی حتّی یقوم القائم علیه‌السّلام[۸]

شرف الدین نجفی: از محمد بن جمهور، از موسی بن بکر، از زراره، از حمران آورده که گفت: از حضرت ابوعبدالله صادق عليه‌السلام پرسیدم از آنچه را که در شب قدر ممتاز و پراکنده می‌شود آیا همان اموری است که خدای سبحانه و تعالی در آن تقدیر می‌کند؟ امام صادق عليه‌السلام فرمود:

قدرت خداوند توصیف نمی‌شود [زیرا که او فرموده و در آن شب هر امری با حکمت ممتاز و جدا می‌شود؟ پس چگونه امری با حکمت خواهد بود مگر آنچه را که او ممتاز ساخته؟] و قدرت خداوند سبحان وصف ناپذیر است زیرا که او آنچه را بخواهد پدید می‌آورد، و اینکه فرموده: از هزار ماه بهتر است یعنی: حضرت فاطمه علیها‌السلام، و اینکه خدای تعالی فرموده: و فرشتگان و روح در آن شب فرود می‌آیند فرشتگان در اینجا مؤمنانی هستند که علم آل محمد عليهم‌السلام را دارند، و والروح و روح القدس است، و آن در فاطمه عليها‌السلام می‌باشد، و از هر امر و فرمان و سرنوشتی سلام و رحمت است می‌فرماید: هر امری که تسلیم کننده‌اش آن را تسلیم کند، و تا طلوع سپیده دم یعنی (تا وقتیکه) قائم عليه‌السلام قیام کند».


سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۴۳۲

پانویس

  1. قدر (۹۷): ۵.
  2. در مأخذ: نزلت.
  3. در متن: ولیّی علی.
  4. در مأخذ: لولدک.
  5. تأویل الآیات الظّاهرة ۲: ۸۲۰- ۸۲۱.
  6. [در متن: یوصف.]
  7. در مأخذ: هو فی.
  8. تأویل الآیات الظّاهرة ۲: ۸۱۸ [ح ۳].