طه - آیه ۱۱۳
آیات مهدویت - سوره طه - آیه 113
«وَ کَذلِکَ أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا وَ صَرَّفْنا فِیهِ مِنَ الْوَعِیدِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ أَوْ یُحْدِثُ لَهُمْ ذِکْراً»[۱]
و این چنین ما این قرآن را با فصاحت عربی نازل ساختیم و در آن از هشدارها (بسیار) آوردیم تا شاید که تقوی پیشه سازند یا پند و تذكر نوینی را پدید آورد.
علیّ بن إبراهیم، فی تفسیره المنسوب إلی الصّادق علیه‌السّلام: «و أمّا قوله:
أَوْ یُحْدِثُ لَهُمْ ذِکْراً یعنی ما یحدث من أمر القائم علیه‌السّلام و السّفیانی.»[۲]
علی بن ابراهیم در تفسیرش که منسوب به امام صادق عليهالسلام است آورده:
و اما فرموده خداوند: و یا پند و تذکر نوینی را پدید آورد یعنی: آنچه از امر و ماجرای حضرت قائم عليهالسلام و سفیانی پدیدار می‌شود.
سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۴۴۹