شعراء - آیات ۲۰۵ تا ۲۰۷
متن و ترجمه آیه
«أَفَرَأَیْتَ إِنْ مَتَّعْناهُمْ سِنِینَ(۲۰۵) ثُمَّ جاءَهُمْ ما کانُوا یُوعَدُونَ(۲۰۶) ما أَغْنی عَنْهُمْ ما کانُوا یُمَتَّعُونَ(۲۰۷)؟»[۱]
«ای رسول ما خواهی دید که چنانچه چندین سال هم آنان را متنعم سازیم سپس عذاب موعود به آنان رسد، آنچه از دنیا برخوردار بوده‌اند به آنان هیچ سودی نبخشد و عذابی از آنها دور ننماید»
روایت
محمّد بن العبّاس، قال: حدّثنا الحسین بن أحمد، عن محمّد بن عیسی، عن یونس، عن صفوان [بن] یحیی، عن أبی عثمان، عن معلّی بن خنیس، عن أبی عبد اللّه علیه‌السلام فی قوله[۲] عزّوجلّ: أَفَرَأَیْتَ إِنْ مَتَّعْناهُمْ سِنِینَ* ثُمَّ جاءَهُمْ ما کانُوا یُوعَدُونَ ...؟ قال: «خروج القائم علیه‌السلام.»
ما أَغْنی عَنْهُمْ ما کانُوا یُمَتَّعُونَ قال: «هم بنو أمیّة الّذین متّعوا بدنیاهم[۳].»[۴]
محمد بن العباس گوید: حسین بن احمد از محمد بن عيسى، از یونس، از صفوان بن یحیی ، از ابوعثمان، از معلی بن خنیس، از حضرت ابی عبدالله امام صادق عليه‌السلام حدیثمان داد که آن جناب درباره قول خدای عزوجل:ای رسول ما خواهی دید که چنانچه چندین سال هم آنان را متنعم سازیم سپس عذاب موعود به آنان رسد فرمود: خروج قائم عليه‌السلام. و آنچه از دنیا برخوردار بوده‌اند به آنان هیچ سودی نبخشد و عذابی از آنها دور ننماید فرمود: آنها بنی امیه‌اند که به دنيا [در دنیا] بهره‌مند بوده‌اند.»
سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۲۸۶