حضرت مهدی علیه‌السلام، نابود کننده‌ی باطل

از ویکی‌مهدی

«مُبْطِلُ كُلِّ بَاطِل»؛[۱]

«نابود کننده‌ی هر باطلی»

لغت:

«باطل» به معنای «نقیض حق» است.[۲]

شرح:

ائمه علیهم‌السلام، مونس حق وگریزان از باطل هستند. حضرت علی علیه‌السلام به اباذر می‌فرمایند:

«لَا يُؤْنِسَنَّكَ إِلَّا الْحَقُّ وَ لَا يُوحِشَنَّكَ إِلَّا الْبَاطِل»:[۳]

«جز حق تو را مونسی نباشد و چیزی جز باطل تو را به وحشت نیفکند».

حضرت مهدی علیه‌السلام نیز، نابود کننده‌ی و درهم کوبنده‌ی باطل‌هاست؛ چنان‌که امام باقر علیه‌السلام در تفسیر آیه‌ی: «وَ قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقاً» (اسراء: ۸۱) «و بگو: حق آمد و باطل نابود شد. آری، باطل همواره نابودشدنی است» می‌فرمایند:

«إِذَا قَامَ القَائِمُ علیه‌السلام ذَهَبَتْ دَوْلَةُ الْبَاطِل».[۴]

و در وصف امام مهدی علیه‌السلام می‌فرمایند:

«وَ يُمِيتُ اللهُ بِهِ وَ بِأَصْحَابِهِ الْبِدَعَ وَ الْبَاطِلَ كَمَا أَمَاتَ السُّفَهَاءُ الْحَقَّ»:[۵]

«و خداوند هر بدعت و باطلی را به وسیله‌ی او و یارانش می‌میراند، همان طور که سفیهان، حق را از میان برده باشند».

  1. مجلسی، بحارالأنوار، ج ۹۹، ص ۹۹ و ۱۱۷.
  2. فراهیدی، العین، ج ۷، ص ۴۳۱؛ جوهری، صحاح، ج ۳، ص ۱۶۳۵، راغب اصفهانی، مفردات، ج ۱، ص ۱۲۹؛ ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۱، ص ۵۶.
  3. نهج البلاغه، خطبه‌ی ۱۳۰.
  4. «زمانی که حضرت قائم قیام کند، دولت باطل از میان برود». کلینی، کافی، ج ۸، ص ۲۸۷.
  5. قمی، تفسیر، ج ۲، ص ۸۵.