آیات مهدویت - سوره حجر ۸۸
«وَلَقَدْ آتَيْنَاکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ»[۱]
ای پیامبر و ما هفت آیت مثانی و قرآن عظیم را بر تو فرستادیم.
العياشی، بإسناده: عن يونس بن عبدالرّحمان، عن من ذكره رفعه، قال: سألت أباعبدالله عليه‌السلام عن قول الله: وَ لَقَدْ آتَيْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ قَالَ:
«إنّ ظاهرها الحمد، و باطنها ولد الولد، و السّابع منها القائم عليه‌السلام.»[۲]
عیاشی: بسند خود از یونس بن عبدالرحمن، از کسی که آن را مرفوع نموده آورده است که گفت: از حضرت ابوعبدالله امام صادق علیه‌السلام درباره قول خداوند: ای پیامبر و ما هفت آیت مثانی و قرآن عظیم را بر تو فرستادیم پرسیدم، فرمود:
ظاهر آن سوره حمد است و باطن آن فرزند فرزند، و هفتمین آنها حضرت قائم علیه‌السلام است.»
عنه، بإسناده: عن القاسم بن عروه، عن أبی جعفر عليه‌السلام فی قول الله عزّوجلّ: وَ لَقَدْ آتَيْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ قال:
«سبعه من الأئمه[۳] و القائم عليه‌السلام.»[۴]
و از اوست: بسند خود از قاسم بن عروه، از حضرت ابو جعفر باقر علیه‌السلام که درباره قول خدای عزوجل: ای پیامبر و ما هفت آیت مثانی و قرآن عظیم را بر تو فرستادیم فرمود: هفت تن از امامان [هفت امام] و قائم عليه‌السلام.
و عنه، بإسناده: قال حسّان العابد[۵]: سألت أبا جعفر عليه‌السلام عن قول الله: وَلَقَدْ آتَيْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ قال:
«ليس هكذا تنزيلها، إنّما هی: وَ لَقَدْ آتَيْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِى نحن هم و الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ ولد الولد.»[۶]
و از اوست: بسند خود آورده گوید: حسان عابد عامری گفت: از حضرت ابوجعفر امام باقر علیه‌السلام راجع به قول خداوند: ای پیامبر و ما هفت آیت مثانی و قرآن عظیم را بر تو فرستادیم و پرسیدم، فرمود: همانا تنزیل آیه چنین است: و ما هفت آیت مثانی بر تو فرستادیم. مائیم آن مثانی، [و قرآن عظیم] فرزند فرزند است».
و عنه، بإسناده: عن سماعه قال: قال أبوالحسن عليه‌السلام:
«وَ لَقَدْ آتَيْنَاکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ [قال:] لم يعط الأنبياء إلّا محمدا صلى‌الله‌عليه‌و‌اله‌و‌سلم، و هم السّبعه الأئمّه الذين يدور عليهم الفلک، و القرآن العظيم محمد صلى‌الله‌عليه‌و‌اله‌و‌سلم.»[۷]
و از اوست: بسند خود از سماعه آورده که گفت: حضرت ابوالحسن [امام رضا] علیه‌السلام فرمود: به هیچیک از پیغمبران جز حضرت محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم سبع مثانی نداده است، و آنان هفت امامی هستند که فلک به طفیل وجود ایشان در گردش است، و قرآن عظیم حضرت محمد صلى‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم می‌باشد.»[۸]
سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۱۹۸
- ↑ حجر (۱۵): ۸۸.
- ↑ تفسير العياشي ۲: ۲۵۰ [حجر، ح ۳۷].
- ↑ در مأخذ: سبعه أئمه.
- ↑ تفسير العياشی ۲: ۲۵۰ [حجر، ح ۳۹].
- ↑ در مأخذ: العامری.
- ↑ تفسير العياشی ۲: ۲۵۰ [حجر، ح ۳۸.]
- ↑ همان: ۲۵۱ [حجر،ح ۴۱].
- ↑ تعبیر به هفت امام ممکن است به اعتبار نامهای ایشان باشد، بنابراین «مثانی» را می‌توان از باب ثناء مدح گرفت، و هم از باب تثنیه از جهت همتایی و ثانی قرآن بودن ایشان، و همچنین می‌شود کنایه از معصومین چهارده گانه دانست، و احتمال دیگر اینکه: تعبیر «مثانی» به اعتبار آن است که امامان علیهم‌السلام نسبت به پیغمبراکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله به حسب جهان بشری و نحوه آفرینش انسانی در مرتبه دوم هستند، چنانکه حضرت فاطمه زهرا علیها‌السلام در مرتبه اول است چون آنحضرت مادر امامان می‌باشد. و یا احتمالات دیگر... به تفسیر صافی / ۲۹۶ و مكيال المكارم - ترجمه فارسی ۱/۸۸ نگاه کنید. (مترجم).
