نمایش مبدأ برای آیات مهدویت - سوره حجر ۳۷-۳۹

'''«قالَ: رَبِّ فَأَنْظِرْنِی إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ * قالَ: فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنظَرِينَ * إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ»'''<ref>حجر (۱۵) ۳۹-۳۷.</ref>

ابلیس گفت: پروردگارا پس مرا تا روزی که خلایق برانگیخته شوند مهلت ده، خداوند فرمود: البته تو از مهلت داده شدگانی، تا به روز و هنگام معین و معلوم.

أبو جعفر محمد بن جرير الطبری، قال: أخبرنی أبو الحسن علی، قال:

حدثنی<ref>در مأخذ: حدثنا.</ref> أبو جعفر، قال: حدثنا المظفر بن جعفر بن المظفر العلوى، قال: حدثنا جعفر بن محمد بن مسعود، عن أبيه، عن على بن الحسن بن فضال، قال: حدثنى العباس بن عامر، عن وهب بن جميع مولى إسحاق بن عمّار، قال: سألت أبا عبد الله <small>عليه‌السلام</small> عن إبليس، قوله: '''«رَبِّ فَانْظِرْنِى إِلى يَوْمِ يُبْعَثُونَ * قَالَ: فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ * إِلى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ»''' أَیّ يوم هو؟ قال:

«يا وهب أتحسب أنّه يوم يبعث الله تعالى الناس؟ [لا] و لكنّ الله عزّوجلّ أنظره إلى يوم يبعث الله عزوجل قائمنا، فإذا بعث الله عزوجل قائمنا فيأخذ بناصيته و يضرب عنقه فذلك يوم الوقت المعلوم»<ref>دلائل الامامه: ۴۵۳ [ح ۴۳۰].</ref>

«ابو جعفر محمد بن جریر طبری گوید: خبرم داد ابوالحسن علی گفت: ابو جعفر حدیثم {حدیثمان} داد، گفت: مظفر بن جعفر بن مظفر علوی حدیثمان داد، گفت: جعفر بن محمد بن مسعود از پدرش از علی بن الحسن بن فضال برایمان حدیث آورد، گفت: حديثم {حدیثمان} داد عباس بن عامر، از وهب بن جمیع آزاد شده اسحاق بن عمار که گفت: از حضرت صادق <small>علیه‌السلام</small> درباره گفته ابلیس پرسیدم که: پروردگارا پس مرا تا روزی که خلایق برانگیخته شوند مهلت ده، خداوند فرمود: البته تو از مهلت داده شدگانی، تا به روز و هنگام معین و معلوم آن چه روزی خواهد بود؟ فرمود: وقت معلوم روز قیام قائم آل محمد است، هرگاه خداوند او را برانگیزد در مسجد کوفه که ابلیس می‌آید در حالیکه بر زانوهایش راه می‌رود و می‌گوید: ای وای از این روزگار آنگاه از پیشانیش گرفته شده گردنش زده می‌شود. آن هنگام روز وقت معلوم است که مدت او به پایان می‌رسد.»

و رواه العياشی، بإسناده: عن وهب بن جميع مولى إسحاق بن عمار قال: سألت أبا عبدالله <small>عليه‌السلام</small> عن [قول] إبليس ... و ذكر الحديث.<ref>تفسير العياشی ۲: ۲۴۲ [حجر، ح ۱۴]، با اندکی تفاوت در آخر حدیث که در آن تصریح شده است: ابلیس را در حالی که بر زانوهایش راه می‌رود به مسجد کوفه می‌آورند و گردن می‌زنند (مترجم).</ref>

این روایت را عیاشی نیز روایت کرده: بسند خود از وهب بن جميع آزاد شده اسحاق بن عمار که گفت: از حضرت ابی عبدالله صادق <small>علیه‌السلام</small> راجع به [گفته]  ابلیس پرسیدم ... و حدیث را تا آخر یاد کرده است.»

و در این باره روایتی دیگر هم هست که او را رسول خدا <small>صلى‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم</small> خواهد کشت، این روایات در کتاب البرهان در تفسیر آیه فوق ذکر شده است مؤلف.<ref>ناگفته نماند که بین روایات فوق، و روایت دیگری که مؤلف اشاره کرده اینکه رسول خدا <small>صلى‌الله‌عليه‌و‌آله</small> ابلیس را خواهد کشت منافاتی نیست، چون در روایات یاد شده نام قاتل ابلیس نیامده و گفته نشده که: چه کسی گردن آن لعین را خواهد زد؟ و این در رجعت خواهد بود.(مترجم).</ref>