آیات مهدویت - سوره مریم ۳۸

از ویکی‌مهدی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۳ توسط Saeed (بحث | مشارکت‌ها) (مقاله جدید)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

«فَاخْتَلَفَ الأَحْزابُ مِنْ بَيْنِهِمْ، فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ!»[۱]

حزبها از میان خود اختلاف کنند، پس وای بر کافران از دیدن روزی بزرگ

العياشی، بإسناده: عن جابر الجعفی، عن أبی جعفر عليه‌السلام يقول:

الزم الأرض، لا تحرک[۲] یدک و لا رجلک أبدا حتى ترى علامات أذكرها لک فی سنه.

و ترى مناديا ينادی بدمشق، و خسف بقريه من قراها، و تسقط[۳] طائفه من مسجدها، فإذا رأيت الترک جازوها[۴]، فأقبلت الترک حتى نزلت الجزيره، و أقبلت الرّوم حتى نزلت الرّمله، و هی سنه اختلاف فی كل أرض من أرض العرب، و أن أهل الشام يختلفون عند ذلک على ثلاث رايات، الأصهب، والأبقع، والسفيانی، مع بنى ذنب الحمار مضر، و مع السفيانی أخواله كلب[۵]، فيظهر السفيانی ومن معه على بنى ذنب الحمار، حتى يقتلوا قتلا لم يقتله شیء قطّ، و يحضر رجل بدمشق فيقتل هو و من معه قتلا [لم يقتله شیء قطّ] و هو بنی ذنب الحمار، و هی الآيه التی يقول الله تبارك و تعالى: فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِنْ بَيْنِهِمْ، فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيم[۶]

عیاشی: بسند خود از جابر جعفی، از حضرت ابو جعفر امام باقر عليه‌السلام روایت کرده که آن حضرت فرمود: خانه نشین باش و البته ابد دست و پایی مکن تا نشانه‌هایی را که برایت یاد می‌کنم در یک سال ببینی، و بانگ زننده‌ای را بنگری که در دمشق ندا کند، و فرو رفتنی در یکی از آبادیهای آن، و قسمتی از مسجد آن فرو خواهد ریخت، پس هرگاه دیدی ترکها از آن گذشتند و ترکها پیش روی کردند تا اینکه در جزیره فرود آمدند، و رومیان پیش آمدند تا اینکه در رمله فرود آیند، و آن سالی است که در هر یک از سرزمینهای عرب اختلاف خواهد بود، و به راستی که اهل شام در آن هنگام بر سه پرچم اختلاف کنند: أصهب، و أبقع، و سفیانی با بنی ذنب الحمار از قبیله مضر اختلاف می‌نمایند همراهان سفیانی دائیهایش [از] قبیله کلب خواهند بود، پس سفیانی و همدستانش بر بنی ذنب الحمار پیروز خواهند شد، و چنان کشته شوند که هیچ کشته بمانند آن نبوده است. و مردی که از بنی ذنب الحمار است به دمشق می‌آید پس او و همراهانش به طوری کشته شوند که کسی را آنطور نکشته باشند، و این است معنی آیه‌ای که خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: حزبها از میان خود اختلاف کنند، پس وای بر کافران از دیدن روزی بزرگ.

و این حدیث طولانی است که تمامی آن در ذیل فرموده خداى تعالى: فاستبقوا الخيرات أينما تكونوا يأتی بكم الله جميعا از سوره بقره گذشت، و اینکه این آیه و فاستبقوا الخيرات درباره حضرت قائم عليه‌السلام و اصحابش نازل شده، و إن شاء الله تعالی حدیثی در مورد این آیه تحت عنوان فرموده خدای تعالی: إن نشأ نُنَزِّلُ عليهم من السماء آيه فَظَلَّتْ أعناقهم لها خاضعين (از سوره شعراء خواهد آمد).[۷]

سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۲۳۲

  1. مریم (۱۹): ۳۸.
  2. در مأخذ: لا تحركن.
  3. در مأخذ: يسقط.
  4. در متن: جاوزها.
  5. در مأخذ: من كلب.
  6. تفسير العياشی ۱: ۶۴. [رک. پاورقی ص ۵۷]
  7. بین پرانتز از کلام مؤلف رحمه الله است و حدیث مشارالیه ذیل آیه دوم گذشت.