امامت حضرت مهدی علیه السلام در کودکی: تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد) |
جز (اصلاح) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
روایت یاد شده بیانگر این حقیقت است که مقام امامت، ربطی به کمی یا زیادی سن ندارد و نظیر مقام نبوت است و در شرایطی که لازم باشد، خداوند پیامبری را، حتی در سنین کودکی به این مقام می‌رساند و به مردم معرفی می‌نماید، چنان که به فرموده‌ی آیات قرآن کریم، حضرت عیسی و حضرت یحیی علیهماالسلام در سنین کودکی به پیامبری رسیدند.<sup>3</sup> | روایت یاد شده بیانگر این حقیقت است که مقام امامت، ربطی به کمی یا زیادی سن ندارد و نظیر مقام نبوت است و در شرایطی که لازم باشد، خداوند پیامبری را، حتی در سنین کودکی به این مقام می‌رساند و به مردم معرفی می‌نماید، چنان که به فرموده‌ی آیات قرآن کریم، حضرت عیسی و حضرت یحیی علیهماالسلام در سنین کودکی به پیامبری رسیدند.<sup>3</sup> | ||
| + | |||
| + | لیلا خلیلیان فر، اوصاف حضرت حجت در ادعیه و زیارات، ص 59 | ||
1. مفید، ۱۴۱۳ ه.ق ارشاد، ج ۲، ص ۳۳۹. | 1. مفید، ۱۴۱۳ ه.ق ارشاد، ج ۲، ص ۳۳۹. | ||
نسخهٔ ۲۶ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۵۴
حضرت مهدی علیه‌السلام در سن پنج سالگی به منصب پر افتخار امامت نائل گردیدند.1 البته این پدیده (امامت در کودکی) چندان بی‌سابقه نبوده است. چنان که امام جواد و امام هادی علیهماالسلام در سنین کودکی، عهده دار وظیفه‌ی مهم امامت شدند و شاید این امر خود به نوعی ایجاد آمادگی برای پذیرش امامت حضرت مهدی علیه‌السلام در سن کودکی بوده است. این مسأله درباره‌ی امامت امام جواد علیه‌السلام ابتدا مورد پرسش و تردید عده‌ای قرار گرفت، ولی به تدریج با هدایت‌های امام رضا علیه‌السلام قلب شیعیان آرام گرفت. معمر بن خلاد گوید: از امام رضا علیه‌السلام شنیدم که مطلبی راجع به امر امامت بیان و سپس فرمودند:
« شما چه احتیاجی به این موضوع دارید؟ این ابوجعفر است که او را به جای خود نشانده، و قائم مقام خود ساخته‌ام و فرمودند: ما خاندانی هستیم که خردسالانمان مو به مو از بزرگسالانمان ارث می‌برند».2
روایت یاد شده بیانگر این حقیقت است که مقام امامت، ربطی به کمی یا زیادی سن ندارد و نظیر مقام نبوت است و در شرایطی که لازم باشد، خداوند پیامبری را، حتی در سنین کودکی به این مقام می‌رساند و به مردم معرفی می‌نماید، چنان که به فرموده‌ی آیات قرآن کریم، حضرت عیسی و حضرت یحیی علیهماالسلام در سنین کودکی به پیامبری رسیدند.3
لیلا خلیلیان فر، اوصاف حضرت حجت در ادعیه و زیارات، ص 59
1. مفید، ۱۴۱۳ ه.ق ارشاد، ج ۲، ص ۳۳۹.
2. کلینی، ص ۳۲۰.
3. مریم: ۲۹ و ۱۲.
