امام مهدی علیه السلام فرزند امام حسن عسکری علیه السلام

یکی دیگر از صفات امام عصر، «ابن الحسن بن علی»1 است. امام حسن عسکری علیه السلام، پدر بزرگوار امام مهدی و یازدهمین پیشوای شیعیان است که در سال ۲۳۲ هجری قمری چشم به جهان گشود.2 پدر بزرگوار ایشان، امام دهم، حضرت هادی علیه السلام و مادر ایشان بانوی پارسا و شایسته ای به نام «حديث» است که برخی از او به نام «سوسن» یاد کرده اند.3 این بانوی گرامی، از زنان نیکوکار و دارای بینش اسلامی بود و در فضیلت او همین بس که پس از شهادت امام حسن عسکری علیه السلام در آن مقطع زمانی بسیار بحرانی و پر اضطراب، پناهگاه و نقطه ی اتکای شیعیان بود.4 اسم شریف آن حضرت «حسن»5 و یکی از مشهورترین القاب آن حضرت، «عسکری» است. از آن جایی که پیشوای یازدهم به دستور خلیفه ی عباسی در «سامرا»، در محله ی عسكر سکونت اجباری داشتند، به همین جهت «عسکری» نامیده می شود.6 القاب دیگر آن حضرت: «الصامت»، «الهادی»، «الزکی» و «النقی» و کنیه ی ایشان «أبو محمد» است. آن جناب و پدر و جد بزرگوارشان و در زمان خودشان مشهور به «ابن الرضا» بودند.7 امام حسن عسکری علی ۲۲ ساله بودند که پدر ارجمندشان به شهادت رسیدند. مدت امامت ایشان ۶ سال و عمر شریفش ۲۸ سال بود و در سال ۲۶۰ هجری قمری در منزل شخصی خود در سامرا، به شهادت رسیدند و در کنار مرقد پدرشان به خاک سپرده شدند.8 امامت امام حسن عسکری علیه السلام، با ایام خلافت سه خلیفه عباسی به نام های معتز، مهتدی و معتمد، مصادف بود و آن حضرت در زمان خلافت معتمد به شهادت رسیدند.9 مهدی موعود ، یگانه فرزند امام حسن عسکری علیه السلام است و این مطلب در ۲۹۳ حدیث تصریح شده است.10

- لیلا خلیلیان فر اوصاف حضرت حجت در ادعیه و زیارات صفحه 261 و 262

1-«ابن ولیک؛ فرزند وليت.» طوسی، مصباح المتهجد، ص ۶۱؛ سیدبن طاووس، جمال الأسبوع، ص ۲۰؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج ۸۳، ص ۲۸۵ و ج ۸۸، ص ۲۱۷ و ج 91، ص ۴۲ و ج ۹۹، ص ۸۹. ((ولي الحسن و وصيه و واړثه)) ولي حسن و جانشین و وارث او.» بحارالأنوار، ج ۹۹، ص ۱۰۲. «ابن عبدك ؛ فرزند بنده تو.» جمال الأسبوع، همان، بحارالأنوار، ج ۸۸، ص ۲۱۷.

2-کلینی، کافی، ج ۱، ص ۵۰۳؛ مفید، ارشاد، ج ۲، ص ۳۱۳.

3-کلینی، همان

4-ر.ک: عباس، قمی، بی تا، الأنوار البهية، مشهد: کتابفروشی جعفری، ص ۱۵۱

5-اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۰۲.

6-صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۴۱.

7-ابن شهر آشوب، مناقب، ج ۴، ص ۱۲۳.

8-کلینی، کافی؛ مفید، ارشاد.

9-طبرسی، اعلام الوری، ص ۳۶۷.

10-صافی گلپایگانی، منتخب الأثر، ج ۲، ص ۲۷۷؛ كمال الدين، ج ۲، ص ۴۰۸ و ۴۰۹