باب الله

باب الله

باب به معناي دروازه و در ؛ و باب الله يعنى دروازه ورود به ساحت قدس الاهى و وصول به رضايت و معارف و دستورات خداوندي است كه خداجويان با ورود به آن در آن حريم داخل مى شوند. یکی از القاب حضرت مهدی علیه السلام «بابُ الله» است. در زیارت آل یاسین می خوانیم: «السلامُ علیک یا باب الله و دیان دینه». سلام بر تو اي باب الاهى و حكم كننده در بر اساس آئينش. امام صادق(ع) هم فرمود:«جانشینان پیامبر همان ابواب خدایند، درهایی که از طریق آنها می توان به حق رسید. اگر آنها نبودند، خداوند شناخته نمی شد».امام باقر(ع)نیز فرمود: «نحن حجة الله و باب الله» يعنى ما حجت خدا و باب الله هستيم.در دعاي ندبه هم در مورد امام زمان (ع) می خوانیم: «این بابُ الله الذی منه یؤتی؟»؛ کجاست آن باب اللهی که از طریق او می توان به خدا رسید.

باب الله، لقبى است كه به پيامبر و ائمه عليهم السلام اطلاق شده است. كلماتي چون سبيل و صراط و طريق هم كه بر آنان اطلاق شده، تعبيراتي ديگر از همين لقب باب الله است. در روایتی از امام باقر(ع)آمده‌است که پيامبر خدا همان باب الله است كه جز از طريق آن نميتوان به حريم الاهى وارد شد؛و راهى است كه هركس آن را بپيمايد به خداوند مى رسد:«إنَّ رسولَ اللّهِ صلّی اللّه علیه وآله وسلّم بابُ اللّهِ الذی لایؤْتی الاّ منه و سبیلُه الذی من سلکه وصل الی اللّه ». از اميرمومنان علي(ع) نیز در چند روايت به «باب » و «باب اللّه » و «باب الجنة» تعبیر شده‌ است: براي نمونه :علي، بابي است كه خداوند آن را گشوده و هركس داخل آن شود، مومن است:«انّ علیاً بابٌ فتحه اللّه فَمنْ دخله کان مؤمناً» و نيز:علي، بابي از ابواب هدايت است و هر كس از باب علي وارد شود، مومن است: «إِنّ علیاً بابٌ من ابواب الهدی فمن دخل من باب علیٍ کان مؤمناً»؛و نيز:علي يكي از درهاي بهشت است هركس به آن وارد شود، مومن است: «إنَّ علیاً بابٌ من ابواب الجنّه فمن دخل بابَه کان مؤمناً».

خود امير مومنان(ع) هم مي فرمايد ما همان كنجينه ها و ابوابي هستيم كه جز از طريق آن نمى توان وارد خانه شد : «نحن الشعار و الاصحاب و الخَزَنه و الابواب و لاتؤتی البیوت الاّ من ابوابها» كه ناظر به اين آيه قرآن است كه "نيكي، آن نيست كه از پشت و ديوار خانه وارد شويد بلكه نيكي پروا پيشگى است و بايد از درهاي خانه ها وارد شويد:«لَیْسَ البِرُّ بِاَنْ تَأتُوا الْبُیوتَ منْ ظُهُورِها وَلکِنَّ البِرَّ مَنِ اتَّقی و أْتُوا الْبیوتَ مِنْ اَبْوابِها».هركس از غير باب وارد خانه شود، سارق است؛ آنان كه بپندارند غير از اهلبيت، مرجعيتي براي فهم دين و قرب الى الله وجود دارد و بخواهند آنها را جاي ابواب الله قرار دهند، همان سارقاني هستند كه مى خواهند از پشت و ديوار خانه ها و بيوت  وحى وارد شوند و از غير امامان هدايت و نجات دريافت كنند كه خيالي است باطل و كارشان برخلاف دستورات الاهى است.

امروز در عالم هستی، خدا یک باب دارد و آن وجود مقدس حضرت ولی عصر(ع) است که هر کس می خواهد به هر رشد و ارتقاي روحى و معارفي برسد، باید از این در وارد شود و با آن حضرت پيوند گيرد. از آغاز عالم، همه انبیای الهی و اوصیای گرامی آنها، باب الله بودند. در هر عصری و زمانی خدا دری گشود و بابی برای هدایت و وصول خلق باز نمود تا این که سرانجام، مقام باب اللهی به آن وجود مقدس رسید. هر چند عصر غیبت است اما باب الله برای اهل الله مفتوح است.امام، حاضر و غايب ندارد چون خليفة الله است و هركس به آن حضرت متصل و متوسل و متمسك حقيقي شود، بي ترديد به همه فضيلت ها دست پيدا كرده است و با ورود به باب ايشان به هدايت رسيده است. باب بقية الله، همان باب الاهى است؛ خداوند در اين روزگار ايشان را باب خويش و حكمفرما و جزا دهنده و ديّان دينش قرار داده است،نبايد جز از طريق اين باب، رضايت الاهى و سعادت ابدي را دنبال كنيم!