حج - آیه ۴۱: تفاوت میان نسخه‌ها

کسانی که اگر در زمین به آنان توانائی دهیم، نماز را بپا داشته و زکات (به مستحق) بخشیده و به معروف امر نموده و از منکر نهی کنند و عاقبت کارها به دست خداوند است.<blockquote>محمّد بن العبّاس، قال: حدّثنا محمّد بن الحسین بن حمید، عن جعفر ابن عبد اللّه (الکوفیّ)، عن کثیر بن عیّاش، عن أبی الجارود، عن أبی جعفر <small>علیه‌السلام</small> فی قوله عزّوجلّ: '''الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ''' قال:

«هذه [الآیة] لآل محمّد، المهدی <small>علیه‌السلام</small> و أصحابه، یملّکهم اللّه مشارق الأرض و مغاربها و یظهر الدّین، و یمیت اللّه عزّوجلّ به و بأصحابه البدع و الباطل کما أمات السّفهة الحقّ حتّی لا یری أثر من الظّلم، و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ.»<ref>تأویل الآیات الظّاهرة ۱: ۳۴۳- ۳۴۴.</ref></blockquote>محمد بن العباس گوید: محمد بن الحسين بن حمید، از جعفر بن عبدالله (کوفی)، از کثیر بن عياش، از ابوالجارود از امام ابوجعفر باقر <small>عليه‌السلام</small> برایمان حدیث آورد که آن جناب درباره فرموده خدای عزوجل: و کسانی که اگر در زمین به آنان توانائی دهیم، نماز را بپا داشته و زكات [به مستحق] بخشیده و به معروف امر نموده و از منکر نهی کنند و عاقبت کارها به دست خداوند است فرمود: این برای آل محمد است مهدی <small>عليه‌السلام</small> و اصحاب او، خداوند متعال مشارق و مغارب زمین را به تصرف آنها درآورد، و دین را آشکار سازد، و خداوند متعال به وسيله او و یارانش بدعتها و باطل را از بین می‌برد، همچنانکه سفیهان، حق را میرانده باشند، تا جائی که اثری از ظلم دیده نشود و امر به معروف و نهی از منکر خواهند نمود و آخر کارها به دست خدا است».<blockquote>علیّ بن إبراهیم، قال: فی روایة أبی الجارود عن أبی جعفر <small>علیه‌السلام</small> [فی قوله:] '''الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ''':

«فهذه<ref>[در مأخذ: و هذه.]</ref> [الآیة] لآل محمّد <small>علیهم‌السلام</small> إلی آخر الآیة، و المهدی و أصحابه یملّکهم اللّه مشارق الأرض و مغاربها و یظهر الدّین و یمیت اللّه به و أصحابه البدع و الباطل کما أمات السّفهة<ref>[در مأخذ: السفّه.]</ref> الحقّ حتّی لا یری أثر الظّلم<ref>[در مأخذ: أثر للظّلم.] (۴ و ۵). تفسیر قمی ۲: ۸۷. در بحار الأنوار ۵۱: ۴۷ و کنز الدّقائق ۹: ۱۱۰، لآل محمّد <small>علیهم‌السلام</small> إلی آخر الأئمّة <small>علیهم‌السلام</small> آمده است که مؤیّد نادرست بودن کلمه‌ی الآیة در نسخه‌ی مطبوع تفسیر قمی است (مترجم).</ref> (و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر).»</blockquote>علی بن ابراهيم: گوید: در روایت ابوالجارود است از حضرت ابوجعفر باقر <small>عليه‌السلام</small> درباره قول خداوند کسانی که اگر در زمین به آنان توانائی دهیم، نماز را بپا داشته و زکات (به مستحق) بخشیده که [این آیه] برای آل محمد <small>عليهم‌السلام</small> است تا آخر آیه، و خداوند حضرت مهدی و اصحابش را مالک و مسلط بر مشارق و مغارب زمین خواهد ساخت، و دین را آشکار و غالب خواهد فرمود، و خداوند به او و به دست أصحابش بدعتها و باطل را از بین خواهد برد، همچنان که سفيهان حق را ميرانده باشند، تا جائیکه اثری از ظلم دیده نشود، در امر به معروف و نهی از منکر نمایند.