حج - آیه ۴۱

آیات مهدویت - سوره حج - آیه 41

«الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ»

کسانی که اگر در زمین به آنان توانائی دهیم، نماز را بپا داشته و زکات (به مستحق) بخشیده و به معروف امر نموده و از منکر نهی کنند و عاقبت کارها به دست خداوند است.

محمّد بن العبّاس، قال: حدّثنا محمّد بن الحسین بن حمید، عن جعفر ابن عبد اللّه (الکوفیّ)، عن کثیر بن عیّاش، عن أبی الجارود، عن أبی جعفر علیه‌السلام فی قوله عزّوجلّ: الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ قال: «هذه [الآیة] لآل محمّد، المهدی علیه‌السلام و أصحابه، یملّکهم اللّه مشارق الأرض و مغاربها و یظهر الدّین، و یمیت اللّه عزّوجلّ به و بأصحابه البدع و الباطل کما أمات السّفهة الحقّ حتّی لا یری أثر من الظّلم، و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ.»

محمد بن العباس گوید: محمد بن الحسين بن حمید، از جعفر بن عبدالله (کوفی)، از کثیر بن عياش، از ابوالجارود از امام ابوجعفر باقر عليه‌السلام برایمان حدیث آورد که آن جناب درباره فرموده خدای عزوجل: و کسانی که اگر در زمین به آنان توانائی دهیم، نماز را بپا داشته و زكات [به مستحق] بخشیده و به معروف امر نموده و از منکر نهی کنند و عاقبت کارها به دست خداوند است فرمود: این برای آل محمد است مهدی عليه‌السلام و اصحاب او، خداوند متعال مشارق و مغارب زمین را به تصرف آنها درآورد، و دین را آشکار سازد، و خداوند متعال به وسيله او و یارانش بدعتها و باطل را از بین می‌برد، همچنانکه سفیهان، حق را میرانده باشند، تا جائی که اثری از ظلم دیده نشود و امر به معروف و نهی از منکر خواهند نمود و آخر کارها به دست خدا است».

علیّ بن إبراهیم، قال: فی روایة أبی الجارود عن أبی جعفر علیه‌السلام [فی قوله:] الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ: «فهذه [الآیة] لآل محمّد علیهم‌السلام إلی آخر الآیة، و المهدی و أصحابه یملّکهم اللّه مشارق الأرض و مغاربها و یظهر الدّین و یمیت اللّه به و أصحابه البدع و الباطل کما أمات السّفهة الحقّ حتّی لا یری أثر الظّلم (و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر).»

علی بن ابراهيم: گوید: در روایت ابوالجارود است از حضرت ابوجعفر باقر عليه‌السلام درباره قول خداوند کسانی که اگر در زمین به آنان توانائی دهیم، نماز را بپا داشته و زکات (به مستحق) بخشیده که [این آیه] برای آل محمد عليهم‌السلام است تا آخر آیه، و خداوند حضرت مهدی و اصحابش را مالک و مسلط بر مشارق و مغارب زمین خواهد ساخت، و دین را آشکار و غالب خواهد فرمود، و خداوند به او و به دست أصحابش بدعتها و باطل را از بین خواهد برد، همچنان که سفيهان حق را ميرانده باشند، تا جائیکه اثری از ظلم دیده نشود، در امر به معروف و نهی از منکر نمایند.

(و نیز روایت آمده که این آیه درباره آل محمد عليهم‌السلام است، و آن روایت در کتاب البرهان ذکر گردیده).