دولت احمدی و معجزه سبحانی

معجزه سبحانی

دیده نادیده به اقبال تو ایمان آورد۱

مرحبا ای به چنین لطف خدا ارزانی

ماه اگر بی تو برآید به دو نیمش بزنند

جلوه بخت تو دل می‌برد از شاه و گدا

چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی

گر چه دوریم به یاد تو قدح می‌گیریم

بعد منزل نبود در سفر روحانی

ای نسیم سحری خاک در یار بیار

که کند حافظ از او دیده دل نورانی

------------

حافظ امید موعود، عبدالحسین فخاری

۱. یار نادیده، آن موعود محبوب است که بی دیدن رویش گرفتار عشقش شده ایم! هماو که معجزه سبحانی است؛ هماو که هم جان است و هم جانان. اگر از او دوریم، دلمان با اوست و بُعد منزل در سفر روحانی، جایی ندارد و دیده دل به یاد او نورانی است.ای نسیم سحری، با خود گردی از کوی یار و پیامی از سوی دلدار برای عاشقانش بیاور و آنها را شادمان کن.