شوری - آیه ۲۱

آیات مهدویت - سوره شوری - آیه 21

وَ لَوْ لا کَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَ إِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ

و چنانچه کلمه فصل [دستور تأخیر عذاب ] نبود هر آینه میان ایشان به نابودی حكم و قضاوت می شد، و همانا برای ستمگران عذاب دردناکی [مهیا] است.

محمّد بن یعقوب، عن علیّ بن محمّد: عن علیّ بن العبّاس، عن الحسن بن عبد الرّحمان، عن عاصم بن حمید، عن أبی حمزة، عن أبی جعفر علیه السّلام، قال:

أمّا قوله [عزّ و جلّ]: وَ لَوْ لا کَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَ إِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ قال: «لولا ما تقدّم فیهم من اللّه عزّ و جلّ ما أبقی القائم علیه السّلام منهم أحدا.»

محمد بن يعقوب: از علی بن محمد، از علی بن العباس، از حسن بن عبدالرحمن، از عاصم بن حميد، از ابوحمزه، از حضرت ابوجعفر امام باقر عليه السلام روایت آورده که فرمود: اما فرموده خداوند: و چنانچه کلمه فصل (دستور تأخير عذاب) نبود هر آینه میان ایشان به نابودی حكم و قضاوت می شد، همانا برای ستمگران عذاب دردناکی مهیا است چنین فرماید که: چنانچه نبود آنچه که پیشتر از سوی خدای عز و جل درباره آنها صدور یافته، هر آینه حضرت قائم عليه السلام یک نفر از ایشان را هم باقی نمی گذارد».

سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۳۳۵