فصلت - آیه ۱۷

آیات مهدویت - سوره فصلت - آیه 17

«وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَیْناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمی عَلَی الْهُدی»

و اما قوم ثمود را، پس راهنمائی و هدایت کردیم ولی آنان کوری را بر هدایت ترجیح دادند و گمراهی را برگزیدند.

شرف الدّین النّجفیّ، قال: روی علیّ بن محمّد، عن أبی جمیلة، عن الحلبیّ، و رواه [أیضا] علیّ بن الحکم، عن أبان بن عثمان، عن الفضل بن العبّاس، عن أبی عبد اللّه علیه‌السّلام، قال:

«... قوله: کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْواها- قال:- ثمود رهط من الشّیعة، فإنّ اللّه سبحانه یقول: وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَیْناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمی عَلَی الْهُدی فَأَخَذَتْهُمْ صاعِقَةُ الْعَذابِ الْهُونِ فهو السّیف إذا قام القائم علیه‌السّلام.»

شرف الدین نجفی: گوید: علی بن محمد، از ابوجمیله، از حلبی روایت کرده، او نیز آن را علی بن الحكم، از ابان بن عثمان، از فضل بن العباس، از حضرت ابی عبدالله صادق عليه‌السلام روایت کرده که آن حضرت فرمودند: قول خداوند: وقوم ثمود از روی سرکشی حقایق وحی را تکذیب کردند و فرمود: ثمود گروهی از شیعه است، که خداوند سبحان فرماید: و اما قوم ثمود را هدایت کردیم پس آنان کوری و گمراهی را بر هدایت برگزیدند پس صاعقه عذاب خواری آنان را گرفت و این عقوبت شمشیر است هرگاه حضرت قائم عليه‌السلام بپاخیزد».

سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۳۲۵