مقام امام زمان (علیه السلام)

از ویکی‌مهدی

مقام امام زمان (علیه السلام)

مخفی نماند که در برخی نقاط، محلّ مخصوصی معروف به «مقام امام زمان(علیه السلام)» وجود دارد. به عنوان مثال در وادی السّلام و مسجد سهله و حلّه و خارج قم و... .

ظاهر آن است که در این جای‌ها، کسی به شرف حضور مشرّف گشته یا معجزه‌ای از آن جناب در آن‌جا ظاهر شده است. و به همین دلیل جزو اماکن شریف و متبرّک به شمار آمده و محلّ انس و رفت‌وآمد ملائکه و کم شدن شیاطین شده است. و این خود یکی از اسباب اجابت دعا و قبول عبادات است.

طبق احادیثی، خداوند دوست دارد بندگان در برخی اماکن خاص، او را عبادت کرده و با او مناجات و نیایش نمایند.[۱]

وجود این‌گونه اماکن مثل مساجد و مشاهد ائمّه(علیهم السلام) و بارگاه امام‌زادگان و صالحان و نیکان در سطح شهرها، از الطاف غیبی الهی است برای بندگان درمانده و مضطرّ و بیمار و بدهکار و مظلوم و هراسان و نیازمند و دیگرانی مانند ایشان که دچار اندوه و پریشانی و آشفتگی و بی‌قراری گشتند، تا به آن‌جا پناه برند و با واسطه قرار دادن صاحب آن مقام، به فروتنی و زاری از خداوند تعالی درخواست کنند و دوای درد خود را بخواهند و شفا طلبند و شرّ اشرار را دفع کنند.

و در بسیاری موارد، دعایشان به سرعت به اجابت رسیده؛ با بیماری رفتند و با عافیت برگشتند، و مظلوم رفتند و نیک‌بخت بازگشتند، و با حال پریشان رفتند و آسوده‌خاطر مراجعت نمودند. و البتّه هر چه در آداب و احترام آن‌جا بکوشند، خیر بیشتری ببینند.

و احتمال دارد که همه‌ی این‌گونه اماکن از جای‌هایی به شمار آیند که خدای تعالی امر فرمود که باید مقام آنها را بلند داشت و نام او را در آن‌جا یاد نمود؛ و کسانی را ستایش فرمود که در بامداد و پسین در آن‌جا تسبیح او می‌گویند.[۲]


نجم ثاقب - باب هفتم: حکایات تشرّف‌یافتگان

  1. الکافی 4 / 567 و 568؛ بحارالأنوار 50 / 225؛ کامل الزّیارات / 273؛ بحارالأنوار 98 / 112 و 113؛ المزار الکبیر / 135؛ بحارالأنوار 97 / 436.
  2. النّور (24) / 36.