نمایش مبدأ برای شعراء - آیه ۲۲۷

==== متن و ترجمه آیه ====
'''«وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ»'''<ref>شعراء (۲۶): ۲۲۸.</ref>

و آنانکه ظلم و ستم کردند بزودی خواهند دانست که به کدام کیفرگاه و دوزخی دگرگون خواهند شد.

===== روایت =====
ابن بابویه، قال: حدّثنی محمّد بن علیّ ماجیلویه <small>رضی‌اللّه‌عنه</small>، قال:

حدّثنا علیّ بن إبراهیم، عن أبیه، عن علیّ بن معبد، عن الحسین بن خالد، عن علیّ ابن موسی الرّضا <small>علیه‌السلام</small>، عن أبیه، عن آبائه <small>علیهم‌السلام</small> قال:

«قال رسول اللّه <small>صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم</small>: من أحبّ أن یتمسّک بدینی و یرکب سفینة النّجاة بعدی، فلیقتد بعلیّ بن أبی طالب <small>علیه‌السلام</small> و لیعاد عدوّه و لیوال ولیّه، فإنّه (خلیفتی و) وصیّی و خلیفتی علی أمّتی فی حیاتی و بعد وفاتی، و هو أمیر<ref>در مأخذ: إمام.</ref> کلّ مسلم، و أمیر کلّ مؤمن بعدی، قوله قولی، و أمره أمری، و نهیه نهیی، و تابعه تابعی، و ناصره ناصری، و خاذله خاذلی.

ثمّ قال <small>صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم</small>: من فارق علیّا بعدی لم یرنی و لم أره یوم القیامة، و من خالف علیّا حرّم اللّه علیه الجنّة و جعل مأواه النّار [و بئس المصیر]، و من خذل علیّا خذله اللّه یوم یعرض علیه و من نصر علیّا نصره اللّه یوم یلقاه، و لقّنه حجّته عند المنازلة<ref>در مأخذ: المسائلة.</ref>.

ثمّ قال <small>صلوات‌اللّه‌علیه‌و‌آله</small>: (و) الحسن و الحسین إماما أمّتی بعد أبیهما، و سیّدا شباب أهل الجنّة، و أمّهما سیّدة نساء العالمین، و أبوهما سیّد الوصیّین، و من ولد الحسین تسعه أئمّة تاسعهم القائم <small>علیه‌السلام</small> من ولدی، طاعتهم طاعتی و معصیتهم معصیتی، إلی اللّه أشکو المنکرین لفضلهم و المضیّعین لحقّهم<ref>در مأخذ: لحرمتهم.</ref> بعدی، و کفی باللّه ولیّا، و کفی باللّه نصیرا<ref>در مأخذ: ولیّا و ناصرا.</ref> لعترتی و أئمّة أمّتی و منتقما من الجاحدین لحقّهم، وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ»<ref>کمال الدّین ۱: [۲۶۰-۲۶۱ (باب ۲۴، ح ۶)].</ref>

«ابن بابویه: گوید: محمد بن علی ماجيلويه <small>رضی‌الله‌عنه</small> حدیثم داد، گفت: على بن ابراهيم، از پدرش، از علی بن معبد، از حسین بن خالد، از حضرت علی بن موسی الرضا <small>عليه‌السلام</small> از پدرش، از پدرانش <small>علیهم‌السلام</small> حديثمان داد، که آن حضرت فرمود: رسول خدا <small>صلی‌الله‌عليه‌وآله</small> فرمودند: هرکس دوست می‌دارد به دین من دست یازیده و پس از من بر کشتی نجات قرار گیرد، باید که به علی بن ابی طالب <small>عليه‌السلام</small> اقتدا نماید و با دشمنش دشمنی کند و با دوست او دوستی نماید، زیرا که او (خليفة من) و وصی من و جانشینم بر امتم در زندگانیم و پس از وفاتم می‌باشد، و اوست امیر (امام) هر مسلمان، و امیر هر مؤمن بعد از من، گفته‌اش گفته من و امرش امر من، و نهی او نهی من است، و پیرو او پیرو من، و یاری کننده‌اش باور من، و خوارکننده‌اش خوارکننده من است.

سپس رسول خدا <small>صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم</small> فرمود: هرکس بعد از من از علی جدا شود روز قیامت مرا نخواهد دید من نیز او را نخواهم دید، و هر که با على مخالفت نماید خداوند بهشت را بر وی حرام نماید، وعاقبتش را جهنم قرار دهد و بد جایگاهی است، و هر آنکه علی را خوار نماید خداوند او را خوار سازد روزی که او بر خداوند عرضه شود، و هرکس علی را نصرت دهد خداوند او را نصرت فرماید روزی که او را ملاقات کند، و به هنگام سؤال و جواب دلیلش را به وی تلقین نماید.

آنگاه آن حضرت <small>صلوات‌الله‌عليه‌وآله</small> فرمود: (و) حسن و حسین دو امام امت من بعد از پدرشانند، و دو سید جوانان اهل بهشت، و مادرشان بهترین زنان عالمیان می‌باشد، و پدرشان سید اوصیاست، و از فرزندان حسین نه امام خواهد بود که نهمینشان قائم <small>علیه‌السلام</small> از فرزندان من است، اطاعتشان اطاعت از من است و معصیتشان معصیت من می‌باشد، به خداوند شکوه می‌کنم از منکران فضیلت ایشان و تضييع کنندگان حق (حرمت آنان پس از من، و خداوند بس است که ولی و یاور عترت من و امامان امتم باشد، و از منکران حق ایشان انتقام کشد، و و آنانکه ظلم کردند بزودی خواهند دانست که به چه دگرگونی دچار خواهند شد).

سیمای حضرت مهدی در قرآن، هاشم بن سلیمان بحرانی، قائمیه اصفهان ص ۲۸۸

== پانویس ==