مقام امام زمان (علیه السلام)

از ویکی‌مهدی
نسخهٔ تاریخ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۰۴ توسط Vafa (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «= مقام امام زمان (علیه السلام) = مخفی نماند که در برخی نقاط، محلّ مخصوصی معروف به «مقام امام زمان(علیه السلام)» وجود دارد. به عنوان مثال در وادی السّلام و مسجد سهله و حلّه و خارج قم و... . ظاهر آن است که در این جای‌ها، کسی به شرف حضور مشرّف گشته یا م...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقام امام زمان (علیه السلام)

مخفی نماند که در برخی نقاط، محلّ مخصوصی معروف به «مقام امام زمان(علیه السلام)» وجود دارد. به عنوان مثال در وادی السّلام و مسجد سهله و حلّه و خارج قم و... .

ظاهر آن است که در این جای‌ها، کسی به شرف حضور مشرّف گشته یا معجزه‌ای از آن جناب در آن‌جا ظاهر شده است. و به همین دلیل جزو اماکن شریف و متبرّک به شمار آمده و محلّ انس و رفت‌وآمد ملائکه و کم شدن شیاطین شده است. و این خود یکی از اسباب اجابت دعا و قبول عبادات است.

طبق احادیثی، خداوند دوست دارد بندگان در برخی اماکن خاص، او را عبادت کرده و با او مناجات و نیایش نمایند.[۱]

وجود این‌گونه اماکن مثل مساجد و مشاهد ائمّه(علیهم السلام) و بارگاه امام‌زادگان و صالحان و نیکان در سطح شهرها، از الطاف غیبی الهی است برای بندگان درمانده و مضطرّ و بیمار و بدهکار و مظلوم و هراسان و نیازمند و دیگرانی مانند ایشان که دچار اندوه و پریشانی و آشفتگی و بی‌قراری گشتند، تا به آن‌جا پناه برند و با واسطه قرار دادن صاحب آن مقام، به فروتنی و زاری از خداوند تعالی درخواست کنند و دوای درد خود را بخواهند و شفا طلبند و شرّ اشرار را دفع کنند.

و در بسیاری موارد، دعایشان به سرعت به اجابت رسیده؛ با بیماری رفتند و با عافیت برگشتند، و مظلوم رفتند و نیک‌بخت بازگشتند، و با حال پریشان رفتند و آسوده‌خاطر مراجعت نمودند. و البتّه هر چه در آداب و احترام آن‌جا بکوشند، خیر بیشتری ببینند.

و احتمال دارد که همه‌ی این‌گونه اماکن از جای‌هایی به شمار آیند که خدای تعالی امر فرمود که باید مقام آنها را بلند داشت و نام او را در آن‌جا یاد نمود؛ و کسانی را ستایش فرمود که در بامداد و پسین در آن‌جا تسبیح او می‌گویند.[۲]


نجم ثاقب - باب هفتم: حکایات تشرّف‌یافتگان

  1. الکافی 4 / 567 و 568؛ بحارالأنوار 50 / 225؛ کامل الزّیارات / 273؛ بحارالأنوار 98 / 112 و 113؛ المزار الکبیر / 135؛ بحارالأنوار 97 / 436.
  2. النّور (24) / 36.