جمالت معجز حُسن است لیکن
معجز حسن
جمالت مُعجِزِ حُسن۱ است لیکن
حدیثِ غمزه‌ات سحرِ مبین است
ز چشمِ شوخِ تو جان کی توان برد؟
که دایم با کمان اندر کمین است
بر آن چشمِ سیه صد آفرین باد
که در عاشق کُشی سِحرآفرین است
عجب عِلمیست عِلم هیئت عشق
که چرخِ هشتمش، هفتم زمین است
تو پنداری که بدگو رفت و جان برد؟
حسابش با کرام الکاتبین است
------------
حافظ امید موعود، عبدالحسین فخاری
۱. کیست که جمالش مُعجزِ حُسن باشد و حدیث غمزه و نازش، سحر مبین؛ یعنی در خوبی و زیبائی بی نظیر باشد جز موعود الاهی که خدایش چنین آفریده است؟ پس آفرین بر او و بر آفریدگارش که چنین زیبایی را آفریده است.اما عشق:
عشق عجب علم حیرت آوری است که آسمان هشتم با همه بلندی و نورانیتش در برابر آن چون طبقه هفتم زمین پست و تاریک است. یعنی افلاک با آن همه بلندی و عظمت زیر پای عشق قرار دارد. هرکه بدگوی محبوب ماست، گمان مکن که از کیفر، رهایی می یابد؛ نه! حسابش با دو نویسنده گرامی، فرشتگان موکل بر اوست که اعمالش بنویسند و به مالک یوم الدین گزارش کنند و در اسفل السافلین اش جای دهند...
