كريم
«کریم»از ریشه «کرم»، صفت مشبهه بر وزن فعیل و به معنای بخشنده و عطا کننده است.لقب «کریم» در زیارت امام زمان عجّل الله فرجه در روز جمعه آمده است: "أَنْتَ یَا مَوْلَایَ کَرِیمٌ مِنْ أَوْلَادِ الْکِرَام"١؛ ای مولا و آقای من، تو هم خود کریم هستی و هم از فرزندان اهل کرامت می باشی. با كريمان، كارها دشوار نيست! فقيران و مسكينان را پناهى جز خانه كريمان نيست و ما مسكينان چشم به كرامت شما داريم.كجا برويم كريم تر از شما بيابيم؟! مگر برادران يوسف، به انتظار كرامت نزد يوسف نشتافتند؟ آنها يوسف را در جايگاه برادري نمى شناختند و از او طلب كرامت كردند؛ما كه شما را مى شناسيم به كرامت و سروري و بخشندگى؛چرا بايد نزد شما نيائيم و همان كلمات را نگوئيم كه برادران يوسف گفتند؟!
برادران يوسف بدون این که او را بشناسند خدمتش شرفیاب شده و گفتند: «یا أَیهَا الْعَزیزُ مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضَرُّ و جِئْنا بِبِضاعَة مُزْجاة، فأَوْفِ لَنَا الْکیلَ و تَصَدَّقْ عَلَینا إِنَّ اللهَ یجْزِی الْمُتَصَدِّقینَ».ای عزیز(مصر)، ما و بستگان مان را گرفتاری و ناراحتی فرا گرفته است و با سرمایه نا چیزی(به بازار) آمده ایم، پس تو پیمانه ما را پُر كن و بر ما تصدّق نما، مسلماً خداوند صدقه دهندگان را پاداش می دهد٢. اكنون ما شیعیانِ گنهکاری که حرمت یوسف فاطمه علیهما السلام را نگه نداشته، و در مقابل چشمان بینای او گناه کرده ايم و با کردار زشت خود، مولای خویش را به زندان غیبت افکنده ايم ؛ سزاوار است همچون برادران یوسف، با امام مهربان خویش نجوا کرده و سپس سخن فرزندان یعقوب علیه السلام با پدر خویش را زمزمه کنند، تا از سر تقصیرشان در گذرد و برای گناهانشان آمرزش طلبد:«یا أَبانا إِسْتَغْفِرْلَناْ ذُنُوبَنا إِنّا کنّا خاطِئینَ»ای پدر ـ مهربان ـ ما، برای گناهان مان استغفار نما و از خدا برایمان آمرزش بخواه که ما از خطاکاران بودیم.پدر نيز به آنان وعده داد که سحرگاه جمعه برایشان استغفار کند.
اكنون ما گنهكاران كه چشم به كرامت شما داريم، نزد شما آمده ايم و همان را مى گوئيم كه عبارات زيباي زيارت شما به ما آموخته اند: «اَسْئَلُک یا مَوْلای اَنْ تَسْئَلَ اللهَ تَبارَک وَتَعالی فی صَلاحِ شَاْنی وَقَضآءِ حَوآئِجی وَغُفْرانِ ذُنوُبی وَالاَْخْذِ بِیدی فی دینی وَدُنْیای وَآخِرَتی لی وَلاِِخْوانی وَاَخَواتِی الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ کآفَّةً اِنَّهُ غَفوُرٌ رَحیمٌ»؛ مولای من! خواهشم از تو آنست که از خدا بخواهی، کار مرا اصلاح سازد، خواسته هایم را برآورد، گناهانم را ببخشد، و در کار دین، دنیا و آخرتم، دست من و همه برادران و خواهران با ایمانم را بگیرد. براستی که او بسیار آمرزنده و مهربان است٤.
و نيز با شما مولاي كريم بگويم كه : « مَوْلای، وَقَفْتُ فی زِیارَتِک مَوْقِفَ الْخاطِئینَ النّادِمینَ الْخآئِفینَ مِنْ عِقابِ رَبِّ الْعالَمینَ، وَقَدِ اتَّکلْتُ عَلی شَفاعَتِک، وَرَجَوْتُ بِمُوالاتِک وَشَفاعَتِک مَحْوَ ذُنُوبی، وَسَتْرَ عُیوبی، وَمَغْفِرَةَ زَلَلی؛ فَکنْ لِوَلِیک یا مَوْلای عِنْدَ تَحْقیقِ اَمَلِهِ، وَاسْئَلِ اللهَ غُفْرانَ زَلَلِهِ، فَقَدْ تَعَلَّقَ بِحَبْلِک وَتَمَسَّک بِوِلایتِک وَتَبَرَّءَ مِنْ اَعْدآئِک. اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاَنْجِزْ لِوَلِیک ما وَعَدْتَهُ، اَللّـهُمَّ اَظْهِرْ کلِمَتَهُ وَاَعْلِ دَعْوَتَهُ وَانْصُرْهُ عَلی عَدُوِّهِ وَعَدُوِّک یا رَبَّ الْعالَمینَ»مولای من!در پیشگاه تو برای زیارتت ایستاده ام، همچون ایستادنِ خطاکارانِ پشیمان که از عقوبت پروردگار جهانیان، خائف و ترسانند. به شفاعت و دستگیری تو اعتماد کرده، و برای از بین رفتن گناهان، پوشیدن عیوب، و آمرزش لغزشهایم؛ به دوستی و دستگیری تو امیدوارم. پس تو ای مولای من، دوست خویش را برای رساندن به آرزوهایش یار و یاور باش، آمرزش لغزش هایش را از خدا بخواه، به راستی که او به ریسمان دستگیری تو چنگ زده، به ولایت و دوستی تو تمسّک جسته و از دشمنانت بیزار گردیده است.خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و آنچه را برای ولیت وعده داده ای به انجام برسان، پروردگارا پیام و سخن او را آشکار ساز، دعوتش را بالا ببر و او را بر دشمنش و دشمن خودت یاری فرما، ای پروردگار جهانیان٥.
بعد از این عبارات نورانی، بهترین ذکری که دل رنجیده امام را مرهم بخشیده، قلب مهربانش را شاد می سازد و در روا گشتن حوایج و آمرزش گناهان تأثیر بسزائی دارد، تکرار این دعاست:"اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیک الْفَرَج"خدایا فرج ولیت، امام زمان علیه السلام را زود برسان.
١.زيارت جمعه، مفاتيح الجنان. ٢.يوسف/٨٨. ٣.يوسف/٩٧. ٤و٥. زيارت "السلام علي الحق الجديد" و زيارت سرداب مطهر، مفاتيح الجنان.
