منم که دیده به دیدار دوست کردم باز

دیدار دوست

منم که دیده به دیدارِ دوست کردم باز

چه شُکر گویَمَت ای کارسازِ بنده نواز

نیازمندِ بلا گو رخ از غبار مَشوی

که کیمیایِ مراد است، خاکِ کویِ نیاز

ز مشکلاتِ طریقت عِنان مَتاب ای دل

که مردِ راه نَیَندیشَد از نَشیب و فَراز

---------------------

حافظ امید موعود، عبدالحسین فخاری

---

به نظر می رسد که حافظ با تلاش بسیار به دیدار دوست(امام) مشرف شده و توفیق دیدار یافته است ولذا خدای کارساز و بنده نواز را به شکرگذاری نشسته است و گفته است چگونه شکر این نعمت را بگزارم. او به رهروان توصیه می کند از مشکلات طریق دیدار دوست نهراسند وغبار کوی جانان را از چهره نشویند که این غبار کیمیای مراد است زیرا نشان کوی یار است و عاشق نباید از مسیر غبارآلود و پر نشیب و فراز وصول به دوست عنان بپیچد و از راه باز ماند و به لقای دوست، دست نیابد.