هواخواه توأم جانا و می دانم که می دانی
هواخواه توأم
هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی
که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی۱
ملامت گو چه دریابد میان عاشق و معشوق؟
نبیند چشم نابینا خصوص اسرار پنهانی
ملک در سجده آدم زمین بوس تو نیت کرد
که در حسن تو لطفی دید بیش از حد انسانی
چراغ افروز چشم ما نسیم زلف جانان است
مباد این جمع را یا رب غم از باد پریشانی
قطران تبریزی:
ایا خوشتر ز جان ودل, همه رنج دل و جانی
به رنج تن شدم خرسند اگر دل را نرنجانی
امیر معزی:
نگارا، ماه گردونی، سوارا، سرو بستانی
دل از دست خردمندان به ماه و سرو بستانی
اگر گردون بود مرکب به طلعت ماه گردونی
وگر بستان بود مجلس به قامت سرو بستانی
-------------
حافظ امید موعود، عبدالحسین فخاری
۱. رابطه عاشق و معشوق، فراتر از قیل و قال و ظواهر است؛ رابطه آنها قلبی است و دیدنی و نوشتنی نیست و اسرار پنهانی آنها را کسی جز خودشان در نمی یابد؛ روشنی بخش، چشم عاشق، جمال محبوب است که بر دل نقش بسته است و فرشتگان چون حسن موعود را دیدند حاضر شدند بر پدر او آدم، سجده نمایند!
