صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخه‌ها
(کلمه شیعه لینک شد) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== به سایت ویکی مهدی خوش آمدید == | == به سایت ویکی مهدی خوش آمدید == | ||
| − | محمّد بن [[حضرت امام حسن عسکری علیه السلام|حسن عسکری]] معروف به حُجَّتِ بنِ الْحَسَن (به عربی: محمّد بنِ الْحسنِ الْعَسکَری؛ زادهٔ ۱۵ شعبان ۲۵۵ یا ۲۵۶ هجری قمری) بنابر باور [[شیعه|شیعیان دوازده‌امامی]]، دوازدهمین و آخرین امام و همان مهدی موعود است. او فرزند حسن بن علی عسکری، امام یازدهم شیعیان، و همچون پیامبر اسلام نامش محمد و کنیه‌اش ابوالقاسم است. «امامِ زمان»، «صاحبُ الزَّمان»، «ولیِّ عَصر»، «قائمِ آلِ محمد» و «مَهدیِ موعود» از [[القاب در شعر|القاب]] مشهور اوست. در باور کنونیِ شیعهٔ دوازده امامی، حجّت بن حسن در نیمهٔ شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ ه.ق در [[سامرا|سامرّا]] زاده شد؛ او در پنج سالگی و پس از مرگ پدرش به امامت رسید. پس از درگذشت حسن عسکری، مهدی تنها از طریقِ چهار سفیر یا نایب با شیعیان تماس می‌گرفت. البته بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد که از آغاز، تعداد وکلا محدود به چهار تن نبوده و اصطلاح نیابتِ خاص در قرن‌های چهارم و پنجم هجری توسط علمای شیعه مانند شیخ طوسی و برای تبیینِ [[غیبت|غیبت صغری]] ایجاد شده‌است. پس از یک دورهٔ هفتاد ساله — موسوم به غیبت صغری — و با مرگ علی بن محمد سَمَری، چهارمین نایب امام دوازدهم شیعه، بار دیگر حیرت شیعیان را فراگرفت. آن‌ها سرانجام در سدهٔ پنجم به تبیینی عقلی در کلامِ شیعه از غیبتِ امام دست یافتند. به‌باور شیعیان، پس از دوران سُفَرا(نایبان خاص)، شیعیان با مهدی به‌طور مستقیم در ارتباط نیستند و این دوران را اصطلاحاً [[غیبت|غیبت کبری]] می‌نامند. پس از پایان دورهٔ غیبت، وی با عنوان مهدی قیام خواهد کرد و او کسی خواهد بود که توسط وی حق و عدالت بار دیگر به پیروزی خواهد رسید. | + | محمّد بن [[حضرت امام حسن عسکری علیه السلام|حسن عسکری]] معروف به حُجَّتِ بنِ الْحَسَن (به عربی: محمّد بنِ الْحسنِ الْعَسکَری؛ زادهٔ ۱۵ شعبان ۲۵۵ یا ۲۵۶ هجری قمری) بنابر باور [[شیعه|شیعیان دوازده‌امامی]]، دوازدهمین و آخرین امام و همان مهدی موعود است. او فرزند حسن بن علی عسکری، امام یازدهم شیعیان، و همچون پیامبر اسلام نامش محمد و کنیه‌اش ابوالقاسم است. «امامِ زمان»، «صاحبُ الزَّمان»، «ولیِّ عَصر»، «قائمِ آلِ محمد» و «مَهدیِ موعود» از [[القاب در شعر|القاب]] مشهور اوست. در باور کنونیِ شیعهٔ دوازده امامی، حجّت بن حسن در نیمهٔ شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ ه.ق در [[سامرا|سامرّا]] زاده شد؛ او در پنج سالگی و پس از مرگ پدرش به امامت رسید. پس از درگذشت حسن عسکری، مهدی تنها از طریقِ چهار سفیر یا نایب با شیعیان تماس می‌گرفت. البته بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد که از آغاز، تعداد وکلا محدود به چهار تن نبوده و اصطلاح نیابتِ خاص در قرن‌های چهارم و پنجم هجری توسط علمای شیعه مانند شیخ طوسی و برای تبیینِ [[غیبت|غیبت صغری]] ایجاد شده‌است. پس از یک دورهٔ هفتاد ساله — موسوم به غیبت صغری — و با مرگ علی بن محمد سَمَری، چهارمین نایب امام دوازدهم شیعه، بار دیگر حیرت شیعیان را فراگرفت. آن‌ها سرانجام در سدهٔ پنجم به تبیینی عقلی در کلامِ [[شیعه]] از غیبتِ امام دست یافتند. به‌باور شیعیان، پس از دوران سُفَرا(نایبان خاص)، شیعیان با مهدی به‌طور مستقیم در ارتباط نیستند و این دوران را اصطلاحاً [[غیبت|غیبت کبری]] می‌نامند. پس از پایان دورهٔ غیبت، وی با عنوان مهدی قیام خواهد کرد و او کسی خواهد بود که توسط وی حق و عدالت بار دیگر به پیروزی خواهد رسید. |
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| style="background:lightblue;text-align:center;font-size:9pt" |درباره حضرت مهدی | | style="background:lightblue;text-align:center;font-size:9pt" |درباره حضرت مهدی | ||
|- | |- | ||
| − | |زندگینامه و مشخصات | + | | style="font-size:9pt;text-align:center;" |'''[[زندگینامه و مشخصات]]''' |
|- | |- | ||
| style="font-size:9pt;text-align:center;" |'''[[نام‌ها و القاب|نام ها و القاب]]''' | | style="font-size:9pt;text-align:center;" |'''[[نام‌ها و القاب|نام ها و القاب]]''' | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|- | |- | ||
| style="font-size:9pt;text-align:center;" |'''[[اشعار مهدوی]]''' | | style="font-size:9pt;text-align:center;" |'''[[اشعار مهدوی]]''' | ||
| + | |- | ||
| + | |style="font-size:9pt;text-align:center;" |'''[[مهدویت در ادیان و مکاتب]]''' | ||
|- | |- | ||
| style="background:lightblue;text-align:center;font-size:9pt" |دسترسی سریع به بخش‌های ویکی | | style="background:lightblue;text-align:center;font-size:9pt" |دسترسی سریع به بخش‌های ویکی | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۹
به سایت ویکی مهدی خوش آمدید
محمّد بن حسن عسکری معروف به حُجَّتِ بنِ الْحَسَن (به عربی: محمّد بنِ الْحسنِ الْعَسکَری؛ زادهٔ ۱۵ شعبان ۲۵۵ یا ۲۵۶ هجری قمری) بنابر باور شیعیان دوازده‌امامی، دوازدهمین و آخرین امام و همان مهدی موعود است. او فرزند حسن بن علی عسکری، امام یازدهم شیعیان، و همچون پیامبر اسلام نامش محمد و کنیه‌اش ابوالقاسم است. «امامِ زمان»، «صاحبُ الزَّمان»، «ولیِّ عَصر»، «قائمِ آلِ محمد» و «مَهدیِ موعود» از القاب مشهور اوست. در باور کنونیِ شیعهٔ دوازده امامی، حجّت بن حسن در نیمهٔ شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ ه.ق در سامرّا زاده شد؛ او در پنج سالگی و پس از مرگ پدرش به امامت رسید. پس از درگذشت حسن عسکری، مهدی تنها از طریقِ چهار سفیر یا نایب با شیعیان تماس می‌گرفت. البته بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد که از آغاز، تعداد وکلا محدود به چهار تن نبوده و اصطلاح نیابتِ خاص در قرن‌های چهارم و پنجم هجری توسط علمای شیعه مانند شیخ طوسی و برای تبیینِ غیبت صغری ایجاد شده‌است. پس از یک دورهٔ هفتاد ساله — موسوم به غیبت صغری — و با مرگ علی بن محمد سَمَری، چهارمین نایب امام دوازدهم شیعه، بار دیگر حیرت شیعیان را فراگرفت. آن‌ها سرانجام در سدهٔ پنجم به تبیینی عقلی در کلامِ شیعه از غیبتِ امام دست یافتند. به‌باور شیعیان، پس از دوران سُفَرا(نایبان خاص)، شیعیان با مهدی به‌طور مستقیم در ارتباط نیستند و این دوران را اصطلاحاً غیبت کبری می‌نامند. پس از پایان دورهٔ غیبت، وی با عنوان مهدی قیام خواهد کرد و او کسی خواهد بود که توسط وی حق و عدالت بار دیگر به پیروزی خواهد رسید.
در باره‌ی ویکی‌مهدی مطالعه بفرمایید.
| فهرست مطالب |
|---|
| درباره حضرت مهدی |
| زندگینامه و مشخصات |
| نام ها و القاب |
| توقیعات و نوشته‌ها |
| تشرفات و ملاقات‌ها |
| ادعیه و زیارات |
| انتظار |
| وظایف منتظران |
| غیبت |
| دوران ظهور |
| آیات مهدویت |
| اشعار مهدوی |
| مهدویت در ادیان و مکاتب |
| دسترسی سریع به بخش‌های ویکی |
| آخرین مقالات |
| آخرین تغییرات |
