مُحيي

از ویکی‌مهدی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۰ توسط Amin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

محيي،اسم فاعل و به معنای زندگی بخش و احیاکننده ، یکی از اسماء الهی و یکی از القاب مهدوی است که بارها در متون اسلامی به آن اشاره شده است ؛ چنان که در تفسیر آیه شریفه:«إعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها قَدْ بَیَّنَّا لَكُمُ الْآیاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ­؛ بدانید که خداوند، زمین را پس از مرگش زنده می کند. همانا ما نشانه های [توحید و عظمت] را برای شما روشن کردیم، باشد که تعقل کنید»[۱]؛ روايت شده است که مقصود از این آیه، قائم آل محمّد عجّل الله فرجه می باشد. امام باقرعلیه السلام فرمودند: «یُحْیِیهَا اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْقَائِمِ بَعْدَ مَوْتِهَا [یَعْنِی] بِمَوْتِهَا کُفْرَ أَهْلِهَا وَ الْکَافِرُ مَیِّت؛ خداوند متعال زمین را بعد از مرگش به وسیله قائم زنده خواهد کرد و مقصود از موت زمین، کفر اهل زمین است و کافر نیز حکم میّت را دارد»[۲].

زمین مرده

علاوه بر احياگرى امام عصر(ع)در مورد زمين مرده قلب ها و زنده كردن آنها به نور ايمان، احياي دانش ها و احكام دين كه در طول ساليان و قرون به فراموشي سپرده شده و در واقع مرده است است نيز در برنامه آن حضرت قرار دارد.در دعای ندبه مى خوانيم: «أَیْنَ مُحْیِی مَعَالِمِ الدِّینِ وَ أَهْلِه؛ کجاست آن که با قدرت الهی، پرچم دین و

جایگزین

اهل ایمان

هل ایمان را زنده می کند»،در اعمال روز جمعه آمده است: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی وَلِیِّکَ الْمُحْیِی سُنَّتَکَ الْقَائِمِ بِأَمْرِکَ؛ خدایا درود فرست بر ولی خودت آن که سنّت تو را احیاء خواهد نمود و به فرمان تو قیام خواهد کرد».همچنين در یکی از زیارات صاحب الامر عليه السلام می خوانیم: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مُحْیِیَ مَعَالِمِ الدِّینِ وَ أَهْلِه؛ سلام بر تو ای احیاگر پرچم و نشانه های دین و اهل آن»[۳]. و در زیارت دیگر الگو:حضرت حجت سلام الله عليه آمده است: «السَّلَامُ عَلَی مُحْیِی الْمُؤْمِنِینَ وَ مُبِیرِ الْکَافِرِین؛ سلام بر آن آقایی که احیاکننده مؤمنان و هلاک کننده کافران است»[۴].

حضرت مهدی

بنابراین حضرت مهدی (عجّل الله فرجه) احیاگر دین و مؤمنان و سنت نبوی است که قبل از ظهور حضرتش ، دچار تحریف و کج روی شده است. يك احيا و زنده كردن ديگر كه امام انجام مى دهد در زمينه عدالت است. امام صادق عليه‌السلام درباره همان آیه هفده سوره حديد فرمودند: «یُحْیِیهَا اللَّهُ بِعَدْلِ الْقَائِمِ عِنْدَ ظُهُورِهِ بَعْدَ مَوْتِهَا بِجَوْرِ أَئِمَّهِ الضَّلَالِ؛ خداوند زمین را پس از ظهور قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف به واسطه عدالت او زنده می­کند، پس از آنکه با جور و ظلم رهبران گمراه، مرده باشد.»

احیا

• يك احيا و زنده كردن هم در مورد قرآن و احكام آن است: در دعاي ندبه مى خوانيم:"اَينَ الْمُؤَمَّلُ لِاِحْياءِ الْكِتابِ وَ حُدُودِهِ‏؟"؛ يعنى كجاست كسي كه براي زنده كردن كتاب [خدا] و حدودش به او دل بسته‏اند؟ متأسفانه، در دوره غيبت، قرآن بيش از پيش مهجور واقع شده است. بسياري به خواندن آن مداومت دارند، ولي به معارف آن پاي بند نيستند؛ بسياري به جاي ‏توجه به معاني و معارف قرآن، همت خود را صرف چگونه خواندن مي‏ كنند؛ البته زيبا خواندن نيز مهم است، به ‏شرطي كه در كنار فهم معارف قرآن باشد و نه خالي از آن؛ بسياري نيز اساساً قرآن را بوسيده و بر طاقچه گذاشته‏اند! تازه اين حال و روز مومنان و خوبان است، بَدان را كه اساساً جاي پرسش نيست. در سطح فرا فردي نيز احكام ‏و معارف قرآن مهجور و متروك است. احكام و حدود آن،‌ چنانكه بايد، اجرا نمي‏شود و يا توان اجراي آنها نيست ؛ اما همه اين مشكلات با ظهور و استقرار حكومت حق توسط آن حضرت پايان مي‏يابد و ظلم و انحراف جاي خود را به عدل و ايمان خواهد داد.پيامبر گرامي اسلام فرمودند: "سيأتي زمان علي امتي لايبقي من القرآن الا رسمه؛ زماني بر امت من خواهدآمد كه از قرآن جز ظاهر آن باقي نمي‏ ماند٥[۵]

." اميد كه به لطف خداي متعال و اهل بيت عصمت و طهارت‏- عليهم السلام- ما جزو كساني نباشيم كه در مهجور گذاشتن قرآن شريك‏اند، بلكه در زمره كساني قرار گيريم كه در رفع مهجوريت قرآن ‏مي‏ كوشند.

پانویس

  1. حديد/١٧
  2. البرهان فی تفسیر القرآن٢٨٩/٥؛ كمال الدين٥٨٢/٢
  3. بحار الانوار٨٦/٩٩
  4. همان١٠١/٩٩.
  5. الكافى٣٠٧/٨.